تا حالا شده با خودت صادق باشی؟ یعنی واقعاً همان چیزی باشی که حقیقت وجودت هست، نه آن چیزی که وانمود می­ کنی؟

صداقت یک صفت انسانی است که خداوند جزو فطرت هر کس قرار داده و این فطرت از خصوصیات خود خداوند است. صداقت از طرف خدا به بنده­ های خوب و پاک، هدیه داده شده است و همه­ ی انسان­ ها آن را دوست دارند؛ حتّی کسانی که گناه­کارند.

شاید پیش خودت فکر می­ کنی چطور می­ شود یک انسان گناه­کار صداقت را دوست داشته باشد، درحالی­ که خودش از آن بویی نبرده است؛ اما این را بدان که همه­ ی انسان­ ها صداقت را در وجودشان دارند، گناه­کار یا بی ­گناه؛ فقط گاهی اوقات پا می­ گذارند روی خوبی­ ها و آن­وقت است که صداقت برای­شان کم­رنگ و شاید ناپدید می ­شود.

همیشه مراقب صداقت وجودت باش و اگر خدای ­نکرده روزی به این مرحله رسیدی که صداقت در وجودت کم­رنگ شد، آن روز وقتی است که درون و بیرون روحت با هم متفاوت شده است؛ یعنی این­که نمی ­توانی صادق باشی حتّی با خودت و در حقیقت آن چیزی نیستی که وانمود می­ کنی.

پس بیا و سعی کن خودت باشی؛ خودِ خودت که چیزی غیر از آن نیستی. تظاهر را کنار بگذار و به خاطر دیگران، وجودت را فراموش نکن. خودت باش تا بتوانی راهت را درست پیدا کنی. اعتماد به نفس داشته باش و سعی کن به ضعف ­های درونی­ ات پی ببری و آن­ها را همان­طور که دوست داری ترمیم کنی. نقاب دست ­سازی را که بر چهره­ زده­ ای، از صورتت بردار و اجازه بده همان چیزی باشی که هستی.

 راه خوبِ دیگر این است که تکّه کاغذی برداری و صادقانه بنویسی بدون این­که خودت را گول بزنی. وقتی همه­ چیز را شفاف و بدون هیچ دروغی روشن کردی، حالا می­توانی به همان جایی برسی که می­ خواهی. می­ توانی پرواز کنی و به آرزوهایت برسی، باران باشی و بباری، رود باشی و جاری شوی، دانه باشی و رشد کنی.

وقتی وجود دروغینت را از بین بردی، تازه با خودت تصمیم می­ گیری از صفر شروع کنی و افسوس می­ خوری که چرا تا به حال خودم نبوده ­ام.
 
حضرت علی علیه­ السلام می­ فرماید: «اَلصدقُ اقوی دَعائِمِ الایمانِ»؛ راستی، قوی­ترین رکن ایمان است. این سخن مولا را الگوی رفتارت قرار بده و با خیالی آسوده به مقصد و هدفت فکر کن و برای رسیدن به آن­ ها همّت پیشه کن.
نویسنده: نعیمه جلالی نژاد