شاعر: احمد صفا

وقتی از دیوار بلند شب بالا می‌آید
عشق بسان عطر بی قرار «شب بوها»
همه جا را فرا می‌گیرد
و من از ترانۀ سکوت زمان
آرام می‌گیرم
بی اعتنا به گذر زمان
به سیاره روشن در مدار دیگر
ناگهان دوباره
تو مرا فاتح شدی