خمیازه ای از ته دل می کشی، آن قدر که چشم هایت قرمز می شود و حس می کنی دهانت بیشتراز این باز نمی شود. خانواده که نگاهت می کنند دل شان می سوزد. مادر پیشانی ات را می بوسد و می گوید: آخی، بمیرم چه قدر بچه ام خسته است! دارد از حال می رود. سرش به بالشت نرسیده خوابش می برد.

ته دلت ذوق می کنی و برای خوابیدن آماده می شوی. برق اتاق را که خاموش کردی، پتو را با احتیاط روی سرت می کشی، زانوهایت را خم می کنی و با این کار یک فضای خالی عالی زیر پتو برای خودت می سازی.

حالا همه چیز آماده است، هیچ کس هم کاری به کارت ندارد. خانواده فکر می کنند از فرط خستگی بیهوش شده ای. سعی می کنند آرام صحبت کنند تا خواب پسر گل شان خدشه دار نشود. هیچ کس هم غر به جانت نمی زند، با خیال راحت گوشی موبایل را روشن می کنی و زیر پتو وارد دنیای مجازی می شوی. دل تو دلت نیست که بفهمی  امروز چندتا لایک داری و چند صدتا پیام جدید از راه رسیده.

احساس موفقیت و آرامش می کنی، بی خبر از این که آرامشِ قبل از توفان همین است که می بینی. می پرسی: چرا؟

چون دانشمندان و محققان می گویند: استفاده از تلفن همراه و تبلت قبل از خواب و در تاریکی باعث قرمزی، خشکی و احساس وجود جسم خارجی در چشم می شود. مطالعات نشان داده است که نور حاصل از صفحات الکترونیکی در شب، خواب را شدیداً تحت تأثیر قرار می دهد. تحقیقات خواب ناکافی را موجب بروز مشکلات قلبی-عروقی، اضافه وزن، دیابت و امثال این ها نیز می داند.

با این تفاسیر آیا باز هم احساس پیروزی و آرامش داری؟

 نویسنده: نعیمه جلالی نژاد
تصویرساز: علی خوشجام