الف
-
اتکا به خشونت و ترور برای بدست گرفتن و نگه داشتن قدرت
”
کمونیست ها کسر شأن خود می دانند که نگرش ها و مقاصد خود را مخفی کنند
.
آن ها آش کارا اعلان
می کنند که اهداف آن ها فقط توسط به زور برانداز ی تمامی شرایط اجتماعی موجود کسب می شود
“
.
این نقل
قول برگرفته از پاراگراف پایانی
بیانیه ی کمونیست،
سند اصلی حزب کمونیست می باشد
.
خشونت، اولین و
اصلیترین ابزاری است که حزب کمونیست به وسیله ی آن قدرت را به دست آورد
.
این خصوصیت و ویژگی
شخصیتی، به تمام اشکال بعدی حزب از همان زمان تولدشان منتقل شده است
.
در حقیقت او لین حزب کمونیست دنیا سال ها پس از مرگ کارل مارکس تأس یس شد
.
یک سال پس از
”
انقلاب اکتبر
“
در سال ۱۹۱۷ ،
”
حزب کمونیست تماماً روسی
(
بلشو یک
)
“
(
بعدها به عنوان
”
حزب کمونیست
اتحاد جماهیر شورو ی
“
معروف شد
)
به وجود آمد
.
این حزب از استفاده از خشونت علیه
”
دشمنان طبقاتی
“
ناشی
شد و از طر یق خشونت علیه اعضاء حزب و شهروندان عادی ابقا یافت
.
در طول پاک سازی حکومت استالین در
دهه ی ۱۹۳۰ ، حزب کمونیست اتحاد جماهیر شورو ی به کشتار بیش از ۲۰ میلیون به اصطلاح جاسوس و خائن و
آن هایی که تصور می شد نظرات متفاوتی داشته باشند دست زد
.
حزب کمونیست چین
(
ح ک چ
)
در ابتدا به عنوان شاخه ای از حزب کمونیست شورو ی در
”
سومین
[
سازمان
]
انترناسیونال کمونیستی
“
شروع کرد
.
ازاین رو طبیعتاً حس کشتار را به ارث برد
.
در طول اولین جنگ داخلی بین
کمونیست و
کومین تانگ
چین بین سال های ۱۹۲۷ و ۱۹۳۶ ، جمعیت استان
جیانگ شی
از ۲۰ میلیون نفر به ۱۰
میلیون نفر کاهش یافت
.
خسارت به بار آمده توسط استفاده ی ح ک چ از خشونت می تواند توسط این جریانات به
تنهایی دیده شود
.
ممکن است استفاده از خشونت هنگام به دست آوردن قدرت سیاسی اجتناب ناپذیر باشد، اما هرگز رژ یمی
همانند ح ک چ که این قدر مشتاق کشتن باشد نبوده است ، به ویژه در طی دوران صلح که شرا یط غیر از ا ین است
.
از
سال ۱۹۴۹ ، تعداد کشته شدگان توسط خشونت های ح ک چ بیش تر از تعداد کل کشته شدگان درطول جنگ های
بین سال های ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۹ بوده است
.
نمونه ی بسیار خوبی از استفاده ی حزب کمونیست از خشونت، حما یت آن از
”
خمر ه ای سرخ کامبوج
“
است
.
در دوران خمر های سرخ، یک چهارم جمعیت کامبوج شامل اکثریت مهاجران و نژادها ی چینی، کشته شدند
.
چین هنوز هم سد راه جامعه ی بین المللی در به محا کمه کشیدن خمر های سرخ می شود تا بدین ترتیب نقش
جنایت کارانه ی ح ک چ را در قتل عام مخفی نگه دارد
.
ح ک چ ارتباط های نزدیکی با وحشیانه ترین نیروهای مسلح انقلابی دنیا و رژ یم های مستبد دارد
.
علاوه بر
خمر های سرخ، این مسئله شامل احزاب کمونیستی در اندونزی، فیلیپین، مالزی، ویتنام، میانمار، لائوس و نپال نیز
می شود
-
که همه ی آنها تحت حمایت ح ک چ تأسیس شدند
.
بسیاری از رهبران این احزاب کمونیستی، چینی
هستند؛ برخی از آن ها تا امروز هنوز در چین پنهان می شوند
.
سایر احزاب کمونیستی برپایه ی مائوئستی عبارتند از
”
راه درخشان آمریکای جنوبی
“
و
”
ارتش سرخ
“
ژاپن، که فجایع آ نها توسط جامعه ی جهانی محکوم شده است
.
یکی از تئور ی هایی که کمونیست ها به کار می برند، داروینیسم اجتماعی است
.
حزب کمونیست فرضیه ی
”
رقابت بین گونه ها
“
ی دارو ین را در ارتباط با روابط انسانی و تاریخ بشر، به کار میگیرد، اعتقاد دارد که جدال
طبقاتی تنها نیروی جلوبرنده برای توسعه ی اجتماعی است
.
بنابراین، جدال، نخستین
”
اعتقاد
“
حزب کمونیست
شد، ابزار ی بر ای کسب و نگه داشتن کنترل سیاسی
.
بیانات مشهور مائو به سادگی این منطق بقای اصلح را آشکار
می کند
:
”
با وجود ۸۰۰ میلیون نفر، چگونه بدون جدال امکان پذیر است؟
“
یکی د یگر از بیانات مائو که مشابهاً مشهور است این است که انقلاب فرهنگی باید
”
هر هفت یا هشت
سال
“
اجرا شود
.
به کارگیری مکرر قدرت ابزار مهمی برای ح ک چ برای نگه داشتن حکومتش در چین می باشد
.
هدف استفاده از زور ایجاد رعب و وحشت است
.
هر جدال و جنبشی به عنوان تمرین رعب و وحشت خدمت کرد
به طوری که مردم چین قلبشان به لرزه افتاد، به رعب و وحشت گردن نهادند و به تدریج تحت کنترل ح ک چ به
بردگی گرفته شدند
.
امروز، تروریسم دشمن اصلی جهان آزاد و متمدن شده است
.
تمرین ترور یسم خشونت آمیز ح ک چ، به برکت
تجهیزات حکومت، در گستره ای وسیع بوده ، دوامش طولانی تر و نتایجش نابودکننده تر بوده است
.
امروز در قرن
بیست و یکم، ما نبا ید این ویژگی به ارث برده شده ی حزب کمونیست را فراموش کنیم، زیرا آن قطعاً در سرنوشت
ح ک چ، زمانی در آینده نقشی بسیار حساس را ایفا خواهد کرد