اهداف تربیت بدنی

تربیت بدنی دهه‌ها قبل به عنوان روشی برای حفظ تناسب، فعال بودن و سالم بودن دانش آموزان جوان معرفی شد. با گذشت سال‌ها، روش‌های تحقق تربیت بدنی به طرز چشم‌گیری تغییر کرده و شکل‌های جدیدی از فعالیت در مدارس معرفی شده است. در حالی که معمولاً آموزش‌های تربیت بدنی توسط مدارس ابتدایی و متوسطه انجام می‌شود، دانشگاه‌ها و دانشکده‌های خاصی روش‌های ویژه خود را برای معرفی این دوره دارند.
 
ورزش‌ها و فعالیت‌های استقامتی در مکان‌های آموزش عالی حضور پررنگ و چشم‌گیری دارند، جایی که بزرگ‌سالان جوان به طور طبیعی وقتی در حال رشد در یک محیط مشابه هستند، خود برای آن فعالیت‌ها ثبت نام می‌کنند. امروزه حتی مدارک ارائه شده‌ای برای موفقیت در یک دوره تحت آموزش بدن سازی وجود دارد. جمله‌ای وجود دارد که به درستی می‌گوید آموزش در خانه شروع می‌شود، جایی که آموزش بدنی فقط یکی از مواردی است که والدین باید به عنوان الگویی برای این کودکان در سنین جوانی، آن را اجرا کنند.
 

اهداف اصلی تربیت بدنی

مبارزه با چاقی

جای تعجب و کشف جدیدی نیست که چاقی بر خانه‌ها، مدارس و هر گوشه و کنار زندگی مهم ما حاکم باشد. پزشکان ثابت کرده‌اند که این یک بیماری است و اگر بچه‌ها بخواهند تا سنین بزرگ‌سالی سالم رشد کنند، غلبه بر آن در سنین پایین ضروری است.
 
 
شرح تصویر: چاقی کودک
 
مدارس این نیاز را درک می‌کنند که دانش آموزان را در یک برنامه تربیت بدنی قرار دهند که به آنها در مبارزه با چاقی کمک می‌کند، و این که آن را به صورت دوره‌ای درآورند که می‌خواهند مردم آن را جدی‌تر بگیرند. اما آیا بچه‌ها واقعاً توجه می کنند؟  یو اس تودی گزارش داده است که تعداد کودکانی که یک دوره تربیت بدنی جدی را می‌گیرند در حال کاهش است. حوادث آسیب زایی در بخش تربیت بدنی رخ می‌دهد، که دانش آموزان چاق کمرو به جای شرکت در هر فعالیتی که دوره ارائه می‌دهد، به حاشیه رانده می‌شوند.
 
به همین دلیل است که والدین باید در سن جوانی کودکانشان، یک شیوه زندگی سالم سخت را اتخاذ کنند، و همچنین سقلمه‌های انگیزشی را برای ارائه به آنها از طریق آموزش تربیت بدنی فراهم کنند. اگر کودک مشارکت در هر یک از فعالیت‌های دوره‌ای که توسط  تربیت بدنی ارائه می‌شود را دشوار می‌داند، والدین باید نوعی فعالیت را در خانه معرفی کنند و روی تغییر شیوه زندگی‌ای متمرکز شوند که آنها را در موقعیتی قرار دهد تا این دوره را جدی بگیرند.
 
در صورت توجه به تناسب اندام، ابتدا در خانه و سپس در مدرسه، تعداد قابل توجهی از کودکان می‌توانند به گونه‌ای امن از چاقی دور بمانند. مشکل امروز این است که رسانه‌ها بر روی بچه‌ها در انتخاب‌های ناسالم تأثیر می‌گذارند، و بنابراین این را برای والدین / معلمان مشکل می‌سازند که بر بی تفاوتی آنها فائق آیند. تمرین یک روال سالم قبل از رسیدن به بزرگ‌سالی امری حیاتی است، آن طور که این امر در ذهن جوان آنها شرطی شده باشد. والدین نباید فرزندان خود را با استفاده از روش‌های غیرواقعی و صحبت بی پرده تحت فشار قرار دهند، زیرا این امر می‌تواند رفتار و درک کودک را در برخی موارد، در داخل و خارج از مدرسه به طور جدی مختل سازد.
 
هنگامی که بچه‌ها از طریق تربیت بدنی در معرض دید قرار می‌گیرند، درمورد ارزش‌های تغییر دهنده زندگی می‌آموزند و این به آنها کمک می‌کند که تا بزرگسالی با مسئولیت و خوش اخلاق رشد کنند. در سن کم، تربیت بدنی ویژگی‌هایی از قبیل کار تیمی، رهبری، احترام، صبر و پذیرش شکست را به بچه‌ها معرفی می‌کند و باعث می‌شود آنها نیز در زندگی شخصی خود از این ارزش‌ها استفاده کنند. آنها همچنین چشم اندازی از چگونگی برنامه ریزی، اجرا و کنار گذاشتن موانعی که در مسیرشان به وجود می‌آید را خلق می‌کنند. عزت نفس، کنار آمدن با موقعیت‌های استرس زا و کار خوب در گروه‌ها، مواردی است که آنها در ضمن بزرگ شدن، به درک و استفاده از آنها می‌رسند.
 
آن چه بچه‌ها در  تربیت بدنی یاد می‌گیرند بسیار پر بهاست، جایی که مربیان / معلمان باید درس زندگی و ورزش را یک کاسه کنند و این باورها و نگرش‌ها را در ذهن بچه‌ها بچینند. این آن چیزی است که توسط بچه‌ها برای سال‌های بعد حمل می‌شود.
 

یک حس زندگی سالم

کودکانی هستند که از غذاهایی که می‌دانند سالم نیستند، امتناع می‌ورزند، و علیرغم این که در احاطه عوامل ناسالم هستند، اقدامات سالم اتخاذ می‌کنند. والدین وقتی نوبت به هدایت سبک زندگی‌ای بدون عادت‌های بد می‌رسد نقشی حیاتی را بازی می‌کنند.
 
بچه‌ها تمایل دارند که از عملکرد والدینشان تقلید کنند، خواه این عملکرد ترک خوردن فست فود چرب باشد، یا تصمیم بر این که زمانی را به دوری از تلویزیون اختصاص دهند. در صورت توجه به تناسب اندام، ابتدا در خانه و سپس در مدرسه، تعداد قابل توجهی از کودکان می‌توانند به گونه‌ای امن از چاقی دور بمانند. ایده‌های متناقض در باره این که چه چیزی سالم است و چه چیزی نیست، مشهود است، زیرا بچه ها در مورد وعده‌های غذایی مغذی و فعال بودن در تربیت بدنی موعظه می‌شوند در حالی که هیچ یک از این موارد، حتی اندکی، در خانه‌های آنها وجود ندارد.
 
مربیان / معلمان تربیت بدنی برای تأثیرگذاری در خانه باید روی بچه‌ها تأثیر گذار باشند، یا جلساتی را با یک به یک والدینی ترتیب دهند که به تغییر مورد نیاز سبک زندگی چندان اعتقادی ندارند. خانه‌هایی که غذا خوردن سالم را تجربه می کنند، و هیچ نشانه‌ای از عادت‌های بد مضر در آنها نیست، بهترهستند زیرا بچه‌هایی را پرورش می‌دهند که تا بزرگسالی از نظر جسمی متناسب رشد می‌کنند.
 
این امر همچنین کمک می‌کند بدانیم که وقتی بچه‌ها با سالها تغذیه از آن چه کلاس‌های تربیت بدنی به آنها دیکته کرده است رشد می‌کنند، آنها کمی بهتر می‌دانند که چگونه می‌توانند با موقعیت‌های چالش برانگیز رو به رو شوند، استعدادی را در سنین جوانی پرورش دهند، مهارت‌های شناختی خود را تقویت کنند، بنیه و استقامت جسمی خود را بهبود ببخشند، اعتماد به نفس در خود ایجاد کنند و همچنین از اثرات بد ناشی از مصرف بیش از حد فست فود، سیگار کشیدن، نوشیدن مفرط، مواد مخدر، رابطه جنسی محافظت نشده، بیماری‌های مقاربتی و موارد مشابه آن اجتناب کنند. این امر به این دلیل است که آنها ارزش‌های اخلاقی آموخته شده در تربیت بدنی را با شرایط واقعی زندگی همبسته می‌کنند.
 
منبع: مانالی اوک - EduZeinth