چند روز پیش آقای معلم موضوعی را در کلاس مطرح کردند: «آیا تمام دانشمندان و مخترعان دنیا مثل ادیسون، نیوتن و پاسکال فقط به دلیل هوش زیادشان دانشمند شدند و توانستند دست به اختراع و کشف بزنند؟» یک نفر جواب داد: «بله، فقط به خاطر نابغه بودن شان!» آقای معلم به بقیه اشاره کرد تا نظرشان را بداند. شاطری از میز اول گفت: «پس سعی و تلاش چی؟» توی کلاس همهمه شد. آقای معلم رو به تخته برگشت و چیزی نوشت: «آنچه انسان را به مراتب عالی انسانیت می‌رساند، کوشش خود انسان است»، سپس برگشت و گفت: «این جمله از امام خمینی است. ایشان از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین آدم‌هایی هستند که می‌شناسیم. مطمئن باشید هیچ کار خوب و باارزشی بدون تلاش و کوشش نتیجه نمی‌دهد.» ظهر که از مدرسه برگشتم یک ستاره‌ی دیگر به سقف اتاقم آویزان کردم و نامش را گذاشتم: تلاش و کوشش.

نویسنده: عاطفه جوینی