هم بازی شدن با کودک

هم بازی شدن با کودک، یعنی کودک را به حال خود نگذاشتن، و با تنهائی و نگرانی او مبارزه کردن، و او را شاد و دل خوش نمودن، وقتی پدر یا مادر با کودکش برخورد محبت آمیز داشته باشد، و همواره با او و در کنار او باشد، احساس تنهائی و خود محوری نمی کند، و عواطف و احساساتش و روح تعاون و همکاریش شکوفا می گردد، در شرح حال رسول خدا و امامان معصوم فراوان به چشم می خورد که با بچه ها بازی می کردند. مخصوصا رسول خدا ( صلی الله علیه و آله) با بچه های توی خیابان و یتیمان بی سرپرست بازی می کرد، آنها را بدوش می گرفت، می بوسید، نوازش می کرد، به آنها سلام می نمود، و علی علیه السلام برای کودکان یتیم داستان می گفت، و آنها را می خندانید و در آغوشش می فشرد، که فرمودند:
رسول گرامی اسلام فرمودند. من کان عنده صبی فلیتصاب له. ( کسی که در خانه کودکی دارد باید با بازی کودکانه فرزندش را شاد نماید) (1)

پی نوشت ها:

1- من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 312 و وسائل الشیعه ج 5 ص 126.

منبع: کتاب مسئولیت تربیت