علائم و راههای درمان سرطان استخوان

انواع سرطان استخوان

برخی از انواع اصلی سرطان استخوان عبارتند از:
 

استئوسارکوم 

شایع ترین نوع است که بیشتر بر کودکان و نوجوانان زیر 20 سال تأثیر می گذارد.
 

ایوینگ سارکوم

که بیشترین تاثیر را در افراد بین 10 تا 20 سال دارد.
 

کندروسارکوم

که بیشترین تاثیر را بر بزرگسالان بالای 40 سال می گذارد.

جوانان می توانند تحت تأثیر قرار بگیرند زیرا رشد سریعی که در دوران بلوغ رخ می دهد ممکن است تومورهای استخوانی را توسعه دهد.

انواع فوق سرطان استخوان بر انواع مختلف سلول تاثیر می گذارد و درمان و چشم انداز بستگی به نوع سرطان استخوان شما دارد.


 

علائم و نشانه های سرطان استخوان

سرطان استخوان می تواند بر تمام استخوان ها تاثیر بگذارد، اما اغلب موارد، در استخوان های بلند تر پاها یا دستها وجود دارد.

علائم اصلی عبارتند از:

درد مداوم استخوان که در طول زمان بدتر می شود و شب ها نیز ادامه دارد.

تورم و قرمزی (التهاب) بیش از یک استخوان است که اگر استخوان آسیب دیده نزدیک یک مفصل باشد، می تواند حرکت را دشوار کند.

توده قابل توجهی بیش از حجم استخوان.

یک استخوان ضعیف که شکستگی در آن بسیار راحت تر از حالت طبیعی رخ میدهد.

اگر شما یا فرزندتان در معرض درد مداوم، و خیلی شدید از استخوان هستید، به پزشک مراجعه کنید.

در حالی که به احتمال زیاد برای اطمینان از داشتن سرطان استخوان، تحقیقات بیشتری لازم است. 1
 

علت سرطان استخوان چیست؟

علت ها بطور کلی ناشناخته هستند. هر چند که بعضی از اطلاعات در مورد بعضی از سرطان ها شناخته شده است، عوامل موثری از نظر ژنتیکی، از نظر بعضی از ویروس ها و عوامل دیگری هم که تا حدودی به آن دست پیدا کردند، مشخص شده که می تواند شروع کننده یک بیماری سرطان باشد.
 
قطعا با اطلاعات موجود سرطان با یک عامل به تنهایی بوجود نمی آید و همیشه زمینه های مساعد کننده ای هم نیاز دارد و طبیعتا در یک سن خاصی یک سرطان خاصی ممکن است بوجود بیاد که تعداد آن هم خوشبختانه نادر است.
 

پیشگیری سرطان استخوان

علت اصلی ایجاد سرطان استخوان ناشناخته است. به نظر می رسد نتوان از ابتلا به آن پیشگیری کرد، ولی اجتناب از اشعه (مثل رادیوتراپی) و برخی مواد شیمیایی خاص که در ایجاد تومور های استخوان موثر شناخته شده اند (عدم تماس با ترکیبات رادیواکتیو و هسته ای) از ابتلا به سرطان استخوان جلوگیری می کند.
 

تشخیص سرطان‌ استخوان

- جهت تشخیص سرطان استخوان، پزشک سؤالاتی در مورد تاریخچه پزشکی، خانوادگی و شخصی بیمار می‌کند و هم‌چنین یک معاینه کامل از بیمار به عمل می‌آورد.
 
- جراح ممکن است بیوپسی (نمونه‌برداری) سوزنی یا بیوپسی برشی انجام دهد.
 
- هنگام بیوپسی سوزنی، جراح یک سوراخ کوچک در استخوان ایجاد کرده و یک نمونه از بافت تومور را با وسیله‌ای مثل یک سوزن برمی‌دارد.

- در بیوپسی برشی، جراح، تومور را بریده و نمونه ای از بافت را برمی‌دارد.

- پزشک متخصص آسیب شناسی، بافت را جهت تعیین سرطانی بودن آن مورد آزمایش قرار می‌دهد. 2
 

تومورهای خوش خیم در سرطان استخوان چگونه درمان می‌ شوند؟

اگر تومور خوش خیم باشد، ممکن است نیاز به عمل داشته باشد یا نداشته باشد.

گاهی اوقات پزشکان تومورهای خوش خیم را فقط برای بررسی بروز تغییر در آن‌ها در طول زمان رصد می‌ کنند.

این امر نیاز به بازنگری دوره‌ ای و پیگیری اشعه ایکس دارد.

تومورهای استخوان می‌ توانند رشد کنند، ثابت باقی بمانند یا در نهایت ناپدید شوند.

در کودکان احتمال بیشتری وجود دارد که تومورهای استخوانی آنها در حین بالغ شدن، ناپدید شوند.

با این حال، پزشک ممکن است بخواهد تومور خوش خیم را جراحی کند.

تومورهای خوش خیم می‌ توانند گاهی اوقات گسترش پیدا کنند و به تومورهای بدخیم تبدیل شوند.

تومورهای استخوان همچنین می‌ توانند باعث شکستگی شوند.
 

 

تومورهای بدخیم استخوان چگونه درمان می‌ شوند؟

اگر تومور شما بدخیم است، به دقت با تیمی از پزشکان برای درمان آن کار می‌ کنید.

با اینکه تومورهای بدخیم علت نگرانی هستند، چشم انداز برای افراد مبتلا به این بیماری، همانطور که درمان‌ها توسعه یافته و عیب یابی شده‌اند، بهبود می‌ یابد.

درمان شما بستگی به نوع سرطان استخوان و گسترش یا عدم گسترش آن دارد.

اگر سلول‌های سرطانی شما به تومور و ناحیه اطراف آن محدود می‌شوند، این امر سرطان موضعی نامیده می‌ شود.

در مرحله متاستاز، سلول‌های سرطانی قبلاً به سایر قسمتهای بدن گسترش یافته‌اند. این امر باعث می‌شود درمان سرطان دشوار شود.

جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی، استراتژی‌های اصلی برای درمان سرطان هستند.
 

عمل جراحی

سرطان استخوان معمولاً با جراحی درمان می‌ شود. در عمل، تمام تومور برداشته می‌ شود.

جراح به دقت، اطراف تومور را بررسی می‌کند تا مطمئن شود پس از جراحی هیچ سلول سرطانی باقی نماند.

اگر سرطان استخوان در دست یا پا باشد، جراح ممکن است از آنچه که به عنوان جراحی نجات عضو شناخته می‌ شود، استفاده کند.

این امر بدان معنا است که در حالی که سلول‌های سرطانی برداشته می‌ شوند، تاندون‌ها، عضلات، عروق خونی و اعصاب تخریب می‌ شوند.

جراح شما استخوان سرطانی را با یک ایمپلنت فلزی جایگزین می‌ کند.

پیشرفت‌ های شیمی درمانی به طور قابل ملاحظه‌ ای باعث پیشرفت درمان و شانس زنده ماندن شده‌ اند. داروهای جدید به طور مداوم معرفی میشوند.

تکنیک‌های جراحی نیز تا حد زیادی بهبود یافته‌اند. پزشکان به احتمال خیلی زیاد می‌توانند اندام شما را حفظ کنند.

با این وجود، ممکن است به جراحی ترمیمی نیاز داشته باشید تا عملکردهای اندام تا جایی که امکان پذیر است، حفظ شوند.
 

پرتو درمانی

پرتو درمانی اغلب در ارتباط با جراحی استفاده می‌شود. از اشعه ایکس با دوز بالا برای کوچک کردن تومورها قبل از عمل و کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. پرتودرمانی همچنین می‌تواند درد و احتمال شکستگی استخوان را کاهش دهد.
 

شیمی درمانی

اگر پزشک شما فکر می‌کند که احتمال دارد سلول‌های سرطانی گسترش پیدا کنند یا قبلاً گسترش پیدا کرده‌اند، ممکن است توصیه به انجام شیمی درمانی کند.

این درمان از داروهای ضد سرطانی برای کشتن سلول‌های سرطانی رو به رشد استفاده می‌ کند.

عوارض جانبی شیمی درمانی عبارتند از:

حالت تهوع

تحریک پذیری

ریزش مو

خستگی شدید

کرایو جراحی (جراحی با سرما)

کرایو جراحی یکی دیگر از درمان‌های ممکن است. این درمان شامل کشتن سلول‌های سرطانی با انجماد آنها توسط نیتروژن مایع است.

لوله توخالی به تومور وارد می‌شود و نیتروژن مایع یا گاز آرگون به داخل تزریق می‌شود.

در بعضی موارد، سرما درمانی می‌تواند به جای عمل جراحی معمول برای درمان تومورهای استخوانی استفاده شود. 3
 
پی نوشت:
1.www.namnak.com
2.www.beytoote.com
3.www.rastineh.com