شوق وصال

ياران در روشنايي مهتاب به طرف صبح سپيد حرکت کردند، اما من شب را به شب پيوند زده و در تاريکي ها راه گم کردم. گاهي فجر صادق را ديدم، اما در حرکت به سوي آن سستي ورزيدم. اين بار تصميم گرفته ام با توکل به معبود، خويشتن را به جمع کاروانيان برسانم.
ياورا، ياري ام کن تا اين راه را به سرعت بپيمايم.
از دستنوشته هاي شهيد عباس محمدي
منبع: کتاب امتداد