جایگاه فرزند دختر

سکونی یکی از یاران امام صادق علیه السلام، می گوید: «روزی به حضور امام صادق علیه السلام شرفیاب شدم، درحالی که غمگین و ناراحت بودم، امام از من پرسید: «ای سکونی! چرا اندوهگین و ناراحتی؟ گفتم:

صاحب دختری شده ام. امام فرمود: ای سکونی! سنگینی او بر زمین است و روزی او به عهده خدا است. زندکی او چیزی از عمر تو نخواهد کاست و رزق و روزی او غیر از روزی تو خواهد بود.» به خدا سوگند، با شنیدن سخنان آرام بخش امام صادق علیه السلام، غصه از دلم زدوده شد. سپس امام از من پرسید: اسمش را چه گذاشتی؟ گفتم:

فاطمه. فرمود: آه! آه! آه!. آن گاه دست مبارک خود را بر پیشانی نهاد...

و به من فرمود:

أَمَا إِذَا سَمَّیتَهَا فَاطِمَةَ فَلا تَسُبَّهَا وَ لا تَلْعَنْهَا وَ لا تَضْرِبْهَا[1]
اگر اسم او را فاطمه گذاشتی به او فحش نده و تندی نکن و او را نزن.»


پی نوشت:
[1] وسائل‏ الشیعة، ج 21، ص 482.

منبع: حوزه نت