شاعر: حیدر علی شفیعی

مثل شکفتن
حضور تو
«قد قامت» نخل بود
با قیامی سبز

ای ظهور خونین
سرخی را در ریشه‌ات کاشتند
و سبز روییدی

تو ابتدای یک انتهای دوری
زلالی مثل آیینه
مثل شکفتن

ای کاش
در من می‌روییدی
تا لحظه‌ای که می‌دانستم