صاحب دختری شده ام. امام فرمود: ای سکونی! سنگینی او بر زمین است و روزی او به عهده خدا است. زندکی او چیزی از عمر تو نخواهد کاست و رزق و روزی او غیر از روزی تو خواهد بود.» به خدا سوگند، با شنیدن سخنان آرام بخش امام صادق علیه السلام، غصه از دلم زدوده شد. سپس امام از من پرسید: اسمش را چه گذاشتی؟ گفتم:
فاطمه. فرمود: آه! آه! آه!. آن گاه دست مبارک خود را بر پیشانی نهاد...
و به من فرمود:
أَمَا إِذَا سَمَّیتَهَا فَاطِمَةَ فَلا تَسُبَّهَا وَ لا تَلْعَنْهَا وَ لا تَضْرِبْهَا[1]
اگر اسم او را فاطمه گذاشتی به او فحش نده و تندی نکن و او را نزن.»
پی نوشت:
[1] وسائل الشیعة، ج 21، ص 482.
منبع: حوزه نت
