علائم گال

هنگامی که یک شخص برای نخستین بار، توسط گال آلوده میشود، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا پوست واکنش نشان دهد.

شایع ترین علائم آن عبارتند از:

خارش شدید، به خصوص در شب

بثورات جوش مانند

پوسته شدن یا تاول

زخم های ناشی از خاراندن
 

تفاوت گال با چیزهای دیگر

در مراحل اولیه، گال ممکن است با دیگر مشکلات پوستی اشتباه شود زیرا بثورات آن شبیه برخی بیماری های دیگر است.

چیزی که گال را از سایر بیماری ها جدا میکند، خارش بی امان است. خارش معمولا در کودکان و افراد مسن شدیدتر است.
 

لانه های گال

مشخصه دیگر گال ظاهر لانه های مسیر مانند در پوست است. این خطوط معمولا مایل به خاکستری و سفید و یا به رنگ پوست هستند.

آنها زمانی ایجاد میشود که کنه ماده درست در زیر سطح پوست کانال میزند. پس از ایجاد لانه، هر کنه ماده در داخل لانه ۱۰ تا ۲۵ تخم میگذارد.
 

کنه های گال کجا زندگی می کنند؟

کنه ها می توانند در هر جای بدن زندگی کنند، اما برخی از نقاط بیشتر مورد علاقه آنها هستند نقاطی از قبیل:

بین انگشتان

چین خوردگی مچ دست، آرنج یا زانو

در اطراف کمر و ناف

در سینه یا اندام تناسلی

سر، گردن، صورت، کف دست در خردسالان
 

آیا گال کنه دیده می شود؟

اغلب افراد مبتلا به این بیماری در هر بار تنها ۱۰ تا ۱۵ کنه را حمل میکنند، و هر کنه کمتر از نیم میلی متر طول دارد.

این مسئله باعث می شود تشخیص آنها بسیار دشوار شود. با چشم غیر مسلح، ممکن است شبیه نقطه های سیاه و سفید کوچک بر روی پوست دیده شوند.

میکروسکوپ می تواند کنه، تخم ها، و یا مدفوع آنها را با خراش دادن پوست تشخیص دهد. 1
 

آیا گال مسری است؟ چگونه در فرد ایجاد می‌شود؟

گال به‌شدت مسری است و تماس مستقیم پوستی از راه‌های انتقال آن به‌ شمار می‌رود. انگل‌ های عامل گال نسبت به محیط خود بسیار حساس هستند.

دربیشتر شرایط، انگل‌ ها ۲۴ تا ۳۶ ساعت در بدن میزبان باقی می‌ مانند. تماس پوستی مستقیم فرد مبتلا با فردی دیگر باعث انتقال گال می‌شود.

احتمال انتقال گال تا حدی می‌تواند ازطریق دست دادن با فرد مبتلا، استفاده از ملحفه‌ی آلوده به این انگل و حتی تماس لباس با لباس فردی مبتلا ایجاد بشود.

تماس جنسی هم راهی برای انتقال گال است. بسیاری از موارد انتقال گال ازطریق رابطه‌ی جنسی صورت می‌گیرد و خیلی‌ها تصور می‌کنند که گال یکی از انواع بیماری های مقاربتی است.

راه‌ های دیگری هم برای انتقال گال وجود دارد. برای مثال، وقتی مادری فرزندش را در آغوش می‌گیرد، احتمال سرایت گال وجود دارد.

در مدرسه، تماس‌ هایی که فرد با سایرین برقرار می‌کند، در سطحی نیست که موجب سرایت گال بشود.
 

در چه شرایطی گال راحت‌تر شیوع می‌ یابد؟

افراد مسن و ضعیف، به‌ویژه کسانی که در آسایشگاه‌ها و مراکز سالمندان زندگی می‌کنند، بیشتر درمعرض خطر ابتلا به گال و نگهداری انگل‌های در بدن خود هستند. وجود انگل در بدن آنها همراه با خارش یا نشانه‌ی مرئی خاصی نیست. در این مکان‌ها، گال به‌صورت گسترده‌ای میان افراد مختلف شیوع پیدا می‌کند.

هر چند چنین مواردی به‌ندرت دیده می‌شود، اما امکان وقوع آنها وجود دارد.

تمام افرادی که با انگل گال در تماس باشند، حتی در صورت برخورداری از سلامت کامل، ممکن است دچار این بیماری بشوند.

تماس پوستی با فرد مبتلا ازجمله عوامل قطعی دچار شدن به این بیماری است.

درصورتی‌ که تماس پوستی شدید با فرد بیمار ایجاد شود، رعایت نکات و توصیه‌های بهداشتی هم نمی‌توانند از ابتلا به گال جلوگیری کنند.

تماس‌های معمولی که در اجتماع وجود دارد مثلا دست دادن با دیگران یا میزان تماسی که افراد در مدرسه و… دارند، نمی‌ تواند موجب انتقال گال بشود، اما تماس شدید مثل رابطه‌ی جنسی یا در آغوش کشیدن باعث انتقال گال خواهد شد.

در مکان‌های عمومی احتمال ابتلا و سرایت گال به افراد مختلف وجود دارد (مثلا آسایشگاه‌‌ها).
 

شیوه‌ی تشخیص بیماری گال چگونه است؟

گال همراه با حساسیت های پوستی و خارش‌های شدید و بی‌وقفه به‌ویژه در طول شب است. برای تشخیص این بیماری، پزشکان با آزمایش‌ هایی به وجود انگل روی پوست پی می‌ برند.

با پوشاندن پوست با لایه‌ای از روغن‌ها معدنی و برداشتن لایه‌ای نازک از روی پوست، امکان معاینه‌ی پوست ازنظر وجود انگل‌ ها، تخم انگل‌ ها و سایر ذرات ریز بیماری‌ زا وجود خواهد داشت. این فرایند معاینه دشوار است و کشف تونل‌ هایی که انگل‌ ها روی پوست ایجاد می‌ کنند و تمییز دادن آنها از خراشیدگی‌ها کمی سخت است. بنابراین، گاهی‌اوقات، معاینه تعداد ۱۵ تونل یا حتی بیشتر فقط منجر به کشف یکی دو انگل یا تخم انگل می‌شود.

اغلب برای تشخیص گال نیازی به آزمایش برداشتن لایه‌ای از پوست، مشابه آنچه گفته شد، نیست.

این موضوع برای زمانی صادق است که نشانه‌های جسمانی گال به‌وضوح دیده بشود. در مواردی هم که تشخیص سخت و دشوار است، از آزمایش‌هایی نظیر واکنش زنجیرهٔ پلیمراز (PCR) استفاده می‌شود.

استفاده از این آزمایش چندان رایج نیست. این تکنیک ابزاری آسان برای تکثیر یک قطعه خاص از DNA است و برای اهدافی همچون تشخیص و نظارت بر بیماری‌ها و مطالعه‌ی عملکرد بخشی خاص از DNA استفاده می‌شود.

روش دیگر شناسایی و تشخیص بیماری گال هم نمونه‌برداری از پوست است. این کار زمانی انجام می‌گیرد که پزشک به سایر مشکلات پوستی مشکوک باشد.
 

چه کسانی کار تشخیص این بیماری را برعهده دارند؟

متخصصان مختلفی می‌توانند بیماری گال را درمان کنند. پزشکان عمومی، متخصصان داخلی و اطفال و پزشک خانواده می‌توانند به درمان گال کمک کنند.

خیلی از افراد مبتلا هم برای درمان به متخصص پوست و متخصص پوست کودکان مراجعه می‌کنند. درصورتی‌که نیاز به درمان فوری باشد، گاهی‌ اوقات پزشکان مرکز فوریت‌های پزشکی اقدام به درمان اولیه‌ی بیماری می‌کنند. 2
 

درمان بیماری گال

همانند هر گونه آلرژی غذایی، درمان سندرم آلفا گال شامل اجتناب از غذاهایی می شود که باعث واکنش ها می شوند.

همیشه برچسب های مربوط به مواد غذایی خریداری شده را بررسی کنید، تا مطمئن شوید که مواد غذایی حاوی گوشت قرمز یا ترکیبات گوشتی نباشد.

سوپ لوبیا را چک کنید، بسته های آبگوشت و ترکیبات طعم دهنده را به صورت بسته بندی شده مصرف کنید.

از پزشک خود بخواهید تا برای شما لیستی از غذاهای مناسب را تهیه کند، از جمله عصاره که در طعم به کار می رود. 

وقتی در رستوران ها و اجتماعات اجتماعی غذا می خورید، از احتیاط بیشتری استفاده کنید.
 

بیماری گال چگونه درمان می شود؟

بسیاری از مردم جدی بودن واکنش غذایی آلرژی را درک نمیکنند و تعداد کمی متوجه می شوند که آلرژی های غذایی وجود دارد - حتی مقدار بسیار کمی از گوشت قرمز می تواند منجر به یک واکنش شدید شود. 

اگر نگران این هستید که یک غذا ممکن است حاوی چیزی باشد که به آن حساسیت دارید ،آن را امتحان نکنید.

برای جلوگیری از خطر افشا شدن، برای رویدادهای اجتماعی آماده شوید.

به عنوان مثال، اگر در یک مهمانی شرکت می کنید که در آن مهمان ها غذا را در سطح غذای مشترک آماده می کنند، غذای مخصوص خود را به همراه بیاورید.
 

نحوه درمان بیماری گال

در یک واکنش آلرژیک شدید، ممکن است به تزریق اورژانسی آدرنالین و رفتن به اتاق اورژانس نیاز داشته باشید.

بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی، آدرنالین اپینفرین را را ب اخود دارند. این دستگاه یک سرنگ و سوزن مخفی است که یک دوز دارو را در زمانی که بر روی ران فشار داده می شود تزریق می کند.

هنگامی که مبتلا به سندروم آلفا گال تشخیص داده شده است، پزشک احتمالاً یک اپی نفرین (آدرنالین) را تجویز می کند. 

علایم سندرم آلفا گال ممکن است در طول زمان کاهش پیدا کند و یا حتی در طول زمان ناپدید شود اگر دیگر گازی توسط کنه ناقل نداشته باشید.

برخی افراد با این شرط می توانند بعد از یک تا دو سال بدون گاز، گوشت قرمز بخورند. 3

پی نوشت:
1.www.rastineh.com
2.www.chetor.com
3.www.namnak.com