تجدید عهد با امام عصر ارواحنا فداء

و معنای تجدید عهد آن است که بنده در قلب و زبان خود اقرار داشتن خود را به امامت آن جناب - علیه السلام - و واجب دانستن اطاعت و محبت و نصرت ایشان را برعهده ی خود، تازه کند.از جمله ثواب عظیم و اجر جزیل این مطلب در اخبار سه چیز است:
یکی آنکه: در ثواب و اجر مانند آن است که در خدمت ایشان حاضر شده باشد و در آنچه فرموده باشند اطاعت و نصرت آنان را کرده باشد.
دوم: آنکه تجدید عهد موجب ثبات و کمال محبت و اخلاص و ایمان او می شود.
سوم: آنکه موجب توجه خاص و نظر رحمت کامل آن جناب - علیه السلام - نسبت به بنده می شود، چنانچه در چند روایت در کافی و غیر آن، این مضمون از حضرت صادق (1)و حضرت کاظم (2)- علیهما السلام - مذکور است که فرمودند: «درجه ی محبت و نظر مرحمت امام - علیه السلام - را با خودتان، به آن درجه محبت و توجه و یاد آوری که شما با ایشان داشته باشید استنباط کنید ».
چهارم: فضائل عظیمه جلیله است که در شرح دو عهد نامه ذکر می شود.
و از افضل کیفیات این تجدید عهد با وجود مبارک حضرت صاحب الامر - علیه السلام -، دو کیفیت است: یکی عهدنامه ای است که در کتب معتبره بسیاری مذکور است، از آن جمله در بحار (3)و زاد المعاد (4)علامه محقق مجلسی - قدس سره القدسی - از حضرت صادق - علیه السلام - روایت فرموده اند:
هر که چهل صباح این عهد را بخواند از یاوران قائم ما باشد. و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد خدا او را قبر بیرون آورد که درخدمت آن حضرت باشد و حق تعالی به هر کلمه ی هزار حسنه به او کرامت فرماید و هزار گناه از او محو کند.آن عهد این است:
اللهم رب النور العظیم و رب الکرسی الرفیع و رب البحر المسجور و منزل التورات و الزبور و رب الظل و الحرور و منزل القران العظیم و رب الملائکه المقربین و الانبیاء و المرسلین، اللهم انی اسألک بوجهک الکریم و بنور وجهک المنیر و ملک القدیم یا حی یا قیوم اسألک باسمک الذی اشرقت به السماوات و الارضون و باسمک الذی یصلح به الاولون و الاخرون یا حیا قبل کل حی و یا حیا بعد کل حی و یا حیا حین لا حی یا محیی الموتی و ممیت الاحیاء یا حی لا اله الا انت، اللهم بلغ مولانا الامام الهادی المهدی القائم بامرک صلوات الله علیه و علی ابائه الطاهرین عن جمیع المؤمنین و المؤمنات فی مشارق الارض و مغاربها سهلها و جبلها و برها و بحرها وعنی و عن والدی و ولدی و اخو انی من الصلوات زنة عرش الله و مداد کلماته و ما احصاه علمه واحاط به کتابه، اللهم انی اجدد له فی صبیحة یومی هذا و ما عشت من ایامی عهدا و عقدا و بیعة له فی عنقی لا احول عنها و لا ازول ابدا، اللهم اجعلنی من انصاره و اعوانه و الذابین عنه و المسارعین الی ارادته و المستشهدین بین یدیه، اللهم ان حال بین و بینه الموت الذی جعلته علی عبادک حتما مقضیا فاخرجنی من قبری مؤتزرا کفنی شاهرا سیفی مجردا قناتی ملبیا دعوة الداعی فی الحاضر و البادی، اللهم ارنی الطلعة الرشیده و الغرة الحمیده و اکحل ناظری بنظرة منی الیه و عجل فرجه و سهل مخرجه و اوسع منهجه و اسلک بی محجته و انفذ امره و اشدد ازره و قو ظهره و اعمر اللهم به بلادک و احی به عبادک فانک قلت و قولک الحق ظهرالفساد فی البرو البحر بما کسبت ایدی الناس فاظهر اللهم لنا ولیک و ابن نبیک المسمی باسم رسولک صلواتک علیه و اله فی الدنیا و الاخره حتی لا یظفر بشیء من الباطل الا مزقه و یحق الحق و یحققه و اجعله اللهم مفزعا لمظلوم عبادک و ناصرا لمن لا یجد له ناصرا غیرک و مجددا لما عطل من احکام کتابک و مشیدا لما ورد من اعلام دینک و سنن نبیک صلی الله علیه و اله و اجعله اللهم ممن حصنته من باس المعتدین، اللهم و سر نبیک محمدا صلی الله علیه و آله برؤیته و من تبعه علی دعوته و ارحم استکانتنا بعده، اللهم اکشف هذه الغمه عن هذه الأمه بحضوره و عجل لنا ظهوره انهم یرونه بعیدا و نراه قریبا برحمتک یا ارحم الراحمین.پس سه مرتبه دست بر ران راست خود می زنی و در هر مرتبه می گوئی العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان.(5)
کیفیت دوم: از تجدید عهد با حضرت قائم - صلوات الله علیه - و هم با جملگی ائمه اطهار - علیهم السلام - که آن هم مهم است، این عهد است که سید اجل رضی الدین بن طاوس - قدس سره - در مهج الدعوات (6)مسندا از جناب جابر جعفی - رضوان الله علیه - از حضرت امام محمد باقر -علیه السلام - نقل کرده که فرمودند:هر کس این دعا را یک مرتبه در روزگار خود بخواند،در پوست نازکی نوشته می شود و در دیوان حضرت قائم - علیه السلام - بالا برده می شود، پس چون ایشان خروج فرماید او را به اسم خودش و به اسم پدرش صدا می زنند. آنگاه آن نو شته را به او می دهند و می گویند:
بگیر، این نوشته عهدی است که با ما در دنیا معاهده کردی، این قول خدای تعالی است که ( الا من اتخذه عند الرحمن عهدا )(7)و این دعا را در وقتی که طاهر باشی بخوان:
اللهم یا اله الالهة یا واحد یا احد، یا اخر الاخرین، یا قاهر القاهرین، یا علی یا عظیم، انت العلی الاعلی علوت فوق کل علوٍّ هذا سیدی عهدی و انت منجز وعدی فصل یا مولای عهدی، و انجز وعدی امنت یک و اسئلک بحجابک العربی و بحجابک العجمی و بحجابک العبرانی و بحجابک السریانی و بحجابک الرومی و بحجابک الهندی و اثبت معرفتک بالعنایت الاولی، فانک انت الله لا تری و انت بالمنظر الاعلی، و اتقرب الیک برسولک المنذرصلی الله علیه و اله و بعلی امیر المؤمنین، صلوات الله علیه الهادی و بالحسن السید و بالحسین الشهید سبطی نبیک، و بفاطمة البتول، و بعلی بن الحسین زین العابدین ذی الثفنات و بمحمد بن علی الباقر عن علمک و بجعفر بن محمد الصادق الذی صدق بمیثاقک و میعادک، و بموسی بن جعفر القائم بعهدک، و بعلی بن موسی الرضا الراضی بحمک، و بمحمد بن علی الحبر الفاضل المرتضی فی المؤمنین، و بعلی بن محمد الامین المؤتمن هادی المسترشدین و بالحسن بن علی الطاهر الزکی خزانه الوصین، و اتقرب الیک بالامام القائم العدل المهدی المنتظر امامنا و ابن امامنا صلوات الله علیهم اجمعین یا من جل فعظم و اهل ذلک فعفی و رحم یا من قدر فلطف اشکو الیک ضعفی و ما قصر عنه املی من توحیدک و کنه معرفتک و اتوجه الیک بالتسمیة البیضاء و بالوحدانیه الکبری، التی قصر عنها من ادبر و تولی و امنت بحجابک الاعظم و بکلماتک التامة العلیا التی خلقت منها دار البلاء و احللت من اجبت جنة الماوی و امنت بالسابقین و الصدیقین و اصحاب الیمین من المؤمنین الذین خلطوا عملا صالحا و اخر سیئا الا تولینی غیرهم و لا تفرق بینی و بینهم غدا اذا قدمت الرضا یا بفصل القضاء امنت بسرهم و علانیتهم و خواتیم اعمالهم فانک تختم علیهما اذا شئت یا من اتحفنی بالاقرار بالوحدانیة، وحبانی بمعرفة الربوبیة، و خلصنی من الشک و العمی، رضیت بک ربا و بالاصفیاء حججا و بالمحجوبین انبیاء و بالرسل ادلاء و بالمتقین امراء و سامعا لک مطیعا.

پي نوشت :

1- کافی، ج 2، ص 652، ح 3.
2- کافی، ج 2، ص 652،ح 4.
3- بحار الانوار، ج 102، ص 110.
4- زاد المعاد، ص 489.
5- بحار الانوار، ج 102، ص 110.
6- مهج الدعوات چاپ بیروت، ص 335، دعاء زمان الغیبه.
7- سوره بقره، آیه 80.