راسخون: همچنین سال 1954، در حقیقت پنجاهمین سالگرد تأسیس فیفا بود و از آنجایی که مقر فیفا در زوریخ سوئیس قرار داشت، این کشور به میزبانی جام جهانی پنجم برگزیده شد. در این دوره 38 کشور برای حضور در مسابقات انتخابی ثبت نام کردند که البته آرژانتین و شوروی در میان آنها نبودند.

از قاره آسیا، ژاپن و کره جنوبی حضور داشتند که طی بازی رفت و برگشت، کره جنوبی به عنوان نماینده آسیا انتخاب شد. پس از انتخاب 14 تیم دورنهایی به همراه اروگوئه قهرمان دوره پیش و سوئیس میزبان بازیها که از حضور در دور انتخابی معاف بودند، مسابقات در 5 ژانویه 1954 در برن قرعه کشی شد.

در این دوره قرار بر این شد که این 16 تیم در چهار گروه چهار تیمی قرار گیرند و هر تیم به قید قرعه دو بازی در گروه برگزار نماید و در نهایت هشت تیم به مرحله دوم (یک چهارم نهایی) صعود نمایند و مسابقات تا فینال به صورت حذفی پیش رود.

آلمان که این بار با نام آلمان غربی به خانواده فیفا بازگشته بود، یکی از این شانزده تیم بود. در میان تیمهای دورنهایی، مجارستان که از سال 1950 تا 1954 در 33 بازی بدون شکست مانده بود ودر سال 1952 مدال طلای المپیک را فتح کرده بود، امید اول قهرمانی بود.

این تیم با رهبری کاپیتانش فرانس پوشکاش و حضور جمعی از بازیکنان نخبه، فوق العاده در حمله قدرتمند بود و مهاجمی بسیار گلزن به نام ساندور کوچیس را هم در نوک حمله داشت که در نهایت آقای گل این دوره جام جهانی شد. اما همانطور که اروگوئه در کمال ناباوری برزیل را در جام 1950 مغلوب کرد؛ تیم آلمان غربی هم با شکست دادن جادوگران (لقب تیم مجارستان) فاتح جام جهانی شد.

در گروه اول تیمهای برزیل، یوگسلاوی، فرانسه و مکزیک قرار داشتند. برزیل با شکست مکزیک و تساوی در برابر یوگسلاوی و یوگسلاوی هم با پیروزی در برابر فرانسه به مرحله دوم صعود نمودند. زیباترین بازیهای مرحله اول، در گروه دوم انجام گرفت. در این گروه، مجارستان با نتیجه 9 بر صفر، کره جنوبی را شکست داد و در دیدار دوم خود، موفق با نتیجه جالب 8 بر 3 بر آلمان غربی فایق آید.

از این گروه تیمهای مجارستان و آلمان غربی که ترکیه را مغلوب کرده بود، به مرحله بعد صعود کردند. در گروه سوم، اتریش و اروگوئه تیمهای چکسلواکی و اسکاتلند را شکست دادند تا هر دو با 4 امتیاز به جمع تیمهای یک چهارم نهایی بپیوندند. در گروه چهارم، انگلیس با تساوی در برابر بلژیک و پیروزی 3 بر صفر در مقابل سوئیس به عنوان تیم اول صعود کرد و سوئیس با شکست دوباره ایتالیا در بازی تکراری، جواز صعود دریافت نمود.

در مرحله یک چهارم نهایی، آلمان غربی تیم یوگسلاوی را 2 بر صفر مغلوب کرد. اتریش در پرگل ترین دیدار تاریخ جام های جهانی، 7 بر 5 سوئیس را حذف نمود. اروگوئه هم بر تیم قدرتمند انگلیس چیره شد تا به نیمه نهایی برسد؛ اما زیباترین بازی این مرحله، دیدار دو تیم مجارستان و برزیل بود که به علت خشونتهای بی حدش به نبرد برن مشهور شد. در این مسابقه، تیم مجارستان در نهایت به پیروزی 4 بر 2 دست یافت ولی درگیری بازیکنان دوتیم پس از بازی هم ادامه داشت و به رختکن هم کشیده شد که با دخالت پلیس خاتمه یافت.

در مرحله نیمه نهایی، تیم آلمان غربی که حالا در قواره یک مدعی بود، توانست اتریش را 6 بر یک مغلوب نماید تا به همراه مجارستان که 4 بر 2 از سد اروگوئه گذشته بود، برگزارکننده دیدارنهایی جام باشد. در دیدار رده بندی اتریش، قهرمان دوره پیش را 3 بر یک شکست داد تا در جای سوم قرار گیرد.

دیدار فینال

دیدارنهایی درحضور 63800 تماشاگر در تاریخ چهارم جولای 1954 در برن برگزار شد. مجارستان، شروعی طوفانی داشت و در 8 دقیقه اول بازی به دو گل دست یافت. اما در ادامه، این آلمانها بودند که در زیر بارش شدید باران با به ثمر رساندن سه گل، فاتح جام ژول ریمه شدند تا جادوگران مجارستان، پس از 37 بازی بی شکست، طعم تلخ شکست را در حساسترین بازی تاریخ فوتبالشان بچشند.

تابلوی افتخار

تعداد تیمهای شرکت‌کننده : 16 تیم

رده‌بندی‌ نهایی : 1- آلمان غربی 2- مجارستان 3- اتریش 4- اروگوئه

تعداد مسابقات : 26 بازی

تعداد گل: 140 گل

بهترین خط حمله: مجارستان (27 گل)

بهترین خط دفاع : فرانسه (3 گل)

آقای گل : ساندور کوچیس (مجارستان 11 گل)

بهترین بازیکن : فرانس‌ پوشکاش (مجارستان)

مجموع تماشاگران : 943000 نفر

دیدار فینال ‌ـ ورزشگاه برن (4 جولای 1954 - برن)

آلمان غربی‌ 3 ‌ـ مجارستان 2