پتاسیم یکی از مهم‌ترین مواد مغذی ضروری برای عملکرد بدن است. بدن برای فعالیت قلب، اعصاب و عضلات به پتاسیم نیاز دارد. پتاسیم برای حفظ تعادل اسیدی و قلیایی در مایعات بدن ضروری است. کمبود پتاسیم باعث کاهش انقباض ماهیچه‌ها می‌شود و بنا بر این برای عملکرد میوکارد (عضله قلب) وجود آن لازم است. همچنین به تحریک ضربان‌های عصبی و به کاهش فشار خون کمک می‌کند. هنگامی که بسیاری از فرآیندهای بدن به این مواد معدنی بستگی دارند، کمبود این عنصر مستلزم تأثیرات جدی بر سلامتی افراد است.

کمبود پتاسیم در صورتی رخ می‌دهد که فرد به اندازه کافی پتاسیم را از رژیم غذایی خود دریافت نکند یا پتاسیم بیش از حدی را از طریق اسهال طولانی مدت یا استفراغ از دست بدهد. علائم هیپوکالمی به شدت کمبود آن بستگی دارد اما می‌تواند شامل فشار خون بالا، یبوست، مشکلات کلیوی، ضعف عضلات، خستگی و مشکلات قلبی باشد. پتاسیم یک عنصر ضروری و اساسی است که بدن برای طیف گسترده‌ای از کارکردها از جمله حفظ ضربان قلب به آن نیاز دارد. کمبود شدید پتاسیم هیپوکالمی نامیده می‌شود و هنگامی رخ می‌دهد که سطح پتاسیم شخص به زیر 3.6 میلی مول در لیتر کاهش یابد. پزشکان هنگامی که میزان پتاسیم کمتر از 2.5 میلی مول در لیتر باشد، فرد را دچار هیپوکالمی شدید می‌دانند.
 
 هیپوکالمی (کمبود پتاسیم) می‎تواند یکی از بیماری‌های جدی پزشکی مانند ورم مفاصل، ضعف عضلانی و مشکلات گوارشی را ایجاد کند. برخی مطالعات نشان می‌دهد که ممکن است ارتباطی بین بدتر شدن علائم ورم مفاصل و کمبود پتاسیم وجود داشته باشد. با توجه به این مطلب، در زیر اطلاعاتی درباره هیپوکالمی و ورم مفاصل و ارتباط احتمالی بین این دو وضعیت ارائه می‌شود
.

علل هیپوکالمی و ورم مفاصل

اعتقاد بر این است که سطوح پایین پتاسیم به علت  از دست دادن پتاسیم از طریق کلیه یا دستگاه گوارش ایجاد می‌شود و در موارد نادر کمبود پتاسیم ممکن است ناشی از مصرف ضعیف منابع غذایی غنی از پتاسیم باشد. استفراغ و اسهال شایع‌ترین علل از دست رفتن پتاسیم از طریق دستگاه گوارش است. افرادی که اغلب مصرف مکرر دارو را تجربه کرده‌اند یا تحت عمل جراحی انحراف روده قرار گرفته‌اند نیز در معرض افزایش خطر ابتلا به هیپوکالمی قرار دارند. از دست دادن پتاسیم از طریق کلیه ممکن است به علت استفاده از دیورتیک‌ها، داروهای ضد قارچی یا کورتیکواستروئیدهای مصنوعی باشد.

سطح بالای هورمون‌هایی مانند آلدوسترون یا دیگر کورتیکواستروئیدهای طبیعی ممکن است باعث ایجاد هیپوکالمی شود. از سوی دیگر، ورم مفاصل یک بیماری التهابی است که وقتی که آنتی بادی‌هایی که در برابر عوامل مؤثر بر آن مبارزه می‌کنند، شروع به هدف قرار دادن سلول‌های خودی بدن می‌کنند. اعتقاد بر این است که برخی از عوامل محیطی یا عفونت ممکن است این پاسخ ایمنی را ایجاد کنند. التهاب مفاصل چندگانه نشانه‌ای از ورم مفاصل است، اما بیماری سیستمیک، ورم مفاصل می‌تواند حتی بر سایر قسمت‌های بدن تأثیر بگذارد.
 

ارتباط بین ورم مفاصل و سطح پایین پتاسیم

پتاسیم یک الکترولیت است که در فرم سلولی و خارج سلولی موجود است. بدن از مکانیزم‌های مختلفی برای تنظیم سطح پتاسیم استفاده می‌کند. هنگامی که سطح پتاسیم در خون کاهش می‌یابد، سلول‌ها پتاسیم را آزاد می‌کنند تا سطح پتاسیم را در خون بالا نگه دارند. اگر خون حاوی مقادیر بالاتری از پتاسیم باشد، سلول‌ها پتاسیم اضافی را برای تنظیم میزان پتاسیم جذب می‌کنند. کلیه‌ها همچنین مقدار پتاسیم در خون را با فیلتر کردن پتاسیم بیش از حد و حذف آن از طریق ادرار تسهیل می‌کنند.
 هورمون‌هایی مانند آلدوسترون و کورتیزول همچنین نقش مهمی در تنظیم پتاسیم ایفا می‌کنند. در شرایط عادی، سطح پتاسیم خون باید بین 3.5 تا 5 میلی اکی‌ والان در لیتر خون باشد. اگر سطح پتاسیم پایین‌تر از دو و نیم میلی اکی ‌والان  باشد، هیپوکالمی تشخیص داده می‌شود.

اگرچه علل شایع هیپوکالمی همان است که در بالا ذکر شده است، مطالعات خاصی برای بررسی ارتباط بین کمبود پتاسیم و ورم مفاصل انجام شده است. مطالعات نشان می‌دهد که کاهش سطح کورتیزول در طی اسهال ممکن است با بدتر شدن علائم ورم مفاصل همراه باشد. کورتیزول یک هورمون است که توسط غدد فوق کلیه ترشح می‌شود و در واقع برای درمان شرایط التهابی ناشی از اقدام به تحریک سیستم ایمنی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این مطالعات نشان داده است که وقتی فرد از اسهال رنج می‌برد، در این فرایند، سطح کورتیزول کاهش می‌یابد، زیرا مکانیسم باز خورد منفی توسط بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. بازخورد منفی روندی است که در آن افزایش سطح شیمیایی به دنبال کاهش سطح آن به وجود می‌آید. بدن ممکن است جذب این ماده را کاهش دهد یا ماده را در مقادیر بالاتر دفع کند. بنا بر این، وقتی پتاسیم در طی اسهال دفع می‌شود، غده هیپوفیز هورمون‌های آدرنوکورتیکوتروپیک را ترشح می‌کند که به نوبه خود باعث تولید کورتیزول می‌شود. اعتقاد بر این است که سطح کورتیزول پایین که به علت کمبود پتاسیم رخ می‌دهد می‌تواند منجر به تشدید علائم ورم مفاصل شود.
 
در واقع، مطالعات کمی برای تعیین تأثیر مکمل پتاسیم در افراد مبتلا به ورم مفاصل انجام شده است. از آن جایی که مکمل پتاسیم به کاهش شدت علائم ورم مفاصل کمک کرده است، احتمال پیوند بین این دو شرایط در نظر گرفته نشده است. با این حال، شواهد کمی برای اشاره به کمبود پتاسیم به عنوان یک علت ورم مفاصل وجود دارد. در واقع، کمبود پتاسیم ممکن است کسانی که مبتلا به ورم مفاصل شده‌اند را تحت تأثیر قرار دهد.  هیپوکالمی (کمبود پتاسیم) می‎تواند یکی از بیماری‌های جدی پزشکی مانند ورم مفاصل، ضعف عضلانی و مشکلات گوارشی را ایجاد کند. بعضی از داروهایی که برای درمان ورم مفاصل تجویز می‌شوند، ممکن است باعث اسهال شوند، که به نوبه‌ی خود باعث کمبود پتاسیم می‌شود. بنا بر این، سطوح پتاسیم پایین در ورم مفاصل می‌تواند به عنوان یک اثر جانبی از داروهای خاص باشد. تحقیق گسترده‌ای برای تأیید رابطه علت و اثر میان این دو مورد ضروری است. با این حال برخی مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که مبتلا به ورم مفاصل هستند پتاسیم سلولی پایین‌تری دارند. مطالعات گسترده‌ای در جهت اثبات هر گونه ارتباط بین کمبود پتاسیم و ورم مفاصل نیاز است. بنا بر این، برای اطمینان خاطر، افرادی که مبتلا به ورم مفاصل تشخیص داده می‌شوند باید غذاهای غنی از پتاسیم را به رژیم غذایی خود اضافه کنند. بهترین حالت، دستور العمل‌های تغذیه‌ای است که توسط دکتر شما توصیه می‌شود. سوای همه این‌ها، یک رژیم غذایی سالم برای عملکرد سالم بدن ضروری است.
 
منبع: BUZZLE