هرآنچه که باید راجع به سیستم عصبی بدن بدانیم

تشریح سیستم عصبی

مرکز فرماندهی بدن که از میلیاردها سلول عصبی به نام نورون ساخته شده است، سیستم عصبی نامیده میشود، چیزی که اجازه می دهد تا همه چیز از نفس کشیدن و راه رفتن تا به رویا رفتن، را انجام دهید. سیستم عصبی دو بخش اصلی دارد: سیستم عصبی مرکزی، که شامل مغز و نخاع و سیستم عصبی محیطی (تمام اعصاب دیگر بدن شما) است.
 

آیا شما در سیستم عصبی نقش دارید؟

سیستم عصبی شما هم به صورت خودکار و هم همراه با شما در کارها کنترل کار می کند. یک اقدام اختیاری چیزی است که تفکر آگاهانه را می گیرد، مانند زمانی که راه می روید یا دست می زنید. در اینجا از اعصاب جسمی استفاده می شود.

اقدامات غیراختیاری چیزهایی مانند ضربان قلب هستند که خواه شما به آن فکر کنید و یا هر کاری در مورد آن انجام دهید، اتفاق می افتند.

این سیستم عصبی خودگردان (autonomic system) است.
 

 

سیستم عصبی سمپاتیک

این بخشی از سیستم عصبی خودگردان مسئول واکنش جنگ و گریز بدن شما است. هنگامی که با تهدیدی مواجه می شوید، سیستم عصبی سمپاتیک شروع به کار میکند، به سرعت فرآیندهای بدن مانند تنفس و ضربان قلب شما تغییر می یابند بنابراین شما انرژی بیشتری دارید و برای مواجهه با خطر و یا فرار آماده هستید.
 

سیستم عصبی پاراسمپاتیک

بخش دیگری از سیستم خودگردان شما اثر متفاوتی دارد. این بخش پدال ترمزی برای پدال گاز سیستم عصبی سمپاتیک است. این سیستم مسئول واکنش استراحت و هضم، پس از اتمام خطر است تا شما را به حالت عادی بر گرداند.
 

با استرس به مغز خود آسیب نرسانید

استرس میتواند حساسیت سیستم عصبی سمپاتیک شما را تحت تاثیر قرار دهد و هوشیاری آن را بکاهد. در طول زمان، این امر می تواند به از دست دادن دقت ذهنی شما منتهی شود.

ممکن است دیگر به برخی چیزها واکنش نشان ندهید و اشتباهات بیشتری انجام دهید. (سطوح بالای استرس بر سلامت جسمی شما نیز تأثیر می گذارد، از جمله تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش شانس ابتلا به بیماری های قلبی).
 

 

نورون ها

نورون های راه صحبت کردن مغز و بدن شما با یکدیگر هستند. این سلول های عصبی برای ارتباط برقرار کردن از بخش های خاصی استفاده می کنند.

آکسون یک ماده شیمیایی به نام انتقال دهنده عصبی آزاد می کند که توسط دندریت نورون دیگری گرفته می شود، جایی که به سیگنال الکتریکی تبدیل می شود.

نورونهای حسی به چیزهایی مانند صدا، بوی، و لمس پاسخ میدهند و اطلاعات را به مغز شما تحویل می دهند. نورونهای حرکتی پیام هایی از مغز به عضلات می رسانند.
 

 

سلول های گلیال

نام این سلول ها از کلمه یونانی glue به معنی چسب گرفته شده است. آنها نورون ها را در مغز و نخاع خود احاطه کرده، حمایت و محافظت میکنند. اما این همه کاری نیست که آنها میکنند. محققان تنها در ابتدای راه فهمیدن نقش سلولهای گلیال در مغز، بیماری های عصبی و غیره هستند.
 

مغز

این عضو فوق العاده پیچیده و حیاتی از ۱۰۰ میلیارد نورون تشکیل شده است. مغز حرکت، تکلم، ضربان قلب و تنفس شما را کنترل می کند. و ریشه تمام افکار و احساسات شماست.

اندازه آن حدود دو مشت گره خورده است و وزن آن حدود یک کیلو و سیصد گرم است، مغز توسط جمجمه و مایعی که در آن شناور است محافظت میشود.


 

مخ

بزرگ ترین بخش مغز به دو نیمه به نام نیمکره تقسیم می شود. نیمکره چپ، که سمت راست بدن، گفتار، منطق، محاسبات ریاضی و همچنین کشف واقعیت ها از حافظه شما را مدیریت می کند.

نیمکره راست، که سمت چپ بدن را کنترل میکنند، همچنین مسئول کنترل موسیقی، شناخت چهره ها، و درک موقعیت بدن نسبت به آنچه در اطراف شماست، آنچه به عنوان آگاهی فضایی شناخته میشود، می باشد.
 

قشر مغز

خارجی ترین لایه مخ دارای چین و چروکهای زیادی است. این جایی است که شما می توانید “ماده خاکستری” مغز که مسئول پردازش اطلاعات هستند، را پیدا کنید.
 

 

هسته های قاعده ای (عقده های قاعده ای)

شما این شبکه از مدارهای عمیق را داخل نیمکره مغز خود پیدا خواهید کرد. هسته های قاعده ای حرکت، رفتار و احساسات را هماهنگ میکنند. آنها چیزهایی را دنبال می کنند که به طور پیوسته اتفاق می افتند، مانند راه رفتن و رقصیدن، الگوهای یادگیری، عادت ها، و توقف فعالیت ها و سپس شروع به کار جدید. آسیب به عقده های قاعده ای باعث بیماری های پارکینسون و هانتینگتون می شود.

مخچه

مخچه حرکات پیچیده، وضعیت و تعادل را کنترل میکند. مخچه گروه های مختلف ماهیچه را هماهنگ میکند و حرکات را با عملی که انجام می دهید، مثل ضربه زدن به توپ گلف یا هاکی هماهنگ میکند. به همین دلیل، راه رفتن می تواند یک حرکت صاف و پیوسته باشد. برای زبان و گفتار نیز مهم است.
 

 

آمیگدال

این ناحیه بادام شکل مسئول احساسات و رفتارهای شماست. اعتقاد بر این است که آمیگدال به شما کمک می کند تا همه چیز را از شکل گرفتن خاطرات تا نشانه های اجتماعی را بیابید. به نظر می رسد آمیگدال زنگ هشداری است که باعث پاسخ بدن شما به “جنگ یا گریز” می شود.
 

 

هیپوکامپ

شما در هر طرف در نزدیکی مرکز مغز یک هیپوکامپ دارید. آنها به شما کمک می کنند یاد بگیرید و افراد و چیزهای مهم و جزئیات دقیق، مانند نام رئیس و محل خانه خود را به یاد داشته باشید، و حافظه کوتاه مدت را به درازمدت تبدیل میکند. این یکی از اولین مناطق آسیب دیده در بیماری آلزایمر است. 

تالاموس

قسمت فوقانی ساقه مغز شما مانند یک اداره پست برای حس های شماست. این قسمت سیگنال های مربوط به بینایی، بویایی، شنوانیی، طعم و مزه و لمس کردن را دریافت میکند و این اطلاعات را به قسمت های دیگر مغز شما منتقل میکند.
 

 

پل مغزی

این ایستگاه انتقال کلیدی، بخش میانی ساقه مغز و پلی بین مغز و مخچه است. پل مغزی منشا اعصابی است که حالات چهره، حرکت چشم، جویدن، بلع و کنترل مثانه را کنترل می کنند. این قسمت در تنفس نقش دارد و احتمالا رویاهای شما در این ناحیه اتفاق می افتند.
 

 

پیاز مغز (بصل النخاع)

پیاز مغز چیزهایی که در مورد آن فکر نمی کنید مانند تنفس، فشار خون و ضربان قلب را کنترل میکند. این قسمت در ساقه مغز یافت می شود، جایی که به انتقال سیگنال ها بین مغز و نخاع نیز کمک می کند.
 

 

نخاع

نخاع احتمالا کوچکتر از آن چیزی است که شما فکر می کنید: طول آن حدود ۴۳ سانتی متر (قطر صفحه نمایش لپ تاپ بزرگ) و عرض آن کمتر از یک سانت و نیم است، یعنی نازک تر از انگشت دست یک فرد بالغ.

نخاع از پایه مغز شما به پشت کشیده میشود، و توسط استخوانهایی به نام مهره احاطه شده است. دسته های فیبر عصبی که با بافت و مایع محافظت می شوند، اطلاعات را از مغز به بدن شما منتقل می کنند.
 

 

اعصاب محیطی

اگر سیستم عصبی مرکزی مرکز اداره اصلی باشد، سیستم عصبی محیطی کارگرانی هستند که در این زمینه کار میکنند. ۱۲ عصب جمجمه ای وجود دارند که به مغز متصل می شوند، از جمله اعصابی که به شما اجازه بوییدن، دیدن، خندیدن و بلعیدن می دهند.

۳۱ جفت ریشه عصب (یک حسگر، یک موتور حرکتی) از نخاع شما بین مهره ها گسترش می یابد. عصب سیاتیک بزرگترین عصب واحد است. این عصب از لگن شما به پایین به سمت پشت ران کشیده میشود.
 

سیستم عصبی روده ای

هنگامی که کسی درباره مغز دوم شما صحبت می کند، چیزی است که آنها به این قسمت اشاره می کنند. سیستم عصبی روده ای شبکه جداگانه ای از بیش از ۱۰۰ میلیون سلول عصبی است که در دستگاه گوارش شما قرار دارد و پروسه هضم، مانند انتقال مواد به معده (و خروج آنها در انتها)، تجزیه غذا و جذب مواد مغذی، را کنترل میکند.
 

بیماری ها و شرایط دیگر

عفونت ها، صدمات، سموم و حتی قند خون بالا می توانند به سیستم عصبی شما آسیب برسانند. سکته مغزی، مننژیت، فلج اطفال، میگرن، سندرم تونل کارپال، صرع، ام اس و زونا، همه اختلالات سیستم عصبی هستند. پزشکانی که این بیماری ها را درمان می کنند، نورولوژیست نامیده میشوند.
 

عادت های سالم

مراقبت از خود به طور کلی به سیستم عصبی شما نیز کمک می کند. به اندازه کافی بخوابید. سیگار نکشید. روش هایی برای آرامش پیدا کنید. ورزش تاثیر ضد پیری در مغز دارد و می تواند از شما در برابر از دست رفتن حافظه محافظت کند.

تغذیه خوب، با خوردن مقدار زیادی سبزیجات، میوه ها، و امگا ۳ داشته باشید؛ کربوهیدرات ها را کاهش دهید و از غذاهای شیرین و چربی اشباع و ترانس پرهیز کنید. زمانی را با دوستان خود صرف کنید و مهارت های جدید برای کمک به عملکرد بهتر مغز را یاد بگیرید.


منبع: سایت راستینه