انتقال شعور ظاهری به ضمیر ناآگاه را «تلقین» می نامند. از آنجا که ضمیر باطن، فاقد قدرت استدلال و انتخاب است، لذا تلقین به راحتی در آن جای می گیرد. هیچ تلقینی را بدون تمایل و خواست وجدان آگاه، نمی توان در وجدان ناآگاه جایگزین کرد. ضمیر ظاهر هم می تواند تلقین را به ضمیر ناآگاه منتقل کرده و هم می تواند آن را دفع کند؛ چون قدرت انتخاب دارد.

«چرچیل» سیاستمدار بزرگ انگلیسی می گوید: «دیگران هر چه می خواهند بگویند، بهترین راه صحت و سلامت این است که خودمان را بیمار نشماریم. اغلب بیماری ها از خودمان نصیبمان می شود. تلقینات دیگران زمانی بر ما اثر خواهد گذاشت که ما آنها را بپذیریم. اگرقلبا باور کنیم که شاد هستیم، بی تردید شادمانی خواهیم کرد. اگر بپذیریم که شکست خوده ایم، بی گمان شکست خواهیم خورد».

هیچ گاه به خود تلقینات منفی و مخرّب مانند جملات زیرا انتقال ندهید:

1- من دیگر جواب مثبتی دریافت نخواهم کرد.

2- خیلی تلاش می کنم امّا راه به جایی نمی برم.

3- این کار نتیجه ای ندارد و من امیدوار نیستم.

4- کارم شب و روز دعا کردن است اما فایده ای ندارد.

5- من به کلی گیج شده ام و کار من دیگر تمام است.

6- خیلی دلم می خواست که مشکلم حل شود ولی نمی توانم.

مبادا از چنین جملات منفی و مخرّب، استفاده کنیم؛ چه اینکه همین تلقینات منفی و یا مشابه آنها، سریعاً در ضمیر باطن شما ضبط شده و بعدا به شما بر می گردد. هیچ گاه ضمیر باطنتان را زیر ایده های پوچ و منفی، خورد نکنید؛ چه اینکه ایده های منفی، چیزی جز شکست برایتان به بار نخواهند آورد. و در نتیجه ثمره تلاشتان معکوس خواهد شد. به جای بیان تلقینات منفی، بهتر است از تلقینات مثبت همچون جمله های زیر و یا مشابه آن استفاده کنید:

1- من احساس آرامش می کنم.

2- من خوشبختم و همه را دوست دارم.

3- من خوشحالم از اینکه در بهترین زمان و در بهترین مکان به دنیا آمده ام.

4- چیزی که مرا دچار اندوه سازد، وجود ندارد؛ و. . .

با تمرین تلقین می توانید بسیار آرام بخوابید و در خواب، کلیه تلقینات مثبت را به ضمیر باطن خود منتقل کنید، خدایی که مرا آفریده به هیچ وجه نمی خواهد مرا غمگین سازد.


منبع: حوزه نت