شاعر: حاج غلامرضا سازگار

گناه روی گناهم بوَد، چه چاره کنم؟

سزد ز غصه گریبان خویش پاره کنم

روا بود که روم با شتاب سوی جحیم

اگر بـه نـامه‌ی اعمال خـود نظاره کنم

ز بس که توبه شکستم، شدم ز توبه خجل

خدای من به چه رو توبه‌ی دوباره کنم؟

تـوان شمرد گنـاهان بی‌شمـار مـرا

چگونه عفو تو را می‌توان شماره کنم؟

شراره‌های گناهم کشیده سر به سپهر

مگر پناه به عفو تو زین شراره کنم

فزونـی گنهم بـازهم فزون آیـد

اگر مقـایسه بـا کثرت ستـاره کنم

اگر تو در نگشایی به من، کجا بروم؟

وگر ز لطف نبخشی مرا، چه چاره کنم؟

به عزتت قسم از خجلت گناه کم است

گر از دو دیده روان، خون دل هماره کنم

خدای من تو به «میثم» کرامتی فرما

مگر کـه بـا مددت از گنه کناره کنم