سوره اسراء ( آیه 15) 

مَنِ اهْتَدَى‏ فَإِنَّمَا یَهْتَدِى لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَ لَاتَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى‏ وَمَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى‏ نَبْعَثَ رَسُولاً«15»

هر کس هدایت یافت، پس همانا به سود خویش هدایت یافته است و هر کس گمراه شد، تنها به زیان خویش گمراه شده است و هیچ کس بار گناه دیگرى را به دوش نمى ‏کشد و ما هرگز عذاب کننده نبوده ‏ایم، مگر آنکه پیامبرى بفرستیم (و اتمام حجّت کنیم).
 
نکته‏ ها
با توجّه به آیات 25 انعام و 13 عنکبوت و روایات، پیشوایان کفر و گمراهى، علاوه بر بار گناهان خود، بار گناهِ پیروان خود را نیز بر دوش مى‏ کشند، بدون آنکه از گناه پیروان، چیزى برداشته شود. زیرا اسباب گمراهى آنان را فراهم کرده ‏اند.
 
پیام‏ها
1- انسان در انتخاب راه، آزاد است. «مَن اهتدى ... مَن ضَلّ»

2- هدایت‏ پذیرى به سود خود انسان و کفر و اعراض، به زیان خود اوست و سود و زیانى به خدا نمى ‏رسد. «یهتدى لنفسه... یضلّ علیها»

3- هر کس، گرفتار عمل خویش است. «لاتزر وازرة وِزرَ اُخرى»

4- اوّل باید از مثبت‏ ها سخن گفت، بعد از منفى‏ ها. «مَن اِهتدى» قبل از «مَن ضلّ» آمده است.

5- سنّت خدا بر آن است که کسى یا امّتى را بدون بیان و اتمام حجّت، عذاب نکند. «ما کنّا معذّبین حتّى نَبعثَ رسولاً» و انبیا براى هدایت بشر، از ابتداى خلقت بوده‏ اند.

6- عقل، به تنهایى براى سعادت بشر کافى نیست، هدایت انبیا لازم است. «حتّى نبعث رسولاً»


منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن