گوشه گوشه ی آذربايجان شرقي (4)
گوشه گوشه ی آذربايجان شرقي (4)
گوشه گوشه ی آذربايجان شرقي (4)
مراغه از شهرهاي تاريخي و قديمي آذربايجان و ايران است . در 280 هجري فرمانروايي مراغه به محمد بن افشين بن ديوداد رسيد . بعد از وي برادرش يوسف به جاي او نشست و در سال 296 هجري به نام خود در مراغه سكه زد . در سال 317 هجري ، مسافريان ديلمي به مراغه دست يافتند . در سال 420 هجري قشون غز وارد مراغه شد . در سال 566 هجري مراغه جزو قلمرو سلجوقيان در آمد . در سال 622 هجري جلال الدين خوارزمشاه بدون برخورد يا مقاومت مهمي به مراغه آمد . در سال 628 هجري اين شهر به تصرف سپاهيان مغول درآمد . در سال 656 هجري مراغه مركز فرمانروايي هلاكوخان مغول شد . خواجه نصيرالدين طوسي با همكاري چند ستاره شناس مأمور تاسيس رصدخانه معروف مراغه شد . در سال 759 هجري مراغه به دست تيموريان ويران شد. در سال 1142 هجري شهر مراغه و دهخوارقان به دست نادر شاه گشوده شد . گرچه شيخ عبيدالله كرد در سال 1297 هجري خود را به حوالي مراغه رسانيد ولي هجوم وي و همراهانش دفع شد و سكون و آرامش به مراغه بازگشت.
از پنج مزار موجود در مراغه قديم ترين آن ها ، گنبد سرخ است كه در آذربايجان بيشتر به ( قرمزي گنبد ) شهرت دارد. عمارتي است چهار گوش با سقفي گنبدي كه بر مقرنس هايي كه هنوز سالم مانده اند نهاده شده است . كتيبه ها و نقوش هندسي از آجر سرخ تراشيده و كاشي مينايي رنگ بر بالاي درگاه بنا كار گذاشته شده است . بر زمينه اي از گچ خاكستري اين كتيبه ها نقوشي از گل و برگ گچ بري كه اثري از رنگ آبي در آنها ديده مي شود آراسته شده است . كتيبه هاي موجود نشانگر اين است كه بنادر، زمان حيات عبدالعزيز ساخته شده است.
گنبد مدور دومين مزار از قبرهاي پنجگانه مراغه است. اين بنا برجي است مدور كه از گنبد و سقف آن چيزي بر جاي نمانده و مزاري كاملا ناشناخته است . ارزش بنا در اين است كه ترقي و تكامل نماي مينايي را طي دوران كوتاه ميان تاريخ احداث اين بنا و تاريخ ساخت گنبد سرخ نشان مي دهد . بنا كه از آجر ساخته شده ، به سكوي بلندي از سنگ كه سردابي در ميان دارد ، نهاده شده است .
سومين مزار از قبرهاي پنجگانة مراغه كه ( قبر مادر هلاكو ) ناميده مي شود ، برجي است كبود و زيبا به شكل منشوري ده وجهي. پهلوهاي اين برج داراي طاق نما و حاشيه كاري و دندانه است و در كناره آن پايه هاي ستون مانندي ساخته شده است. اين برج نظير ديگر برجهاي مقبره دار دو طبقه است. قسمت پايين ، سرداب مخصوص دفن ميت است و قسمت بالايي اطاقي است مزين به گچ بري و كاشي نوشته . اطاق سقف بلندي دارد كه گنبد آن فرو ريخته و قسمت اعظم گچ بري و تزئينات و نوشته هاي آن نيز از بين رفته است.
اين بنا در قسمت شمال غربي مراغه كنار رودخانه صافي چاي واقع شده و تاريخ احداث آن در فاصله بين سال هاي 725 و 728 هجري قمري است . گنبد غفاريه بنايي مربع و آجري است كه بر بالاي سكويي سنگي و سردابه دخمه اي عميقي استوار است. در چهار زاويه آن ستون هايي با نقوش لوزي پخ ساخته اند.
قيزلار قلعه سي (قلعة دختران ) يكي از مهم ترين آثار تاريخي و طبيعي شهرستان مراغه است. اين قلعه و غار در20 كيلومتري جنوب غربي مراغه و در سمت جنوبي درة بسيار عميق كوههاي كؤي داغ ( كوه كبود ) واقع شده است. ارتفاع كلي غار و قلعه نسبت به درة عميق مقابل حدود 18000 تخمين زده شده است. در ارتفاعات پشت قلعه باقيماندة يك ديوار خشتي به چشم مي خورد كه از بقاياي قلعة قديمي است.
اين برج در محله اتابك ، كوچة سبزيچي ها قرار دارده . پنجمين و آخرين مزار بزرگ مراغه است . متأسفانه اين بنا امروزه به ويرانه ای تبديل شده و نشانه و كتيبه ای كه بتوان با آن تاريخ بنا را معين ساخت در دسترس نيست.
دهكده گشايش در 14 كيلومتري جنوب شرقي مراغه واقع شده است . از دهكده تا چشمه هاي معدني كه در جنوب غربي دهكده قرار دارند در حدود 700 متر راه است .
در اين ناحيه دره اي وجود دارد كه رودخانه موردي در آن جاري است . در اين دره دو چشمه معدني وجود دارد . يكي از اين دو چشمه در قسمت جنوبي كه از زير سنگهاي آهكي آب خارج مي شود و ديگري در قسمت شمال دره است كه از سوراخي در يك سنگ آهكي كه به طرف رودخانه جلو آمده است با فشار و صدا بيرون مي جهد . مقدار و فشار بعد از هر جهش كاهش مي يابد اما جهش از نوع تكرار مي شود.
غار كبوتر مراغه كه در اصطلاح محلي به عار هامپوئيل معروف است در 15 كيلومتري جنوب شرقي مراغه واقع شده است .اين عار در كمره كوهي صخره اي رو به جنوب قرار گرفته است . اهميت عار كبوتر به خاطر وجود چاله هايي عميق و مخوف است كه به صورت تندره هاي سنگي و تالارهاي بزرگ ديده ميشود .اين غار بيش از عارهاي ديگر مورد توجه عار شناسان و محققان و كوهنورداني است كه همه ساله براي باز ديد از آن به اين منطقه سفر مي كنند.
دره گشايش در مسير رودخانه گشايش در كنار غار معروف كبوتر و در 20 كيلومتري شهر مراغه واقع شده است. در تابستان بازديد كنندگان غار كبوتر از طبيعت جذاب و زيباي اين دره بهره مند مي شوند.
اين تالاب در ارتفاع 2400 متري ، در جنوب شرقي ارتفاعات سهند قرار دارد و 20 هكتار مساحت دارد . تالاب پوشيده از نيزار و گياهان آبزي است كه از نظر لانه گزيني پرندگان نظير سرسبز و چنگر شرايطي مناسب دارد و به همين دليل داراي ارزش تفرجگاهي است.
در سمت غربي ميدان خشكبار مراغه كه سابقاً در ميدان آرد فروشان معروف بود ، مسجدي قديمي وجود دارد كه به مسجد معزالدين معروف است . در فضاي كلي اين بنا يك مسجد كوچك ديگر و مقبره اي گنبد دار وجود دارد . اين مسجد در زمان سلطنت شاه طهماسب به وسيله فردي به نام حاجي نبي بازسازي گرديد. علاوه بر اين در سال 1372 هجري قمري نيز تعميراتي در مسجد صورت گرفت كه در يك كتيبه با خط نستعليق درشت نوشته شده است.
يكي ديگر از مساجد تاريخي مراغه مسجدي موسوم به شيخ بابا است كه آن نيز در سالهاي اخير بازسازي شده است . از در اصلي و اوليه مسجد آثاري به جاي مانده كه در جريان نوسازي مورد استفاده قرار گرفت.
اين مسجد در خيابان خواجه نصير مراغه واقع شده و داراي دو در است كه يكي به خيابان و ديگري به بازار سبزي فروشان اين شهر باز مي شود . كتيبه هاي موجود و شيوه معماري مسجد نشانگر تعلق آن به دوره صفويان است.
اين امام زاده در شش كيلومتري جنوب شرقي مراغه در دهكده اي به نام ورجوي واقع شده است . در جوار اين امام زاده يك گورستان بزرگ قديمي وجود دارد كه داراي سنگ قبرهاي منقش به تير و كمان ، نيزه و شمشير و سپر است . يكي از نمونه هاي جالب اين سنگ ها ، صندوق سنگي منقشي است كه در تاريخ 1085 هجري قمري دارد.
تاريخ شهر مرند به چند قرن قبل از ميلاد مسيح مي رسد. در دايره المعارف بزرگ اسلامي آمده است كه مرند مركز سكونت اقوامي مهم در دورة كلده و آشور بود. شواهد تاريخي نشان مي دهد كه مرند در روزگار قيام بابك خرمدين جزو قلمروي او بود و محمد روادي حكمران مرند از بابك اطاعت مي كرد. در دورة قاجاريه به دليل رونق فعاليت صنعتي ، بازرگاني و معدني ماوراء ارس و داد و ستد بين تبريز و خوي با باكو و تفليس مهاجرت و مسافرت مردم آذربايجان به روسيه همچنين لزوم مبادلات پستي و راه كراواني ، به شهرت و آباداني مرند افزوده شد .
حدود 5/4 كيلومتر پس از صوفيان به سوي مرند در ارتفاعات سمت چپ جاده ، كنار يك تپه از چند محل آب گازدار از زمين خارج مي شود و در دو دامنه تپه جريان مي يابد. يكي از اين مظهرها كه از همه بزرگتر است ، يك حوضچه طبيعي به وجود آورده است .
آسياب خرابه ( خارا با دييرمان ) يكي از زيباترين مناطق ديدني آذربايجان شرقي است. اين آبشار به علت وجود ويرانه هاي يك آسياب آبي به آسياب خرابه معروف است. براي رسيدن به اين مكان بسيار دل انگيز بايد از جاده مرند – جلفا به مهدی شهر ( علمدار- كرگر ) وارد شد و با عبور از يك جاده خاكي در نوار مرزي ايران و جمهوري آذربايجان و گذشتن از يك جاده فرعي ، به دره اي با صفا رسيد كه محل آسياب خرابه است.
اين غار كه از نوع غارهاي استالاكتيت است در شرق شهر مرند قرار دارد و راه دسترسي به آن سواره رو مي باشد . دهانه آن به عرض 5/3 متر است.
ميانه يكي از شهرهاي تاريخي و كهن آذربايجان و ايران است . بنا به نوشته دياكونوف در تاريخ ماد ، سال 720 قبل از ميلاد در آذربايجان و كردستان امروزي ، سرزمين ماننا قرار داشت و مركز آن در نزديكي درياچة‌اروميه بود. ميانه پايگاه نيروهاي سلاطين و محل كسب فرامين آنها بود. اوچ تپه كه امروز يكي از دهستانهاي اين شهر است در زمان نادر شاه افشار قرارگاه لشكريان او بود. نادر در لشكركشي هاي خود بر عليه عثماني بيشتر در اين محل اقامت مي كرد. در زمان احمد شاه قاجار و رضا شاه ، ميانه يكي از مراكز حكومتي خاندان فيروز و ميرزا فرمانفرماييان بود.
اين تالاب در 20 كيلومتري شمال ميانه قرار دارد كه تالابي فصلي است و مصارف كشاورزي دارد و در مواقع پرآبي ، مورد استفاده پرندگان مهاجر است.
اين بقعه كه به مقبره كمال الدين نيز مشهور است در قسمت جنوبي مسجد جامع واقع شده است ديوارهاي آن با آجر ساخته شده است و سطح خارجي گنبد آن با كاشي هاي فيروزه اي رنگ پوشيده شده است . در حال حاضر بقعه كاملا نوسازي شده و از بناي اوليه آن تنها كتيبه اي به بالاي سر در بناي فعلي باقي مانده كه تاريخ و نام باني بنا را مشخص مي سازد.
هريس يكي از قديمي ترين مناطق آذربايجان شرقي است . چند بناي تاريخي مهم از دوران فرمانروايي ايلخان و جانشينان آنان در اين بخش به جا مانده است كه عبارتند از بقعة شيخ اسحاق ( در روستاي خانقاه خانمرود ) ، گورستان مينق ، گورستان هيق ، گورستان گوور، مسجد سنگي جهان آباد و مسجد اسنق . هريس يكي از قديمي ترين مراكز صنعت فرش در آذربايجان و ايران است و فرش هاي « مرز بلند آن شهرت جهاني دارد .»
هيق نام روستايي است از توابع خانمرود هريس كه در 3 كيلومتري قريه خانقاه قرار دارد . اين روستا دو گـورستـان قديـمي دارد . يـكي اسلامي كه بـر روي قبـرهاي آن مـعمولاً صندوق ها ، قوچ ها و الواح سنگي ديده مي شود . ديگري گورستان بسيار كهني است كه قبرهاي آن پراكنده و مخروبه است . اين گورستان قديمي بين عوام گوور قبرسي ( گورستان گبرها ) معروف است.
اين تالاب در 50 كيلومتري غرب شهرستان هشترود قرار دارد و تالابي دائمي است كه مورد استفادة پرندگان مهاجر قرار مي گيرد.
اين تالاب در 31 كيلومتري جنوب غربي هشترود قرار دارد و تالابي نيزاري است.
اين تالاب در 42 كيلومتري غرب هشترود قرار دارد و با وجود اين كه تالابي فصلي است ، به علت نـيزارهـاي داخـلي و حاشـيه اي به ويـژه در مـواقع پـرآبي پناهگاه مناسبي براي پرندگان مهاجر و آبزي محسوب مي شود.
منبع: همشهری
بناويادمانهاي تاريخي
از پنج مزار موجود در مراغه قديم ترين آن ها ، گنبد سرخ است كه در آذربايجان بيشتر به ( قرمزي گنبد ) شهرت دارد. عمارتي است چهار گوش با سقفي گنبدي كه بر مقرنس هايي كه هنوز سالم مانده اند نهاده شده است . كتيبه ها و نقوش هندسي از آجر سرخ تراشيده و كاشي مينايي رنگ بر بالاي درگاه بنا كار گذاشته شده است . بر زمينه اي از گچ خاكستري اين كتيبه ها نقوشي از گل و برگ گچ بري كه اثري از رنگ آبي در آنها ديده مي شود آراسته شده است . كتيبه هاي موجود نشانگر اين است كه بنادر، زمان حيات عبدالعزيز ساخته شده است.
گنبد مدور دومين مزار از قبرهاي پنجگانه مراغه است. اين بنا برجي است مدور كه از گنبد و سقف آن چيزي بر جاي نمانده و مزاري كاملا ناشناخته است . ارزش بنا در اين است كه ترقي و تكامل نماي مينايي را طي دوران كوتاه ميان تاريخ احداث اين بنا و تاريخ ساخت گنبد سرخ نشان مي دهد . بنا كه از آجر ساخته شده ، به سكوي بلندي از سنگ كه سردابي در ميان دارد ، نهاده شده است .
سومين مزار از قبرهاي پنجگانة مراغه كه ( قبر مادر هلاكو ) ناميده مي شود ، برجي است كبود و زيبا به شكل منشوري ده وجهي. پهلوهاي اين برج داراي طاق نما و حاشيه كاري و دندانه است و در كناره آن پايه هاي ستون مانندي ساخته شده است. اين برج نظير ديگر برجهاي مقبره دار دو طبقه است. قسمت پايين ، سرداب مخصوص دفن ميت است و قسمت بالايي اطاقي است مزين به گچ بري و كاشي نوشته . اطاق سقف بلندي دارد كه گنبد آن فرو ريخته و قسمت اعظم گچ بري و تزئينات و نوشته هاي آن نيز از بين رفته است.
اين بنا در قسمت شمال غربي مراغه كنار رودخانه صافي چاي واقع شده و تاريخ احداث آن در فاصله بين سال هاي 725 و 728 هجري قمري است . گنبد غفاريه بنايي مربع و آجري است كه بر بالاي سكويي سنگي و سردابه دخمه اي عميقي استوار است. در چهار زاويه آن ستون هايي با نقوش لوزي پخ ساخته اند.
قيزلار قلعه سي (قلعة دختران ) يكي از مهم ترين آثار تاريخي و طبيعي شهرستان مراغه است. اين قلعه و غار در20 كيلومتري جنوب غربي مراغه و در سمت جنوبي درة بسيار عميق كوههاي كؤي داغ ( كوه كبود ) واقع شده است. ارتفاع كلي غار و قلعه نسبت به درة عميق مقابل حدود 18000 تخمين زده شده است. در ارتفاعات پشت قلعه باقيماندة يك ديوار خشتي به چشم مي خورد كه از بقاياي قلعة قديمي است.
اين برج در محله اتابك ، كوچة سبزيچي ها قرار دارده . پنجمين و آخرين مزار بزرگ مراغه است . متأسفانه اين بنا امروزه به ويرانه ای تبديل شده و نشانه و كتيبه ای كه بتوان با آن تاريخ بنا را معين ساخت در دسترس نيست.
جاذبه هاي طبيعي
دهكده گشايش در 14 كيلومتري جنوب شرقي مراغه واقع شده است . از دهكده تا چشمه هاي معدني كه در جنوب غربي دهكده قرار دارند در حدود 700 متر راه است .
در اين ناحيه دره اي وجود دارد كه رودخانه موردي در آن جاري است . در اين دره دو چشمه معدني وجود دارد . يكي از اين دو چشمه در قسمت جنوبي كه از زير سنگهاي آهكي آب خارج مي شود و ديگري در قسمت شمال دره است كه از سوراخي در يك سنگ آهكي كه به طرف رودخانه جلو آمده است با فشار و صدا بيرون مي جهد . مقدار و فشار بعد از هر جهش كاهش مي يابد اما جهش از نوع تكرار مي شود.
غار كبوتر مراغه كه در اصطلاح محلي به عار هامپوئيل معروف است در 15 كيلومتري جنوب شرقي مراغه واقع شده است .اين عار در كمره كوهي صخره اي رو به جنوب قرار گرفته است . اهميت عار كبوتر به خاطر وجود چاله هايي عميق و مخوف است كه به صورت تندره هاي سنگي و تالارهاي بزرگ ديده ميشود .اين غار بيش از عارهاي ديگر مورد توجه عار شناسان و محققان و كوهنورداني است كه همه ساله براي باز ديد از آن به اين منطقه سفر مي كنند.
دره گشايش در مسير رودخانه گشايش در كنار غار معروف كبوتر و در 20 كيلومتري شهر مراغه واقع شده است. در تابستان بازديد كنندگان غار كبوتر از طبيعت جذاب و زيباي اين دره بهره مند مي شوند.
اين تالاب در ارتفاع 2400 متري ، در جنوب شرقي ارتفاعات سهند قرار دارد و 20 هكتار مساحت دارد . تالاب پوشيده از نيزار و گياهان آبزي است كه از نظر لانه گزيني پرندگان نظير سرسبز و چنگر شرايطي مناسب دارد و به همين دليل داراي ارزش تفرجگاهي است.
اماكن زيارتي ومذهبي
در سمت غربي ميدان خشكبار مراغه كه سابقاً در ميدان آرد فروشان معروف بود ، مسجدي قديمي وجود دارد كه به مسجد معزالدين معروف است . در فضاي كلي اين بنا يك مسجد كوچك ديگر و مقبره اي گنبد دار وجود دارد . اين مسجد در زمان سلطنت شاه طهماسب به وسيله فردي به نام حاجي نبي بازسازي گرديد. علاوه بر اين در سال 1372 هجري قمري نيز تعميراتي در مسجد صورت گرفت كه در يك كتيبه با خط نستعليق درشت نوشته شده است.
يكي ديگر از مساجد تاريخي مراغه مسجدي موسوم به شيخ بابا است كه آن نيز در سالهاي اخير بازسازي شده است . از در اصلي و اوليه مسجد آثاري به جاي مانده كه در جريان نوسازي مورد استفاده قرار گرفت.
اين مسجد در خيابان خواجه نصير مراغه واقع شده و داراي دو در است كه يكي به خيابان و ديگري به بازار سبزي فروشان اين شهر باز مي شود . كتيبه هاي موجود و شيوه معماري مسجد نشانگر تعلق آن به دوره صفويان است.
اين امام زاده در شش كيلومتري جنوب شرقي مراغه در دهكده اي به نام ورجوي واقع شده است . در جوار اين امام زاده يك گورستان بزرگ قديمي وجود دارد كه داراي سنگ قبرهاي منقش به تير و كمان ، نيزه و شمشير و سپر است . يكي از نمونه هاي جالب اين سنگ ها ، صندوق سنگي منقشي است كه در تاريخ 1085 هجري قمري دارد.
تاريخ شهر مرند به چند قرن قبل از ميلاد مسيح مي رسد. در دايره المعارف بزرگ اسلامي آمده است كه مرند مركز سكونت اقوامي مهم در دورة كلده و آشور بود. شواهد تاريخي نشان مي دهد كه مرند در روزگار قيام بابك خرمدين جزو قلمروي او بود و محمد روادي حكمران مرند از بابك اطاعت مي كرد. در دورة قاجاريه به دليل رونق فعاليت صنعتي ، بازرگاني و معدني ماوراء ارس و داد و ستد بين تبريز و خوي با باكو و تفليس مهاجرت و مسافرت مردم آذربايجان به روسيه همچنين لزوم مبادلات پستي و راه كراواني ، به شهرت و آباداني مرند افزوده شد .
جاذبه هاي طبيعي
حدود 5/4 كيلومتر پس از صوفيان به سوي مرند در ارتفاعات سمت چپ جاده ، كنار يك تپه از چند محل آب گازدار از زمين خارج مي شود و در دو دامنه تپه جريان مي يابد. يكي از اين مظهرها كه از همه بزرگتر است ، يك حوضچه طبيعي به وجود آورده است .
آسياب خرابه ( خارا با دييرمان ) يكي از زيباترين مناطق ديدني آذربايجان شرقي است. اين آبشار به علت وجود ويرانه هاي يك آسياب آبي به آسياب خرابه معروف است. براي رسيدن به اين مكان بسيار دل انگيز بايد از جاده مرند – جلفا به مهدی شهر ( علمدار- كرگر ) وارد شد و با عبور از يك جاده خاكي در نوار مرزي ايران و جمهوري آذربايجان و گذشتن از يك جاده فرعي ، به دره اي با صفا رسيد كه محل آسياب خرابه است.
اين غار كه از نوع غارهاي استالاكتيت است در شرق شهر مرند قرار دارد و راه دسترسي به آن سواره رو مي باشد . دهانه آن به عرض 5/3 متر است.
اماكن زيارتي ومذهبي
ميانه يكي از شهرهاي تاريخي و كهن آذربايجان و ايران است . بنا به نوشته دياكونوف در تاريخ ماد ، سال 720 قبل از ميلاد در آذربايجان و كردستان امروزي ، سرزمين ماننا قرار داشت و مركز آن در نزديكي درياچة‌اروميه بود. ميانه پايگاه نيروهاي سلاطين و محل كسب فرامين آنها بود. اوچ تپه كه امروز يكي از دهستانهاي اين شهر است در زمان نادر شاه افشار قرارگاه لشكريان او بود. نادر در لشكركشي هاي خود بر عليه عثماني بيشتر در اين محل اقامت مي كرد. در زمان احمد شاه قاجار و رضا شاه ، ميانه يكي از مراكز حكومتي خاندان فيروز و ميرزا فرمانفرماييان بود.
مراكزتاريخي وباستاني
جاذبه هاي طبيعي
اين تالاب در 20 كيلومتري شمال ميانه قرار دارد كه تالابي فصلي است و مصارف كشاورزي دارد و در مواقع پرآبي ، مورد استفاده پرندگان مهاجر است.
اماكن زيارتي ومذهبي
اين بقعه كه به مقبره كمال الدين نيز مشهور است در قسمت جنوبي مسجد جامع واقع شده است ديوارهاي آن با آجر ساخته شده است و سطح خارجي گنبد آن با كاشي هاي فيروزه اي رنگ پوشيده شده است . در حال حاضر بقعه كاملا نوسازي شده و از بناي اوليه آن تنها كتيبه اي به بالاي سر در بناي فعلي باقي مانده كه تاريخ و نام باني بنا را مشخص مي سازد.
هريس يكي از قديمي ترين مناطق آذربايجان شرقي است . چند بناي تاريخي مهم از دوران فرمانروايي ايلخان و جانشينان آنان در اين بخش به جا مانده است كه عبارتند از بقعة شيخ اسحاق ( در روستاي خانقاه خانمرود ) ، گورستان مينق ، گورستان هيق ، گورستان گوور، مسجد سنگي جهان آباد و مسجد اسنق . هريس يكي از قديمي ترين مراكز صنعت فرش در آذربايجان و ايران است و فرش هاي « مرز بلند آن شهرت جهاني دارد .»
اماكن زيارتي ومذهبي
هيق نام روستايي است از توابع خانمرود هريس كه در 3 كيلومتري قريه خانقاه قرار دارد . اين روستا دو گـورستـان قديـمي دارد . يـكي اسلامي كه بـر روي قبـرهاي آن مـعمولاً صندوق ها ، قوچ ها و الواح سنگي ديده مي شود . ديگري گورستان بسيار كهني است كه قبرهاي آن پراكنده و مخروبه است . اين گورستان قديمي بين عوام گوور قبرسي ( گورستان گبرها ) معروف است.
جاذبه هاي طبيعي
اين تالاب در 50 كيلومتري غرب شهرستان هشترود قرار دارد و تالابي دائمي است كه مورد استفادة پرندگان مهاجر قرار مي گيرد.
اين تالاب در 31 كيلومتري جنوب غربي هشترود قرار دارد و تالابي نيزاري است.
اين تالاب در 42 كيلومتري غرب هشترود قرار دارد و با وجود اين كه تالابي فصلي است ، به علت نـيزارهـاي داخـلي و حاشـيه اي به ويـژه در مـواقع پـرآبي پناهگاه مناسبي براي پرندگان مهاجر و آبزي محسوب مي شود.
منبع: همشهری
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}