خیلی­ ها غر می­زنن، زیاد هم غر می­زنن! همش از زندگی می­نالن، هی می­گن اینو کم دارم اونو کم دارم، این­جام ایراد داره، اون­جام ایراد داره. همش نصفه خالی لیوان رو می­بینن. یکی نیست بگه آخه با انصاف، اگه به خاطر چیزهایی که نداری غر می­زنی، لااقل برای چیزهایی که داری هم شکر کن! تازه یک مدت که بگذره متوجه می­شی اگه چیزی هم نداشتی مقصر یا خودت یا اطرافیان بودن، یا اصلا به صلاحت نبوده که داشته باشی. اون وقت دوست داری برای داشته ونداشته ­ات بگی:

« الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، ستایش مخصوص خداست که خدای همه دنیاست.»
آیه 2 سوره فاتحه
برگرفته از قرآن خودمانی، حسین زمانی