در هواى دوست
در هواى دوست
در هواى دوست
در هواى دوست گذشتم ز جان خويش
دل از وطــــــن بريدم و از خاندان خويش
در شهر خـــــويش بود مرا دوستان بسى
كردم جـــدا هواى تو از دوستان خويش
من داشتم به گلشن خـــــــود آشيانهاى
آواره كــــرد عشق توام ز آشيان خويش
مىداشتم گمان كه تــــو با من وفا كنى
ورنه برون نمىشدم از بوستان خويش
منبع:www.imam-khomeini-isf.com
/س
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}