آشنایی با نشانه های افسردگی در کودکان

نشانه های افسردگی کودکان

 

تغییرات ناگهانی شدید در رفتار

اگر کودک و نوجوان شما به طور ناگهانی تمایل به استفاده از مواد مخدر و سیگار پیدا کرد و یا در مدرسه با مشکلات رو به رو شد، بهتر است به پیدایش افسردگی در او شک کنید.

این ممکن است نشانه ای از چیزی باشد که در عمق وجود او ریشه دوانده است. این نشانه های افسردگی می تواند به شکل گریه نیز بروز کند که برای فرار از غم و اندوه شکل می گیرد.
 

خصم و خشونت از نشانه های افسردگی کودکان

گذر از دنیای کودکی به نوجوانی، می تواند در دنیای امروز بسیار سخت باشد. کودکان باید با فشارهای والدین، همسالان و مدرسه خود در مقابله با تغییرات هورمون ها مواجه شوند.

با این حال، در صورتی که خلق و خوی کودک شما به طور ناگهانی تغییر کرده و به سرعت هیجان زده شده، به راحتی احساس نا امیدی می کنند، مستعد ابتلا به پریشانی های عصبی و عموما خصمانه شدند، حتما باید به نشانه های افسردگی در کودکان شک کنید.
 

غم و اندوه عمیق و صحبت از خودکشی یا مرگ

شاید نشانه ای هشدار دهنده و واضح این است که مرگ و خودکشی برای کودک شما موضوع جذابی شده است. کودکان افسرده اغلب فکر می کنند که کسی به فکر آن ها نیست و زندگی بسیار بی ارزش است.

کودک شما پس از غم و اندوه عمیق در خود فرو می رود و در نهایت مرگ را تنها راه برای خلاصی یافتن از غم و اندوه میبایند.

شنیدن صحبت از خودکشی و دور شدن از خانواده را جدی بگیرید چرا که نشانه هایی از افسردگی کودکان دارد که باید به سرعت برطرف شود.
 

تغییرات در عادات غذایی و وزن

یکی دیگر از نشانه های افسردگی کودکان کم شدن اشتها و کم کردن وزن می باشد. از دست دادن اشتها در کودکان زنگ خطری برای شروع افسردگی در آن ها می باشد که می بایست به آن ها توجه کنید.
 

تغییرات در الگوهای خواب

افسردگی اغلب با احساس خستگی شدید همراه است، و حتی انجام کوچکترین وظایف را سخت می کند. به همین دلیل کودک شما ممکن است بیش از حد بخوابد. حتی برعکس، کمبود خواب و بی خوابی هم می تواند از علائم افسردگی کودکان باشد.
 

جدا شدن روحی از خانواده و دوستان

خروج اجتماعی می تواند یکی دیگر از شاخص های افسردگی باشد. افسردگی در کودکان می تواند به طرق مختلفی نمایان شود که یکی از آن ها تمایل به خروج اجتماعی و همچنین تمایل کمتر به انجام فعالیت های روزانه خود می باشد.

کودکان افسرده از شرکت در فعالیت های خانوادگی سرباز می زنند و ترجیح می دهند وقتشان را به تنهایی صرف نمایند.

اگر متوجه شدید که کودک شما هر کدام از این علائم را نشان می دهد، با آنها صحبت کنید و سعی کنید آنچه را که می بینید پیدا کنید.

در صورتی که احساس کنید که آنها کاملا صادق نیستند، بهتر است با مشاور صحبت کنید تا او را از باتلاقی که ممکن است در او گیر کند، نجات دهید.

به رفتار کودک خود همواره توجه نمایید تا بتوانید امنیت روانی خانواده خود را تضمین نمایید.


منبع: سایت نظارت بر خانواده