در زندگی خانوادگی ممکن است مواردی پیش آید که زن نتواند خود را با خانواده شوهرش وفق دهد، زیرا آنها را در نوع اندیشه، سلیقه و رفتار با خود متفاوت می بیند در این گونه موارد عقل حکم می کند که زن با یک مهارت و پختگی خاص، شرایط را به طور مطبوع برای خود فراهم سازد نه آنکه چون غریقی به درون بدبختی ها فرو رود و عاجزانه غرق شود اولین قدم در راه غلبه بر شرایط و مقتضیات (غیر دلخواه ) آن است که خود را آنچه که هستیم، بدانیم و با بهره گیری از تعالیم مذهبی، مواهب طبیعی و استعدادهای مختلف را علی رغم شرایط نامساعدی که گریبانگیر ما شده است، در راههای سودمند به کار اندازیم، حالت سرکشی و طغیان در مقابل شرایط موجود، کاری زیان آور و عبث است و خود دلیل بر نارسای شخصیت محسوب می شود گفتن هر کلمه یا عبارت منفی شخص را یک قدم به شکست و اضمحلال نزدیک می کند، زیرا به کاربردن کلمات و جملات منفی ماهیت و طرز تلقی ما را در مقابل حقایق زندگی نشان می دهد. بدین معنی که ما لیاقت و قدرت خود را ناچیز شمرده، یا در عوض مشکلات را در مقابل خود به صورت اغراق آمیزی بزرگ کرده ایم. پس چه بهتر که به خود اجازه ندهیم در فکری منفی مدفون شویم. بهترین راه جلوگیری آن است که فکر منفی را مانند یک اشتباه معمولی به حساب آورده آن را از مغز خود بیرون کنیم.

الفاحشة ان تؤذی اهل زوجها وتسبهم. [1]

امام رضا (علیه السلام ) فرموده است:

((خطای زشت زن در این است که خانواده شوهرش را آزار دهد و به آنها دشنام گوید))[2]

یک فکر منفی ظاهرا ممکن است پشت سر هم در مغز انسان خونمایی کند و به تدریج تمام وجود شخص را فرا گیرد، اما اگر در هربار که سرزده وارد مغز شد، با سرعت و شدت هر چه تمامتر آن را از مغز بیرون راند، به تدریج سلطه و نفوذ خود را از دست خواهد داد و تحت کنترل فرد در خواهد آمد.

عقل و وجدان سلیم حکم می کند که زن و شوهر هرگز نباید بکوشند تا دماغ یکدیگر را بسوزانند، بلکه سعی کنند قلق خانواده های یکدیگر را بفهمند و بیاموزند که از چه راه و چگونه می توانند در زندگی هماهنگی مسالمت آمیزی داشته باشند تا در مواقع بحران، راه حل خوبی به دست آورند.

((مرد وقتی می بیند زنش نسبت به خانواده و فامیل او رفتار محترمانه و مودبانه دارد، طبعا به خود تلقین می کند که محبت این زن به من باطنی و حقیقی است و برای نشان دادن این علاقه قلبی چنین رفتاری را با پدر و مادر و خواهر و برادرم می کند. همین احساس سبب افزایش محبت مرد به زن می شود. حال اگر قضیه به عکس باشد، مسلما نتیجه آن هم به عکس خواهد بود و همین مقدار سبب دلسردی مرد و زن از یکدیگر شده، غبارهای تیره کدورت و عدم علاقه، آسمان زناشویی آن دو را تاریکتر خواهد نمود، ادامه این وضع نتیجه اش معلوم است )). [3]

یکی از روانشناسان معروف به نام دکتر شرودادی (Sherwood Eddy) می گوید:

((زن طوری آفریده شده که می تواند عشق و علاقه را سالها در قلب خود پنهان کند و بر زبان نیاورد لکن خشم و غضب را نمی تواند مخفی نگاه دارد، چون موجود به تمام معنا عاطفی است و ممکن است که یک عمل غیر عاطفی کوچک او را به خشم آورد. پس باید مردان با توجه به این خصوصیات اخلاقی در مقابل خشم و بداخلاقی زن از کوره در نروند و عکس العمل منفی از خود نشان ندهند چون تقابل دو چشم نتیجه اش تولید کینه و نفرت است و انجام کارهای برخلاف عقل و اخلاق، بلکه باید در مقابل بد اخلاقی زن حوصله به خرج بدهند تا علت آن بدخلقی را کشف کنند زیرا امکان دارد که بداخلاقی او مثلا ضعف اعصاب و یا بیماریهای روانی باشد، نه چیز دیگر و یا اینکه ممکن است از شما کم محبتی احساس کند و برای جبران آن، این بداخلاقی را از خود نشان دهد. در هر صورت، لازم است مردان در مقابل بداخلاقی موقتی زنان خود بردبار و حلیم باشند چون تنها از این طریق می توانند اولا به مکنونات قلب او آگاه شوند و ثانیا از تشدید اختلاف جلوگیری کنند)). [4]



پی نوشت:
[1] تفسیر نور الثقلین ، جلد 3، ص 582.
[2] یکى از آفات زبان دشنام دادن و ناسزاگفتن است . در روایات اسلامى ریشه هاى این صفت رذیله عوامل زیر معرفى شده اند: 1 - جهل و نادانى ، 2 - نداشتن تقوا، 3 - لئامت و فرومایگى ، 4 - نفوذ و شرکت شیطان در جان و روح آدمى ، 5 - معاشرت با انسانهاى فرومایه 6 - نفاق ، 7 - تربیت سوء، 8 - بى شرمى ، 9 - ذهن بینى و تلقین پذیرى
[3] زناشویى ، راز خوشبختى ، ص 262.
[4] پدیده هاى فکرى ،؟؟؟


منبع: حوزه نت