تاثیر ورزش بر بهبود عملکرد باکتری های روده

تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش، باکتری‌های روده‌ی شما را نیز بهبود می‌بخشد!

محققان می‌گویند متوجه‌ی تغییراتی در میکروبیوم روده پس از ۶ هفته ورزش کردن شدند. ترکیب روده پس از قطع ورزش به حالت عادی برگشت. اگر به یک دلیل دیگر برای ورزش کردن نیاز داشتید، این را امتحان کنید. ورزش می‌تواند ترکیب میکروبیوم روده‌ی شما را تغییر دهد.

میلیاردها ارگانیسم میکروسکوپی در روده وجود دارند که نقش کلیدی در سلامت کلی و عملکرد بدن ایفا می‌کنند. در یک مطالعه از دانشگاه ایلینویز، محققان دریافتند که ورزش کردن برای فقط ۶ هفته می‌تواند روی میکروبیوم روده، تأثیر مثبت بگذارد.

دکتر جفری وودز، استاد کینسیولوژی و سلامت جامعه در دانشگاه ایلینویز که این تحقیق را به همراه جاکوب آلن، دانشجوی سابق دکترا که اکنون محقق فوق‌دکترا در بیمارستان کودکان در اوهایو است، رهبری کرد، می‌گوید: «اینها اولین مطالعاتی هستند که نشان می‌دهند ورزش می‌تواند مستقل از رژیم غذایی یا سایر عوامل روی باکتری‌های روده‌ی شما اثر بگذارد.»
 

آنچه که محققان کشف کردند

وودز و آلن، مطالعاتی روی انسان‌ها و حیوانات انجام دادند. در مطالعه‌ی انسانی، محققان ۱۸ فرد لاغر و ۱۴ بزرگسال چاق بدون تحرک را تحت نظر گرفتند.

آنها دریافتند که میکروبیوم روده‌ی این افراد تغییر کرده است. برخی شرکت‌کنندگان یک افزایش در میکروب‌های خاص و بقیه یک کاهش را تجربه کردند.

بسیاری از آنها یک افزایش در میکروبیوم‌های روده‌ای داشتند که درتولید اسیدهای چرب زنجیره‌ی کوتاه نقش دارند. این اسیدهای چرب، خطر ابتلا به بیماری‌های التهابی و همچنین دیابت نوع ۲، چاقی و بیماری های قلبی را کاهش می‌دهند.

پس از این دوره‌ی شش هفته‌ای، شرکت‌کنندگان به‌مدت ۶ هفته به سبک زندگی عادی بدون تحرک‌شان بازگشتند.
 

دلیلی برای ورزش منظم

هنگامی که محققان در پایان این دوره‌ی بی‌تحرکی از میکروبیوم‌های روده‌ی شرکت‌کنندگان نمونه‌برداری کردند، دریافتند که این میکروبیوم‌ها به وضعیت قبل از دوره‌ی ورزش شش هفته‌ای برگشته‌اند.

وودز می‌گوید که این نشان می‌دهد اثر ورزش روی میکروبیوم برای یک مدت کوتاه شش هفته‌ای ممکن است گذرا باشد.

او می‌گوید: «این به ما می‌گوید که ورزش باید به‌طور منظم انجام شود و اینکه توقف ورزش باعث بازگشت بدن به وضعیت قبل می‌شود که این مسئله اصلا تعجب‌برانگیز نیست، چون در سایر تطبیق‌های ورزشی ناشی از تمرین در سایر بافت‌ها مانند عضله مشهود است.»

وودز می‌گوید لازم است در مطالعات بعدی، تأثیر ورزش را در دوره‌ی طولانی‌تری مورد بررسی قرار دهیم: «ما باید بفهمیم که آیا دوره‌های طولانی‌تر ورزش باعث تغییرات بزرگتر می شود یا نه.»

دکتر امران مایر، یک متخصص گوارش در دانشگاه UCLA و نویسنده‌ی کتاب ارتباط ذهن – روده می‌گوید علم به‌تازگی به اهمیت میکروبیوم روده در سلامت کلی پی برده است.

او می‌گوید:‌«این مسئله تا حدود ۱۰ سال قبل کاملا نادیده گرفته شده بود و حالا رشد فزاینده‌ای نسبت به علاقه در این زمینه وجود دارد.»

او می گوید: «آنها نقش مهمی در تمام جنبه‌های سلامت ایفا می‌کنند، به‌خصوص سلامت متابولیک. آنها نقش بسیار مهمی در اکثر عملکردهای اندام‌های ما دارند و نقش مهمی در بروز برخی بیماری‌ها مانند چاقی، افسردگی و اختلالات طیف اوتیسم ایفا می‌کنند.»

با توجه به اینکه میکروبیوم روده در مطالعه‌ی دانشگاه ایلینویز فقط در دوره‌ی ورزش تغییر کرد و سپس به حالت عادی برگشت، مایر می‌گوید سخت است که تعیین کنیم ورزش تا چه حد به‌طور خاص بر روده اثر مثبت می‌گذارد.
 

سبک زندگی نیز مهم است

برای کسانی که از بیماری‌هایی مانند سندروم روده‌ تحریک‌پذیر یا بیماری التهابی روده رنج می‌برند، مایر می‌گوید که عوامل سبک زندگی، اغلب یک نقطه‌ی شروع خوب برای بهبود کیفیت زندگی هستند.

او می‌گوید:‌«من همیشه به بیمارانم، اصلاحات شیوه‌ی زندگی را توصیه می‌کنم: تغییرات رژیمی، ورزش، مدیتیشن، مدیریت استرس و این همیشه بخشیا ز هر نوع درمانی است که به بیمارانی ارائه می‌دهم که با مشکلات گوارشی به من مراجعه می‌کنند.»

دکتر جفری پریدیس، عضو بورد مشورتی در مرکز انجمن بیماری‌های دستگاه گوارش برای تحقیق و آموزش میکروبیوم روده است. او می‌گوید که مطالعه‌ی ایلینویز، چند سوال مهم در مورد تغییر میکروبیوم مطرح می‌کند.

او می‌گوید: «این مطالعات، دانش مهمی را در مورد تأثیر ترکیب بدن روی پاسخ میکروبیوم به ورزش و در مورد ماهیت گذرای این پاسخ در صورت ترک رژیم ورزشی اضافه می‌کند. سوال مهمی که بدون پاسخ باقی ماند، ان است که آیا این تغییرات میکروبیوم، مسئول برخی از فواید طولانی‌مدت ورزش روی سلامت انسان هستند یا نه.»

قبلا ثابت شده است که عواملی مانند رژیم غذایی و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند روی میکروبیوم تأثیر بگذارد.

اما عوامل بسیار دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند روی میکروبیوم اثر بگذارند. پریدیس می‌گوید:‌«سن، ژنتیک، ترکیب بدن، داروها، وجود بیماری، تغییرات رژیمی و استرس (مانند محرومیت از خواب) برخی از عوامل بسیاری هستند که می‌توانند بر ترکیب یا عملکرد میکروبیوم روده اثر بگذارند.»
 

حساسیت میکروبیوم

اگرچه همچنان سوالاتی در مورد اثر ورزش روی بدن و روده وجود دارد، تغییرات ایجادشده در بدن به‌علت ورزش نیز می‌تواند جزء عواملی باشد که میکروبیوم را تغییر می‌دهند.

او می‌گوید: «میکروب‌های روده، نسبت به محیط روده‌ای خود بسیار واکنشی هستند؛ آنها سیگنال‌ها را از بدن انسان و دنیای بیرون احساس کرده و ادغام می‌کنند. حتی تغییرات ظریف نیز می‌تواند باعث شود جمعیت خاصی از میکروب‌ها افزایش یابند یا ژن‌های میکروبی خاصی فعال شوند.

اگرچه درک ما از نحوه‌ی تأثیرگذاری ورزش روی بدن همچنان ناقص باقی می‌ماند اما برخی از فاکتورهای بسیاری که ممکن است پاسخ‌های میکروبیوم روده را افزایش دهند، عبارتند از تغییرات در جریان خون، هورمون‌های گردش خون و تحرک روده‌ای.»

با توجه به اینکه این مطالعه باید دلیلی برای ورزش کردن باشد، مایر می‌گوید مهم است به یاد داشته باشید که اثر ماندگار ورزش روی روده، همچنان مشخص نیست.

او می‌گوید: «افراد در هنگامی که ورزش می‌کنند، یک میکروبیوم متفاوت دائمی نسبت به زمانیکه ورزش نمی‌کردند، ندارند و این فقط به زمانی مربوط می‌شود که ورزش می‌کنند. درست مانند آن است که وقتی شما پروبیوتیک مصرف می‌کنید، برخی تغییرات مثبت را تجربه می‌کنید اما ۴۸ ساعت پس از قطع پروبیوتیک‌ها، شما دیگر هیچ اثری نمی‌بینید.»

اما مایر می‌‌گوید که ورزش کردن ایده‌ی خوبی است؛ صرف نظر از آنکه میکروبیوم روده‌ی شما را تغییر بدهد یا نه.

او می‌گوید: «اگر می‌خواهید یک کار را انتخاب کنید که می‌توانید برای بهبود سلامت‌تان انجام دهید، اول رژیم غذایی و پس از آن ورزش است. برای سلامت مطلوب، تندرستی و انعطاف پذیری کلی باید به‌طور روزانه ورزش کنید.»


منبع:
سایت راستینه