کلردیازپوکساید، مصارف و عوارض آن

موارد مصرف کلردیازپوکساید

این دارو متعلق به دسته ای از داروها موسوم به بنزودیازپین ها است که بر روی مغز و اعصاب (سیستم عصبی مرکزی) تاثیر میگذارند تا بتوانند آرامش ایجاد کنند.

این دارو با افزایش تاثیرات برخی مواد شیمیایی طبیعی بدن (GABA) عمل میکند.
 

نحوه مصرف کلردیازپوکساید

قبل از شروع مصرف کلردیازپوکساید، یا هر بار مصرف مجدد، راهنمای دارو ارائه شده توسط داروساز خود را بخوانید.

اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

این دارو را به صورت خوراکی طبق دستور پزشک، مصرف کنید.

دوز دارو بر اساس سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین میشود.

این دارو را دقیقا طبق تجویز مصرف کنید. دوز، دفعات و دوره مصرف را از میزان تجویز شده بیشتر نکنید، زیرا این دارو می تواند نوعی عادت ایجاد کند.

همچنین، اگر برای مدت زمان طولانی استفاده می شود، مصرف آن را بدون تایید پزشک خود به طور ناگهانی متوقف نکنید.

بعضی از شرایط در صورت توقف ناگهانی مصرف دارو، بدتر می شوند.

برای جلوگیری از عوارض جانبی مانند تشنج، ممکن است نیاز به کاهش تدریجی دوز مصرفی باشد.

این دارو هنگامی که برای مدت طولانی استفاده می شود، ممکن است به خوبی عمل نکند و ممکن است نیاز به دوزهای متفاوت باشد.

اگر این دارو به خوبی اثرگذار نیست با پزشک خود صحبت کنید.
 

عوارض جانبی

با مصرف این دارو خواب آلودگی، سرگیجه، حالت تهوع، یبوست، تاری دید و یا سردرد ممکن است رخ دهند.

اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک این دارو را بدین دلیل برای شما تجویز کرده است که نفع آن را بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است.

بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
 

در صورت بروز هر کدام از این موارد نادر، اما جدی، به پزشک خود اطلاع دهید

تغییرات ذهنی / روحی، بی حوصلگی، بی دست و پایی، مشکل در راه رفتن، کاهش / افزایش علاقه جنسی، لرز، حرکات غیرقابل کنترل، تیک عصبی در صورت و یا عضلات، بی اختیاری در ادرار، اختلالات خواب.
 

در صورت بروز هر کدام از این موارد بسیار نادر، اما بسیار جدی، به پزشک خود اطلاع دهید

غش، درد معده یا شکم، تهوع مداوم، استفراغ، خستگی، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره، گلودرد و یا تب.

واکنش آلرژیک جدی به این دارو بعید است، اما در صورت بروز علائم واکنش آلرژیک جدی به پزشک مراجعه کنید علائمی از قبیل: بثورات، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی.
 

موارد احتیاط

قبل از مصرف این دارو، اگر به این دارو حساسیت دارید یا اگر آلرژی دیگری دارید با پزشک یا داروساز خود در میان بگذارید.

این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می توانند واکنش های آلرژیک و سایر مشکلات را ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود مطلع نمایید، به ویژه سوابقی همچون: بیماری کبدی، بیماری کلیوی، مشکلات ریوی / تنفسی (به عنوان مثال COPD، آپنه خواب)، اختلال در خون (پورفیری)، سوء مصرف مواد مخدر یا الکل.

این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود یا بینایی شما را مختل کند.

مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند موجب تشدید سرگیجه یا خواب آلودگی شود.

از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا انجام هر کاری که نیاز به آرامش و یا بینایی دارد تا زمانی که بتوانید چنین کارهایی را با خیال راحت انجام دهید، خودداری کنید.

از مصرف نوشیدنی های الکلی پرهیز کنید.

سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی حساس تر باشند. خواب آلودگی می تواند خطر سقوط را افزایش دهد.

این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی شود زیرا ممکن است به جنین آسیب وارد کند.

اگر باردار هستید یا فکر می کنید ممکن است باردار شوید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

براساس اطلاعات مربوط به داروهای مرتبط، این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود و میتواند علائم نامطلوبی در نوزاد شیرخوار ایجاد کند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
 

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی میتوانند نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. 

فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی / بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید.

بدون تایید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و یا دوز داروها را تغییر ندهید.
 

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از

آنتی اسیدها، بعضی از داروهای ضد افسردگی (مثلا فلوکستین، فلووکسامین، نفازودون)، سایمتیدین، کلوزاپین، دیگوکسین، دیسولفیرام، کاوا، سدیم اکسی بات.

در صورتی که این دارو با سایر محصولاتی که ممکن است موجب خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شوند، مصرف شود خطر ابتلا به عوارض جدی (مانند تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی / سرگیجه شدید) ممکن است افزایش یابد.

در صورت مصرف داروهای دیگر همچون داروهای ضد درد یا سرفه اپیوئیدی (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا، داروهای دیگر برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) و یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود در مورد استفاده بی خطر این محصولات سوال کنید.

این محصول می تواند نتیجه آزمایشات خاص آزمایشگاهی را مختل کند. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده می کنید.

سیگار کشیدن می تواند فواید این دارو را کاهش دهد (از طریق القاء آنزیم کبدی). اگر سیگار میکشید یا به تازگی سیگاری شده اید، به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است لازم باشد دوز شما تنظیم شود.
 

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
 

علائم اوردوز ممکن است شامل موارد زیر باشند

خواب آلودگی شدید، کند شدن واکنش های غیرارادی بدن، کند شدن تنفس، خستگی، از دست دادن هوشیاری.
 

نکته های مهم

کلردیازپوکساید را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است.

تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

در صورتی که قرار باشد این دارو برای مدت زمان طولانی استفاده شود، آزمایشات آزمایشگاهی و / یا آزمایشات پزشکی (به عنوان مثال، آزمایش های عملکرد کبدی، شمارش کامل سلولهای خونی) ممکن است به صورت دوره ای برای بررسی عوارض جانبی بیمار انجام شوند.

برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.


منبع: سایت راستینه