غيبت امام زمان عليه السلام در کلام ائمه عليهم السلام






« دو غيبت امام قائم عليه السلام »

1- امام صادق عليه السلام : قائم را دو غيبت است : يکي طولاني و ديگري کوتاه در غيبت نخستين ( کوتاه) جايگاه آن حضرت را شيعيان خاص او مي دانند و در غيبت دوم ( طولاني) از جايگاه او کسي خبر ندارد به جز خواص از ياران ديني او . (1)
2- امام صادق عليه السلام :صاحب اين امر ( امامت ) را دوغيبت است : يکي از آنها چندان به دراز مي کشد که بعضي مي گويند مرده است. بعضي مي گويند کشته شده است و بعضي مي گويند رفته است ( و بر نمي گردد) تنها گروهي اندک از يارانش بر عقيده ي خود درباره اش پا بر جا مي مانند. (2)

« دشوار بودن دينداري در زمان غيبت امام »

1- پيامبر خداوند صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايند : پس از شما مردمي خواهند آمد که يکي از آنان اجر و پاداش پنجاه نفر از شما را دارد .عرض کردند : اي پيامبر خدا ! ما در جنگ بدر و احد و حنين با شما بوديم و قرآن در ميان ما نازل شد ؟! فرمودند : اگر آنچه بر سر ايشان مي آيد بر سر شما بيايد ، مانند آنان صبر و شکيبايي نمي کنيد. (3)
2- امام صادق عليه السلام مي فرمايند : صاحب اين امر ( امامت ) غيبتي دارد که در آن روزگار ديندار همانند کسي است که خار مغيلان را با دست خويش خرد کند. امام سپس ، اندکي خاموش ماند و آنگاه فرمود : صاحب اين امر را غيبتي است پس بايد که بنده از خدا بترسد و به دين خويش چنگ آويزد. (4) (در بعضي نسخها آمده است که از خدا بترسد هنگام غيبتش)
3-امام سجاد عليه السلام مي فرمايند : هر که در روزگار غيبت قائم ما ، بر ولايت ، ما استوار ماند خداوند پاداش هزار شهيد به مانند شهيدان بدر و احد به وي عطا فرمايد. (5)
من ثبت علي ولايتنا في غيبته قائمنا اعطاه الله اجر الف شهيد ، مثل شهداء بدر و احد
4- رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم : و الذي بعثني بالحق بشيرا . ان الثابتين علي القول به في زمان غيبته لا عزمن الکبريت الاحمر
سوگند به آنکه به حق مرا «نويد دهنده» برانگيخت ، آنانکه در روزگار غيبت او بر اعتقاد به او استوار مانند از کبريت احمد کميا بهترند. (6)

« دعا در زمان غيبت امام عليه السلام »

1- عبدالله بن سنان مي گويد : من و پدرم به حضور ابوعبدالله رسيديم ، آن حضرت فرمود : چگونه ايد شما اگر به روزي در افتيد که نه امامي رهنما ببينيد ونه نشانه اي آشکار ؟! از آن سرگشتگي کسي رهايي نيابد مگر آنکه دعاي غريق را بخواند . پدرم گفت :به خدا سوگند که اين بلاست .فدايت شوم ، در آن هنگام چه کنيم ؟ فرمودند : هر گاه چنين روزگاري آمد و امام زمان را نديدي به آنچه در دست داريد ( دين) چنگ آويزيد تا امر برايتان آشکار شود. (7)
2- امام صادق عليه السلام : به ابن سنان فرمودند : بزودي در شبهه اي خواهيد افتاد و بدون نشانه اي نمايان و امامي رهنما خواهيد ماند. از اين شبهه رهايي نيابد مگر آنکس که دعاي غريق را بخواند. عرض کردم دعاي غريق چگونه است ؟فرمودند : مي گويي « يا الله يا رحمان يا رحيم يا مقلب القلوب ثبتت قلبي علي دينک » ( خدايا بخشايشگرا مهربانا اي دگرگون ساز دلها دل مرا بر دينت استوار گردان ) عرض کردم « يا مقلب القلوب و الأبصار ثبت قلبي علي دينک » فرمودند البته خداي عزوجل دگرگون کننده دل ها و انديشه هاست ، اما توهمان بگو که من مي گويم .« يا مقلب القلوب ثبت قلبي علي دينک» (8)

پی نوشت:

1- البحار : ج 52 / ص 155 / ح 10
2- البحار : ج 52/ص 153 / ح 5
3- همان ص 130 /26
4- الغيبه النعماني ، ص 169 / ح 11 - ميزان الحکمه ح 1 / ص 340 /ح 1183
5- البحار : ج 52 ، ص 125 ، ح 13.
6- کمال الدين : ج 1 ، ص 288 ، ح 7 .
7- الغيبه النعماني : ص 159 ،ح 4 .
8 - البحار : ج 52 ، ص 149 ، ح 73.

منبع:( ميزان الحکمه : ج 1 ، ص 340 ، احاديث : 1184-1187)