موارد مصرف رانیتیدین

رانیتیدین با کاهش مقدار تولید اسید معده شما اثر خود را میگذارد.

رانیتیدین علائمی مانند سرفه، درد معده، سوزش سر دل، و مشکلات بلع که برطرف نمیشوند را تسکین میدهد. رانیتیدین متعلق به دسته ای از داروهای موسوسم به مسدود کننده های H2 است.
 

نحوه مصرف رانیتیدین 

این دارو به صورت خوراکی یا همراه با غذا یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولا یک یا دو بار در روز مصرف میشود.

ممکن است این دارو برای بعضی از بیماری ها ۴ بار در روز تجویز شود. اگر این دارو را یک بار در روز مصرف میکنید، معمولا پس از غذا و یا قبل از خواب آن را مصرف کنید.

دوز دارو را با استفاده از قاشق اندازه گیری یا قاشق مخصوص که داروخانه در اختیار شما قرار می دهد، با دقت اندازه گیری کنید. از قاشقهای خانگی استفاده نکنید وگرنه ممکن است دوز درست را دریافت نکنید.

دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین میشود. در کودکان دوز دارو ممکن است بر اساس وزن بدن باشد.

دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. میتوانید طبق دستور پزشک داروهای دیگری (به عنوان مثال آنتی اسیدها) را برای وضعیت خود مصرف کنید.

این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا از آن بیشترین بهره را ببرید. برای کمک به اینکه دارو را فراموش نکنید، هر روز آن را در همان زمان (ها) مصرف کنید.

دوز خود را افزایش ندهید و یا آن را بیشتر از نسخه تجویزی مصرف نکنید. مصرف این را بدون تایید پزشک خود متوقف کنید زیرا ممکن است بهبود زخم را به تاخیر بیندازد.

اگر وضعیت شما بهبود نیافت و یا بدتر شد، به پزشک خود بگویید.
 

عوارض جانبی رانیتیدین

با مصرف رانیتیدین سردرد، یبوست یا اسهال ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشته باشد یا بدتر شود، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به خاطر داشته باشید که پزشک شما بدین دلیل این دارو را تجویز کرده است که فواید آن را بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افراد با استفاده از رانیتیدین عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت وجود عوارض جانبی جدی، از جمله: اختلال بینایی، تغییرات ذهنی / خلقی (به عنوان مثال، تحریک، سردرگمی، افسردگی، توهم)، خونریزی / کبودی آسان، بزرگ شدن سینه ها، خستگی شدید، ضربان قلب سریع / آهسته / نامنظم، علائم عفونت (مانند گلودردی که از بین نمی رود، تب، لرز)، درد شدید معده / شکم، ادرار تیره، زردی پوست / چشم ها، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه بروز علائم واکنش آلرژیک شدید فورا به پزشک مراجعه کنید، علائمی از قبیل: بثورات پوستی، خارش پوست / تورم (به خصوص صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس.
 

موارد احتیاط

قبل از مصرف رانیتیدین، اگر به این دارو یا یا سایر مسدودکننده های H2 (به عنوان مثال، سایمتیدین، فاموتییدین) حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید، پزشک خود را مطلع سازید.

این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می توانند واکنش های آلرژیک و سایر مشکلات ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز خود را از سابقه پزشکی خود مطلع سازید، به ویژه سوابقی همچون: اختلال خونی خاص (پورفیری)، مشکلات سیستم ایمنی، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، بیماری های ریوی (به عنوان مثال، آسم، بیماری مزمن انسداد ریوی COPD) دیگر مشکلات معده (مثلا تومورها).

برخی علائم ممکن است در واقع نشانه های یک بیماری جدی تر باشند. اگر دچار سوزش سر دل همراه با سرگیجه / عرق کردن، درد قفسه سینه / فک / بازو / شانه (به ویژه همراه با تنگی نفس، عرق کردن غیرعادی)، و کاهش وزن ناخواسته شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

شکل مایع رانیتیدین ممکن است حاوی الکل باشد. اگر مبتلا به دیابت، وابستگی به الکل یا بیماری کبدی هستید، در مصرف آن احتیاط کنید. در مورد استفاده بی خطر از این محصول با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

سالمندان ممکن است به عوارض جانبی رانیتیدین حساس تر باشند، به ویژه عارضه سردرگمی.

رانیتیدین در دوران بارداری باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. در مورد خطرات و مزایا با پزشک خود صحبت کنید.

رانیتیدین به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
 

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند.

فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید را تهیه کنید (از جمله داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون اجازه پزشک خود، مصرف دارو را شروع یا متوقف نکنید و یا دوز دارو را تغییر ندهید.

بعضی از محصولات به اسید معده نیاز دارند تا بدن بتواند آنها را به درستی جذب کند. رانیتیدین اسید معده را کاهش می دهد، بنابراین ممکن است این محصولات کارایی خوبی نداشته باشند.

برخی از محصولاتی که تحت تاثیر چنین مشکلی قرار میگیرند عبارتند از: آتاازانویر، داساتینیب، دلواوریدین، ضد قارچ های خاص آئول (از قبیل اتراکونازول، کتوکونازول)، پازوپانیک، و غیره.

از این دارو با سایر محصولاتی که شامل رانیتیدین یا دیگر مسدود کننده های H2 (سایمتیدین، فاموتییدین، نزاتییدین) هستند استفاده نکنید.

این دارو ممکن است در آزمایشات آزمایشگاهی خاص (از جمله آزمایشات خاص پروتئین ادرار) تداخل ایجاد کند، و احتمالا باعث نتایج کاذب می شود.

اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان شما می دانند که شما از رانیتیدین استفاده می کنید.
 

تذکرات

این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید.

تغییراتی در سبک زندگی مانند برنامه های کاهش استرس،ترک سیگار و تغییرات رژیم غذایی (مانند اجتناب از کافئین و برخی ادویه جات) ممکن است به عملکرد بهتر این دارو کمک کنند. با پزشک یا داروساز خود در مورد تغییراتی در شیوه زندگی که ممکن است برای شما مفید باشند، صحبت کنید.

ممکن است برای نظارت بر پیشرفت شما، و یا بررسی عوارض جانبی، آزمایشات آزمایشگاهی و / یا آزمایشات پزشکی (به عنوان مثال، آندوسکوپی، آزمایشهای عملکرد کلیه) خاصی انجام شوند. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
 

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید.

در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید.

ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
 

فراموش کردن مصرف دارو

اگر دوزی را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید آن را مصرف کنید.

در صورتی که نزدیک دوز بعدی باشد، دوز قبلی را فراموش کنید و طبق دستور معمول دوز بعدی خود را ادامه دهید. دوز دارو را دو برابر نکنید.
 

نگهداری از دارو

در ظرفی که محکم بسته شده باشد و در برابر نور، رطوبت و نور خورشید مقاوم باشد، دارو را نگهداری کنید.

برای نگهداری در دمای مناسب، با داروساز مشورت کنید یا برچسب محصول را بخوانید. در توالت یا جای مرطوب دارو را نگهداری نکنید.

تمام فرآورده های دارویی را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

داروها را در توالت و یا در چاه نریزید، مگر اینکه دستورالعمل دارو بدین صورت باشد.

زمانی که تاریخ انقضای دارو فرا رسید یا دیگر مورد نیاز نبود، این محصول را از بین ببرید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی دفع بی خطر داروی خود، با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی مشورت کنید.


منبع: سایت راستینه