حواله ای به میرزای شیرازی

روزی در پاسخ حقیر راجع به مدفن حضرت زینب علیهما السلام فرمودند :
آیة الله آقا ضیاء عراقی قدس سره فرمودند : شخصی شیعه مذهب از شهر قطیف حجاز به قصد زیارت حضرت ثامن الائمه – علیه السلام – حرکت می نماید . نه دیگر روی برگشتن و نه خرج ادامه سفر را داشته است .
متوسل به ذیل عنایت حضرت بقیة الله اعظم و مقتدانا الامام حجة بن الحسن العسکری – روحی و ارواح العالمین له الفداء – می شود . در همان حال ملاحظه می کند سید نورانی جلیل القدری با او همراهی می کند می فرماید :
این وجه را بگیر ترا به سر من رای ( سامرا ) می رساند . در آنجا نزد وکیل ما حاج میرزا حسن شیرازی برو و بگو سید مهدی فرمودند :
« پولی از ما در پیش تو است اینقدر بدهد تا به زیارت جدم علی بن موسی الرضا علیه السلام بروی ».
آن شخص اظهار کرده متوجه نشدم که این بزرگوار کیست و از کدام جانب آمد عرض کردم هرگاه به آیة الله شیرازی عرض کنم ( سید مهدی فرمودند ) از من می پرسد کیستی و چه نشانه ای و سند و علامتی داری ؟
فرمود : به آقای شیرازی بگو سید مهدی فرمود : به این نشانی که امسال در فصل تابستان شما با حاج ملا علی کنی طهرانی در شام در حرم عمه ام « زینب کبری » مشرف بودید و از کثرت زوار و ازدحام جمعیت زباله در سطح حرم ریخته بودند . شما عبای خود را از دوش برداشته و در دست جمع کرده و به آن وسیله حرم را جاروب کردی و در گوشه ای از حرم گرد آوردی و حاج ملا علی کنی با دستهای خود برداشته و بیرون برد ، من آنجا بودم .
قطیفی می گوید : وقتی در سر من رای به خدمت آیة الله شیرازی رسیدم و عرض کردم ، بی اختیار از جا بلند شد و دست در گردنم انداخت و چشمهایم را بوسید و تبریک گفت .
بعد گفت : در تهران خدمت آیة الله کنی رسیدم . مطلب را تصدیق کرد و لیکن قلباً ناراحت شد که چرا حواله و فرمانی به ایشان از جانب آن حضرت صادر نشده است .1
« انصاری اصفهانی »

پی نوشت

1 . مهدی پیشوایی ، شام سرزمین ها خاطره ها ، ص 216 .