ایدز و مبارزه با آن به وسیله واکسن ترکیبی

واکسن ترکیبی برای مبارزه با اچ آی وی

دو گروه تحقیقاتی جداگانه، با استفاده از استراتژی واکسیناسیون ترکیبی، مجموعه میمون های آزمایشگاهی خود را به طور کامل از عفونت اچ آی وی محافظت کردند، هرچند دو روش کاملا متفاوت بودند.

یک گروه میمونهای خود را با ترکیبی از دو نوع آنتی بادی واکسینه شدند، در حالی که گروه دیگر به طور ژنتیکی یک آنتی بادی را که قادر به حمله به ویروس اچ آی وی بود، به سه روش مختلف مهندسی کرد.

فقط یک نقطه ضعف وجود دارد: از آنجا که این آنتی بادی ها به جای اینکه به طور طبیعی توسط سیستم ایمنی ایجاد شود، به بدن تزریق می شود، افراد مجبور هستند به طور منظم برای حفاظت خود در برابر ویروس ایجاد کننده ایدز تزریقات دریافت کنند.

دکتر گری نایبل، دانشمند ارشد شرکت داروسازی سانوفی در این باره گفت: این استراتژی روی خنثی کردن آنتی بادیهای HIV، نوعی آنتی بادی که به ویروس متصل میشود و از وارد شدن آن به سلول های ایمنی که آن را مورد هدف قرار میدهند جلوگیری می کند، متمرکز است.

راونا جانستون، نایب رئیس و مدیر پژوهشی آمفار، بنیاد تحقیقات ایدز، گفت: مطالعات پیشین با استفاده از آنتی بادی های فردی برای جلوگیری از HIV، انجام شده اند.

جانستون گفت: “این ویروس به راحتی نمی تواند تنها با یک دارو مورد تهاجم قرار گیرد.” “وقتی ما HIV را درمان می کنیم، شما نمی توانید تنها یک داروی ضد رترو ویروسی بدهید. شما باید ترکیبی از حداقل دو و به روشی مطلوب سه دارو را بدهید. آنها هم اکنون به این ایده برای آنتی بادی ها نگاه می کنند.”

جانستون گفت، همچنین محققان به دنبال “ایمن سازی غیرفعال” به عنوان روشی برای ارائه این آنتی بادی های محافظتی به عنوان جایگزینی برای واکسیناسیون سنتی هستند. سیستم ایمنی بدن انسان قادر به یادگیری واکنش ایمنی واکسینه که حفاظت مداوم علیه جهش HIV را فراهم می کند، نیست.

وی گفت: “با یک واکسن، شما از لحاظ پیچیدگی پیشرفت می کنید زیرا شما از سیستم ایمنی برای طراحی آنتی بادی هایی که می خواهید استفاده می کنید.” “با ایمن سازی غیرفعال، شما به سادگی این آنتی بادی ها را اداره می کنید و نیازی به درخواست از سیستم ایمنی برای توسعه آنها نیستید.”

یک تیم تحقیقاتی این استراتژی جدید را با تزریق میمون های آزمایشگاهی با دو آنتی بادی که مانع HIV از متصل شدن به اهداف مختلف واقع در ویروس میشود، مورد آزمایش قرار داد.

محققان سپس اثربخشی این ترکیب را با قرار دادن میمون ها به دو نوع سویه HIV آزمایش کردند. هر نوع به یکی از آنتی بادی ها آسیب پذیر بود، اما دیگری به آن نوع آسیب پذیر نبود.

محققان گزارش دادند که میمون هایی که هر کدام از آنتی بادی ها را به طور جداگانه دریافت کردند، هنگامی که در معرض هر دو گونه سویه HIV قرار گرفتند دچار عفونت شدند. با این حال، هنگامی که آنها ترکیب دو آنتی بادی را دریافت کردند، از هر دو نوع HIV محافظت شدند.

دون باروچ، مدیر مرکز ویروس شناسی و تحقیقات واکسن در مرکز پزشکی دایکسنس بث اسرائیل در بوستون، گفت: “اگر ویروسدارای جهش های مقاوم به یکی از آنتی بادی ها باشد، بنابراین شما واقعا نیاز به بیش از یک آنتی بادی برای محافظت از خود دارید.”
 
محققان از تیم تحقیقاتی دیگر چیزهای بیشتری را در پیش گرفتند: آنها تنها یک آنتی بادی را از لحاظ ژنتیکی طراحی کردند که به عنوان سه نوع آنتی بادی عمل می کند و به سه هدف جداگانه HIV حمله می کند.

” نابل، محقق اصلی این پژوهش گفت: “مشکل این است که اگر هر یک از آنتی بادی ها را میگیرید و آن را به عنوان حمایتی برای محافظت در برابر عفونت استفاده کنید، ویروس قصد دارد راهی برای نفوذ خود پیدا کند و به آن آنتی بادی مقاوم شود.”

نابل در ادامه گفت: “ما در واقع گفتیم، خوب، اگر شما در چتر حمایتی من نفوذ میکنید، پس من مجبور هستم چتر حمایتی خود را دو لایه کنم. اگر یک ویروس از یک لایه رد شود، واقعا بعید است که از لایه دوم نیز رد شود حتی اگر از لایه دوم رد شد، هنوز یک لایه سوم وجود دارد”.

محققان گزارش دادند که تمام میمون هایی که ترکیبات سه گانه از یک آنتی بادی واحد به آنها داده شد کاملا در برابر ویروس محافظت شدند.

متأسفانه تمام این آنتی بادی ها حفاظت ناپایداری ارائه میکنند زیرا در نهایت آنها یکی از پس از دیگری از بین می روند و به طور طبیعی توسط سیستم ایمنی جایگزین نمی شوند.

جانستون گفت: “اگر شما برای جلوگیری از عفونت HIV قصد استفاده از این ترکیبات به روش بالینی دارید، مجبور هستید به طور مکرر آنها را استفاده کنید،” شاید هر چند هفته مجبور باشید واکسن ترکیبی را دریافت کنید.

باروچ گفت، تلاش برای افزایش طول عمر این آنتی بادی ها در حال انجام است، بنابراین آنها می توانند چند ماه حفاظت ارائه دهند.

باروچ گفت که تیمش آزمایشات بالینی انسانی را برای رویکرد ترکیب خود آغاز می کند. تیم نابل نیز در راستای آزمایشات انسانی مشغول به کار است.

با این حال، اغلب، نتایج آزمایشات حیوانی در مطالعات انسانی تکرار نمی شوند.

این مطالعات در ۲۰ سپتامبر در مجلات Science and Science Translational Medicine منتشر شده اند.


منبع: سایت راستینه