بیماری اوریون؛ علائم، نحوه پیشگیری و درمان آن

اوریون چیست؟

اوریون عمدتا غدد بزاقی که غدد پاروتید نیز نامیده می شود را تحت تاثیر قرار میدهد. این غده ها مسئول تولید بزاق هستند.

سه گروه غدد بزاقی در هر طرف صورت وجود دارد که پشت و زیر گوش شما قرار دارند. نشانه بارز اوریون تورم غدد بزاقی است.
 

علائم اوریون چیست؟

علائم اوریون معمولا در عرض دو هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند. در ابتدا علائمی مشابه علائم بیماری آنفولانزا ظاهر میشوند، از جمله:

خستگی

بدن درد

سردرد

از دست دادن اشتها

تب با درجه پایین

تب بالای ۱۰۳ درجه فارنهایت (۳۹ درجه سانتیگراد) و تورم غدد بزاقی طی چند روز بعد ظاهر می شوند.

غده ها ممکن است به یک باره متورم نشوند. به طور معمول، آنها به طور دوره ای متورم و دردناک می شوند.

بیشتر احتمال دارد بین فاصله زمانی که شما به ویروس آلوده میشوید تا زمانی که غدد پاروتید متورم می شوند، ویروس اوریون را به فرد دیگری انتقال دهید.

اکثر افرادی که به اوریون مبتلا هستند علائم ویروس را نشان می دهند. با این حال، برخی افراد هیچ نشانه ای ندارند یا علائم کمتری دارند. 1
 

دلایل ابتلا به اوریون چیست؟

اوریون توسط یک عفونت ویروسی ایجاد می‌شود که با تماس فرد به فرد و از طریق ترشحات تنفسی (بزاق آلوده) به راحتی انتقال می‌یابد.

هنگام ابتلا به اوریون، ویروس از طریق دستگاه تنفسی به غدد بزاقی منتقل شده و تکثیر می‌یابد و باعث تورم غدد بزاقی می‌شود.

نمونه‌هایی از نحوه انتشار ویروس اوریون می‌‎توان به موارد زیر اشاره کرد:

عطسه یا سرفه

با استفاده از بشقاب و قاشق یک فرد آلوده

به اشتراک گذاشتن غذا و نوشیدنی با کسی که آلوده به ویروس است.

بوسیدن

زمانی که یک فرد آلوده به بینی یا دهان خود دست می‌زند و سپس آن را بر روی سطوحی می‌زند که اشخاص دیگر ممکن است با آن تماس داشته باشند.

افرادی که مبتلا به ویروس اوریون هستند تقریبا حدود ۱۵ روز (۶ روز قبل از شروع علائم و ۹ روز بعد از شروع آن) مسری هستند.
 

عوارض جانبی

عوارض اوریون نادر است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند جدی باشد. اوریون بیشتر بر غدد پاروتید تاثیر می‌گذارد. با این حال، اکثر مواقع عوارض اوریون شامل التهاب و تورم در برخی قسمت‌های بدن می‌باشد مانند:
 

بیضه‌ها

التهاب بیضه‌ها که به عنوان ارکیت شناخته می‌شود، باعث می‌شود که یک یا هر دو بیضه در مردانی که به بلوغ رسیده اند، متورم شوند.

ارکیت دردناک است، اما به ندرت منجر به ناباروری و عقیمی در کودکی می‌شود. شما می‌توانید درد ارکیت را با قرار دادن کمپرس سرد بر روی بیضه‌ها چندین بار در روز تسکین دهید. در صورت لزوم، پزشک ممکن است داروهای ضد درد را تجویز کند.
 

مغز

عفونت‌های ویروسی مانند اوریون می‌تواند منجر به التهاب مغز (آنسفالیت) شود. انسفالیت می‌تواند مشکلات عصبی را ایجاد کند و تهدید کننده حیات شود.

در صورتی که اوریون دارید و دچار تشنج، از دست دادن هوشیاری یا سردرد شدید بایستی به پزشک مراجعه کنید.

غشاء و مایع اطراف مغز و نخاع: التهاب و تورم این ناحیه که به عنوان مننژیت شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که ویروس اوریون از طریق جریان خون شما پخش شود و سیستم عصبی مرکزی شما را آلوده کند. در صورتی که اوریون دارید و دچار تشنج، از دست دادن هوشیاری یا سردرد شدید بایستی به پزشک مراجعه کنید.
 

پانکراس

التهاب پانکراس به عنوان پانکراتیت شناخته می شود. علائم و نشانه ‌ای این بیماری، شامل درد در قسمت فوقانی شکم، تهوع و استفراغ است.

پانکراتیت ناشی از اوریون یک وضعیت موقتی است.
 

از دست دادن شنوایی

از دست دادن شنوایی می‌تواند در یک یا هر دو گوش رخ دهد. اگرچه نادر است، اما از دست دادن شنوایی گاهی دائمی است.
 

مشکلات قلبی

به ندرت، اوریون با ضربان قلب غیرطبیعی و بیماری‌های عضلانی قلب همراه است.
 

سقط جنین

در هنگام بارداری، به خصوص در اوایل بارداری، آلودگی با ویرووس اوریون می‌تواند منجر به سقط جنین شود.

در واقع زنان مبتلا به اوریون ممکن است تورم تخمدان را تجربه کنند. التهاب می‌تواند دردناک باشد اما به تخمک‌های زن آسیب نمی‌رساند.

با این حال، اگر یک زن در طی بارداری مبتلا به اوریون شود، خطر ابتلا به سقط جنین در او افزایش می‌یابد. 2
 

پیشگیری و درمان بیماری اوریون

عامل بیماری اوریون یک ویروس است و پزشکان ما قادر به درمان بیماری‌ های ویروسی نیستند. اما خوشبختانه سیستم ایمنی بدن انسان خود می‌تواند با اوریون مبارزه کند، بنابراین درمان اوریون عبارت است از تحمل بیماری تا زمان خروج آن از بدن. مصرف غذا‌های سبک و اجتناب از خوردن غذا‌های اسیدی، از قبیل: آب پرتقال، می‌تواند با علایم مقابله کند.

شما می‌توانید با استفاده از استامینوفن یا ایبوپروفن به جنگ تب، سردرد و درد‌های ماهیچه‌ای بروید. اما هرگز از اسید استیل سالیسیلیک (ASA) برای کودکان مبتلا به عفونت‌های ویروسی استفاده نکنید، چون استفاده از آن در چنین شرایطی با قرار دادن فرد در وضعیت خطرناکی به نام سندروم ری همراه خواهد بود.

در مورد ابتلای به تورم بیضه‌ها باید به مدت یک یا دو روز در بستر استراحت کنید. در صورتی که اجازه بدهید بیضه هایتان به حالت آویزان بمانند، تورم آن‌ها را افزایش خواهید داد، پس باید از آن‌ها محافظت کنید. شما می‌توانید با یک نوار آن‌ها را از هم جدا کنید و یا اینکه کیسه یخ را در یک حوله پیچیده و روی آن‌ها قرار دهید.

شما می‌توانید با واکسن بسیار ایمن و مؤثر سرخک، اوریون و سرخچه به سادگی خود را در مقابل این بیماری‌های ایمن سازید.

این واکسن معمولاً در سن ۱ سالگی به نوزادان تزریق می‌شود. این همان سنی است که نوزادان از دست دادن ایمنی طبیعی را شروع می‌کنند.

این ایمنی پیش از تولد از طریق مادر به نوزاد منتقل می‌شود. البته بسیاری از برنامه‌های واکسیناسیون چند ماه یا سال بعد، معمولاً قبل از ورود کودک به دبستان، این کار را انجام می‌دهند.

هرچند بزرگسالان مسن‌ تر تقریباً خود ایمن سازی شده اند، اما توصیه می‌کنیم که بزرگسالان واکسینه نشده خود را در مقابل این بیماری ایمن کنند.

همچنین در صورتی که در کودکی با خواهر یا برادری زندگی کرده اید که این بیماری را تجربه کرده است، پس می‌توانید از ایمن بودن خود در مقابل بیماری اطمینان داشته باشید. شما می‌توانید از طریق پرهیز از تماس با اشخاص مبتلا به اوریون، شستشوی مرتب دست‌ها و مصرف نکردن نوشیدنی‌های مشترک از ابتلای خود به بیماری اوریون جلوگیری کنید.

فراموش نکنید، زنانی که قصد باردار شدن دارند و هرگز به اوریون یا سرخچه مبتلا نشده اند، باید قبل از باردار شدن واکسینه شوند. همچنین با پزشک درباره گزینه‌های خود مشورت کنید. 3

چگونه می توانم از اوریون پیشگیری کنم؟

واکسیناسیون می تواند از اوریون جلوگیری کند. اکثر نوزادان و کودکان در یک زمان واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را دریافت می کنند.

نخستین تزریق این واکسن معمولا بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی در مراجعه روتین کودک به پزشک توصیه میشود. واکسیناسیون دوم برای کودکان در سنین پیش از مدرسه بین ۴ تا ۶ ساله ضروری است. با دو دوز، واکسن اوریون حدود ۸۸ درصد اثربخشی دارد. میزان اثربخشی تنها یک دوز حدود ۷۸ درصد است.

بزرگسالانی که قبل از سال ۱۳۳۶ متولد شده اند و هنوز به اوریون مبتلا نشده اند ممکن است مایل به واکسیناسیون باشند. کسانی که در محیط خطرناک، مانند بیمارستان یا مدرسه کار می کنند، باید همیشه در برابر اوریون واکسینه شوند.

با این حال، افرادی که سیستم ایمنی آسیب دیده دارند، به ژلاتین یا نئومایسین حساسیت دارند یا باردار هستند، نباید واکسن MMR را دریافت کنند. در مورد برنامه ایمن سازی خود و فرزندانتان، با پزشک خود مشورت کنید. 1

پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.doctoreto.com
3.www.parsine.com