تاریخ یعقوبی
تاریخ یعقوبی، کتابی تاریخی به زبان عربی نوشتهی مورخ و جهانگرد احمد بن ابییعقوب بن جعفر بن وهب بن واضح کاتب عباسی معروف به یعقوبی (م 284 ق). وی ایرانی و اصلاً از مردم اصفهان بوده و از نویسندگان بزرگ ایران
نویسنده: محمد حسین روحانی
تاریخ یعقوبی، کتابی تاریخی به زبان عربی نوشتهی مورخ و جهانگرد احمد بن ابییعقوب بن جعفر بن وهب بن واضح کاتب عباسی معروف به یعقوبی (م 284 ق). وی ایرانی و اصلاً از مردم اصفهان بوده و از نویسندگان بزرگ ایران به شمار میآمده است. واضح، نیای یعقوبی از شیعیان فداکار بوده و جان خود را بر سر این کار نهاده است. در شیعه بودن یعقوبی نیز شبههای نیست و مواردی از تاریخ و جغرافیای وی بر این مطلب گواه است. وی داستان غدیرخم و «حدیث ثقلین» را نقل کرده و گفته است که آیهی «اکمال دین» (مائده، 3) دربارهی نصب شدن علی (علیهالسلام) به خلافت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و امامت مسلمانان فرود آمده است. او لقب «امیرالمؤمنین» را برای حضرت علی (علیهالسلام) نگهداری میکند. با این همه، یعقوبی باورهای شخصی خود را در نگارش تاریخ دخالت نداده و او از این جهت مورخی بیطرف و معتمد است. او در جلد دوم کتاب تاریخ خود بخشی از خطبهها و نامههای پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و سخنان کوتاه وی و هر یک از امامان را تا امام علی بن موسی الرضا (علیهمالسلام) میآورد. اما در کتاب او از وفات امام جواد (علیهالسلام) که باید در رویدادهای سال 220 هجری یاد میشد، اثری نیست و احتمال میرود که این هم از افتادگیهای اصل باشد نه غفلت نویسنده. تاریخ یعقوبی دارای دو جلد است. جلد اول آن شامل زندگی آدم و زاده شدن آدمیان از نژاد وی تا ولادت عیسی بن مریم (علیهالسلام) و سپس ذکر پادشاهان سریانی، شاهان موصل و نینوا، بابل، هند، یونان و روم، ایران، چین، مصر و پادشاهان بربری و افریقایی، یمن، شام و حیره (عراق) تا نزدیکیهای زادن حضرت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است. جلد دوم، شامل زندگی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، خلفای راشدین، امویان و عباسیان تا روزگار معتمد عباسی (256-279 ق) است. بخش مربوط به مغرب این کتاب در سال 1860 م به کوشش دخویه خاورشناس هلندی (1836-1909 م) به چاپ رسید و این نخستین اثری بود که از یعقوبی در جهان منتشر میشد. همهی کتاب در سال 1861 م به کوشش یوینبول خاورشناس هلندی چاپ و منتشر شد. چاپ پاکیزهای از این کتاب در سال 1379 ق (1960 م) در بیروت انجام شده است. این کتاب توسط شادروان دکتر محمدابراهیم آیتی بیرجندی (1333 ق - 1343 ش) به فارسی برگردانده شد و در سال 1342 ش در تهران چاپ شده است.
کتابنامه:
الذریعة، 296/3؛ فهرست کتابهای چاپی عربی، 155؛ فهرست کتابهای چاپی فارسی، 1159/1.
منبع:
تهیه و تنظیم: دائرةالمعارف تشیع، جلد 4، (1391) تهران: مؤسسهی انتشارات حکمت، چاپ اول.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}