چگونگی انتقاد از دیگران، بیشتر مربوط به بحث مخاطب شناسی و تأثیرگذاری است. به همین دلیل نکاتی درباره نحوه تأثیرگذاری ارائه می گردد.

مسئله تأثیرپذیری یا تأثیرگذاری در حدود کیفیت آن، بستگی به توانایی و قابلیت های انسان در ابعاد مختلف دارد. مهم ترین اموری که در تأثیرگذاری دخالت دارد، ویژگی های روحی- از قبیل اراده استوار، اخلاق نیکو، حسن معاشرت و آگاهی ها و توانایی های علمی بالا- است. تأثیرپذیری مثبت نیز تا حدودی، به این امور و میزان انعطاف پذیری و حقیقت طلبی شخص ارتباط دارد؛ اما تأثیر پذیری های منفی برخاسته از ضعف آگاهی و اراده است. بنابراین به هر اندازه در تقویت اراده خود، گسترش صفات حسنه و خلق و خوی پسندیده و افزون سازی آگاهی و دانش خود تلاش کنید، به تدریج توان تأثیرگذاری بیشتری خواهید داشت[1].

با رعایت اصول و نکات فوق، می توانید میزان تأثیرگذاری خویش را افزایش دهید:

1- کار خود را با تحسین و قدردانی صمیمانه از طرف مقابل شروع کنید.

2- برنامه خود را با برجسته کردن یک یا چند نکته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسین صادقانه از وی، به خاطر وجود آن امر مثبت، ارتباط خود را با وی پی گیری کنید.

3- در صورتی که اشتباه و لغزشی در وی مشاهده کردید، مستقیماً از او گلایه نکنید و وی را مورد انتقاد مستقیم و سرزنش خود قرار ندهید.

4- قبل از انتقاد از دیگران، درباره اشتباهات خود حرف بزنید.

5- شنونده خوبی باشید و دیگران را تشویق کنید درباره خود برای شما حرف بزنند.

6- صمیمانه دیگران را دوست داشته باشید و به آنها این محبت باطنی خود را اعلام دارید.

7- به دیگران اعتبار بدهید و کاری کنید که احساس کنند مهم هستند.

8- در مخاطب خود، نسبت به کاری که می خواهید انجام دهد، میل شدیدی ایجاد کنید و فضای روانی لازم را برای انجام آن عمل فراهم سازید.

9- هر رفتاری را که از دیگران نسبت به خود انتظار دارید، همان را با ایشان در پیش گیرید.

10- نقطه نظرات و دیدگاه های خویش را بر دیگران تحمیل نکنید؛ زیرا مردم سخن کسی را که بخواهد عقیده اش را بر آنان تحمیل کند، نمی پذیرند و با کسی که همچون یک سرپرست با ایشان رفتار می کند، دوستی نمی ورزند و به او اعتماد نمی کنند[2].


پی نوشت:
[1] . براى مطالعه بیشتر ر. ک: معراج السعاده، بحث غضب و حلم.
[2] . ر. ک:
الف. محمد محمدى رى شهرى، دوستى در قرآن، ترجمه سید حسن اسلامى، انتشارات مؤسسه فرهنگى دارالحدیث، چاپ اول، 1379.
ب. دیل کارنگى، آئین دوستیابى، ترجمه ریحانه جعفرى- پروین قائمى، انتشارات نشر پیمان، چاپ اول، 1378.

منبع: حوزه نت