خدا بنده‌هاشو می‌شناسه و گرنه باید خیلی زود از دستشون ناراحت می‌شد. بعضی از بنده‌ها تو خوشی‌ها اصلا یاد خدا نیستن؛ ولی وقتی گرفتار می‌شن زود میان سراغ خدا و گله می‌کنن که چرا این‌طوری شد.

خیلی­ ها غر می­زنن، زیاد هم غر می­زنن! همش از زندگی می­نالن، هی می­گن اینو کم دارم اونو کم دارم، این­جام ایراد داره، اون­جام ایراد داره. همش نصفه خالی لیوان رو می­بینن.