شاعر: ژوليده نيشابورى

گذشت عمر و بيا غفلت از اله مكن

 بس است خيره سرى ديگر اشتباه مكن

هر آنچه نامه نوشتى تو از گناه بس است

 بيا و توبه كن و نامه‌اى سياه مكن

به ميهمانى خود خوانده‌ات خدا اينک

بيا و وقت گرانمايه را تباه مكن

به درک اين زمانه اگر نكوشيدى

 بيا و غفلت از اين مابقى ماه مكن

اگر كه چشم شفاعت به مرتضى دارى

به چشم بد به كسى در جهان نگاه مكن

براى آن كه به مقصد رسى بدون خطر

 بيا و نفس دنى را رفيق راه مكن

كليد گنج سعادت بوَد به دست عمل

 بكوش در عمل و ترک پايگاه مكن

شعار شاعر «ژوليده» روز و شب اين است

 گذشت عمر و بيا غفلت از گناه مكن