اثر وضعي گناه بر ديگران و اهميّت توبه از گناه
«ابوموسي» ـ نواده بايزيد بسطامي ـ گفت: به مكه شديم و «حسن عامره» با ما بود. به نزديك «بوالحسن خرقاني» در شديم. ما را گفت: اي ابا موسي! چند گاه است تا در مسئله‌اي درمانده‌ام. از بسيار كس پرسيدم هيچ كس مرا جوابي نداد كه
داستان کوتاه
«ابوموسي» ـ نواده بايزيد بسطامي ـ گفت: به مكه شديم و «حسن عامره» با ما بود. به نزديك «بوالحسن خرقاني» در شديم. ما را گفت: اي ابا موسي! چند گاه است تا در مسئله‌اي درمانده‌ام. از بسيار كس پرسيدم هيچ كس مرا جوابي نداد كه دل من بدان قرار گرفتي.اباموسي گفت: بگوي. گفت: مردماني ديدم كه ايشان در موقف به صف اولين در نيامدند و در طوف‌گاه بر مردمان طواف نكردند و در غزاة به صف اولين در نيامدند و من ايشان را چنان پنداشتم كه از آسمان، باران به دعاي ايشان مي‌آيد و نبات‌ها از زمين به دعاي ايشان مي‌رويد و جمله خلق بر روي زمين به دعاي ايشان ايستادند. در آنجا چه حكمت بود؟
اباموسي گفت: ايشان مردماني بودند، به همگي عمرشان يك بار خداي را ـ عزوجل ـ معصيت آورده بودند، آن بر دل ايشان جايگاه كرده بود، از اين جهت بود كه در نيامدند تا از شوميِ گناه ايشان خيري از اين خلق منقطع نشود.
منابع مقاله :
www.irc.ir
شيخ ابوالحسن خرقاني، نويسنده كريستين تورتل، ناشر نشر مركز، محل چاپ تهران، سال چاپ 1378، نوبت چاپ دوم ، جلد 1، صفحه 177.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}