علائم رفلاکس معده و مری

علائم و نشانه های GERD شامل موارد زیر است:

احساس سوزش در قفسه سینه (سوزش سر دل)، که گاهی اوقات به گلوی شما گسترش می یابد که همراه با ترشی در دهان است.

درد قفسه سینه

بلع سخت (دیسفاژی)

سرفه خشک

خشکی صدا و گلودرد

برگشت غذا یا مایع ترش (رفلکس اسید)

احساس سنگینی در شکم

اگر شما در قفسه سینه خود احساس درد دارید، به خصوص اگر شما دیگر علائم و نشانه ها، مانند تنفس کوتاه و یا درد فک و بازو دارید فورا به پزشک متخصص گوارش مراجعه کنید. این ها می تواند علائم یک حمله قلبی باشد.

اگر شما به طور مکرر و شدید عوارض GERD را تجربه می کنید با دکتر گوارش خود ملاقات کنید.

اگر شما داروهای بدون نسخه برای سوزش معده و برای بیش از دو بار در هفته دریافت می کنید، دکتر خود را ملاقات کنید.
 

دلایل رفلاکس معده و مری

Gerd در اثر رفلاکس مکرر اسید ایجاد می شود. هنگامی که شما غذا را فرو می برید، اسفنکتر تحتانی مری، گروهی از عضلات دایروی اطراف قسمت تحتانی مری شما، باز می شوند و به غذا و مایعات اجازه پایین رفتن به سمت معده شما را می دهند. سپس دوباره بسته می شود.

با این حال چنانچه این دریچه ها غیرطبیعی باز شوند و یا ضعیف گردند، اسید معده می تواند به مری شما برگردد و منجر به سوزش سر دل به طور مکرر شود.

گاهی اوقات این مسئله زندگی روزمره شما را مختل می کند. این برگردانده شدن ثابت اسید می تواند جداره مری شما را تحریک نماید و منجر به التهاب مری شود (ازوفاژیت). با گذشت زمان، التهاب می تواند تمام جداری مری را پوشش دهد و منجر به عوارضی چون خونریزی، تنگی مری و یا مری بارت ( یک بیماری پیش سرطانی) گردد.

شرایطی که می تواند خطر ابتلای شما به GERD را افزایش دهند عبارتند از:

چاقی

امده از بالای معده تا به دیافراگم (فتق هیاتال)

بارداری

سیگار کشیدن

خشکی دهان

آسم

دیابت

تخلیه معده با تاخیر

اختلالات بافت پیوندی مانند اسکلرودرمی. 1


 

عوامل خطر

شرایطی که می توانند خطر ایجاد رفلاکس معدی –مری را افزایش دهند، عبارتند از:‌

چاقی

فتق

بارداری

سیگار

دهان خشک

آسم

دیابت

خالی نگه داشتن معده  برای مدت طولانی

اختلالات در بافت های اتصالی (مثل اسکلرودرما)

سندرم زولینگر- الیسون
 

عوارض

پس از مدتی التهاب های مزمن می توانند منجر به ایجاد عوارضی در مری شوند.

از جمله:
 
باریک شدن مری (تنگی مری )
آسیب ایجاد شده به سلول های مری تحتانی که ناشی از در معرض اسید قرار گرفتن این سلول ها می باشند، سبب ایجاد بافت زخم در این ناحیه می شوند.

بافت مرده باقی مانده از زخم سبب باریک شدن مسیر غذا شده و عمل بلعیدن را سخت می کند.
 
زخم باز در مری (زخم مری) 
اسید معده میتواند به شدت سبب فرسایش بافت مری  و ایجاد زخم باز گردد. زخم مری ممکن است خونریزی کرده و دردناک شود و عمل بلع را مشکل سازد.
 
تغییرات پیش از سرطانی شدن مری (مری بارت )
در مری بارت  رنگ و ساختار خطوط بافت در مری تحتانی تغییر می یابد . این تغییرات با افزایش خطر ایجاد سرطان مری در ارتباط است.

خطر ایجاد سرطان زیاد نیست ولی دکتر به شما تست های اندوسکوپی را برای یافتن اولین علائم از سرطان پیشنهاد خواهد کرد.
 

آزمایش های تشخیصی

اگر شما از سوزش معده مداوم و یا دیگر علائم و نشانه ها در رنج هستید، ممکن است پزشک شما فقط با همین اطلاعات بتواند بیماری رفلاکس معدی –مروی را تشخیص دهد و همچنین ممکن است بعضی تست ها و روش های تشخیص این بیماری را به شما بیشنهاد کند.
 
تست اشعه x روی دستگاه گوارش فوقانی
این آزمایش به نام  (تست خوردن باریم یا تسلسل دستگاه گوارش فوقانی) نیز نامیده می شود، این روش شامل خوردن مایع گچی سفید رنگی است که تمام فضای خالی دستگاه گوارش را پر می کند  . اشعه x  فقط به بخش فوقانی تابیده می شود. پر شدن فضا های خالی کمک می کند که دکتر بتواند شکل و حالت قرارگیری مری و معده و دوازدهه (ابتدای روده باریک) را ببیند.
 
فرستادن یک لوله انعطاف پذیر به داخل قفسه سینه
آندوسکوپی روشی است برای تست مری داخلی . در حین آندوسکوپی ، پزشک لوله باریک و انعطاف پذیری که مجهز به نور و دوربین(آندوسکوپی) است به داخل قفسه سینه شما می فرستد  . آندوسکوپی به پزشک شما اجازه می دهد که مری و معده را ببیند . پزشک ممکن است از آندوسکوپی برای جمع آوری نمونه بافت (بیوپسی ) و انجام تستهای بعدی استفاده کند.
 
تستی برای تعیین مقدار اسید در داخل معده 
برای تست بررسی اسید ، از یک وسیله تعیین کننده مقدار اسید استفاده می شود تا مشخص شود چه زمانی و چه مدت اسید از معده به داخل مری بازمی گردد.

این قطعه می تواند یک لوله نازک و انعطاف پذیر باشد که از داخل بینی به داخل مری فرستاده می شود. در زمانی که تست انجام می شود، لوله در همان جا باقی می ماند و به کامپیوتری که به دور کمر و یا به شانه شما بسته شده است متصل می شود. 

همچنین دستگاه بررسی مقدار اسید میتواند در حین آندوسکوپی در همان جا به مری متصل شود. دستگاه برای دو روز پیام هایی را به کامپیوتری که به کمر شما متصل است می فرستد . سپس دستگاه جدا شده و از راه مدفوع خارج می شود. ممکن است دکتر از شما بخواهد که برای آمادگی پیش از این تست مصرف داروهای بیماری رفلاکس را قطع کنید.
 
تست اندازه گیری مقدار حرکت مری
این تست مقدار حرکت و فشار را در مری اندازه گیری می کند . این تست شامل قرار دادن یک لوله بسیار باریک در داخل بینی و وارد کردن به داخل مری است. 2
 

درمان دارویی

درمان سوزش سر دل یا دیگر نشانه ها و علائم بیماری رفلاکس معدی –مری معمولا با داروهای ساده و ابتدایی که مقدار اسید را کنترل می کنند شروع می شود.

اگر شما پس از گذشت چند هفته احساس بهبودی نکردید، پزشک  شما احتمالا دیگر درمان ها را به شما پیشنهاد خواهد کرد. مثل داروهای قوی تر و یا جراحی.
 

درمان های اولیه برای کنترل سوزش سر دل

داروهای اولیه ای که ممکن است در کنترل سوزش سر معده کمک کننده باشند، عبارتند از :
 
آنتی اسید هایی که اسید معده را خنثی میکنند
آنتی اسید هایی مثل مالوکس ، میلانتا ، جلوسیل ، رولاید و تامز که ممکن است تاثیر آرام کننده سریعی داشته باشند . ولی آنتی اسید ها باعث درمان التهاب ناشی ازآسیب اسید معده نمی شوند .استفاده بیش از حد از آنتی اسید ها میتواند منجر به عوارض جانبی مثل اسهال و یا یبوست شود .
 
داروهایی که تولیداسید را کاهش می دهند
به آنها داروهای مسدود کننده گیرندهH2گفته می شود. این داروها شامل، سایمیتیدین، فاموتیدین (پپسید AC)، نیزاتیدین (آکسیدAR) یا رانیتیدین (زانتاک 75) می باشند. این دسته داروها به سرعت داروهای آنتی اسید عمل نمی کنند ولی دوره اثر طولانی تری دارند . نمونه قوی تر این گونه داروها نیز در دسترس می باشد .

داروهای که تولید اسید را متوقف کرده و مری را التیام می بخشد . بازدارنده های پمپ پروتونی مانع تولید اسید شده و برای درمان بافت آسیب دیده مری زمان کافی می دهند . داروهای ابتدایی و ساده بازدارنده های پمپ پروتونی شامل : لانزوپرازول و امپرازول هستند.

اگر این درمان ها پس از چند هفته مفید و کمک کننده نبودند با پزشک خود تماس بگیرید. 



تجویز داروهای قوی تر

اگر سوزش سر دل شما با وجود درمان اولیه هنوز ادامه داشت ، پزشک شما ممکن است داروهای قوی تری برای شما تجویز کند.
 
تجویز داروهای مسدود کننده های گیرنده H2
از جمله  تجویزسایمیتیدین قوی ، فاموتیدین (پپسید)، نیزاتیدین و رانیتیدین
 
تجویز داروهای مهارکننده های پمپ پروتونی
ازومپرازول ، لانزوپرازول ، امپرازول ، پانتوپرازول (پروتونیکس) ، رابپرازول (آسیفکس)
 
داروهایی برای قوی کردن دریچه تحتانی مری 
این دسته از داروها پروکینتیک نامیده میشوند. این داروها کمک می کنند تا معده شما زودتر خالی شده و دریچه بین معده و مری تنگ و سفت شود.

اثرات جانبی این داروها مثل خستگی ، افسردگی ، اضطراب و مشکلات عصبی ، استفاده مفید از این دارو را محدود کرده است.

بعضی اوقات داروهای بیماری رفلاکس معدی –مروی برای اثر گذاری بیشتر به صورت ترکیبی استفاده میشوند.
 

جراحی و دیگر روش های درمان در صورت کمک کننده نبودن دارودرمانی

در بیشتر موارد بیماری رفلاکس با دارو قابل درمان است. در صورتی که دارودرمانی کمک کننده نباشد یا شما استفاده طولانی مدت از دارو را نپذیرید.

پزشک ممکن است روشهای تهاجمی تری را به شما پیشنهاد کند:
 
جراحی برای تقویت کردن دریچه تحتانی مری 
که به اصطلاح  Nissen fundoplicationنامیده میشود. این جراحی شامل تنگ کردن دریچه تحتانی مری برای جلوگیری از بازگشت اسید به بالا است.

این کار با پیچیدن فوقانی ترین بخش معده به بخش خارجی مری تحتانی انجام می شود.

این جراحی میتواند باز باشد یعنی یک برش طولانی روی شکم شما داده می شود. همچنین جراحی میتواند به صورت لاپاراسکوپی باشد.

یعنی جراح 3-4 برش کوچک در روی شکم ایجاد کرده و دستگاهی را وارد شکم می کند.

این دستگاه شامل یک لوله باریک انعطاف پذیر به همراه یک دوربین کوچک است.
 
جراحی برای ایجاد یک مانع جلوگیری کننده از بالا رفتن اسید معده
در این روش از دستگاهی استفاده میشود که شبیه یک ماشین دوزندگی بسیار کوچک است.

این دستگاه دو بخیه در ناحیه معده و در نزدیکی دریچه تحتانی مری ایجاد میکند.

این قطعات بخیه شده سپس به سمت هم کشیده شدهو به هم گره می خورند و یک مانع بر سر بالا رفتن اسید معده به داخل مری ایجاد میکند.

هنوز روشن نیست که چه کسانی برای این عمل جراحی مناسب می باشند و هنوز تحقیقات در این رابطه ادامه دارند.
 
روشی برای ایجاد بافت مرده در مری
این روش stretta system  نامیده می شود،  در این روش با استفاده از انرژی الکترود به بافت مری گرما داده می شود.

این گرما بافت مرده ایجاد کرده و به اعصاب ناحیه ای که به بازگشت اسید پاسخ می دهد آسیب می رساند.

بافت مرده ای که شکل گرفته است در صورتی که مری شما بهبود کامل یابد باعث سفت و قوی شدن ماهیچه ها می شود. 

هنوز روشن نیست که چه کسانی برای این عمل جراحی مناسب می باشند وتحقیقات در این رابطه هنوز ادامه دارد .
 

دیگر درمان ها

هیچ دارو یا درمان دیگری برای بهبود بخشیدن به آسیب های وارده به مری ثابت نشده است ولی ممکن است بعضی درمان های تکمیل کننده دیگر به همراه درمان پزشک در بهبودی شما کمک کننده باشد .

با پزشک خود صحبت کنید و بپرسید که چه درمان های جانبی دیگری می توانند برای شما خوب و بی ضرر باشند. 

انتخاب های شما ممکن است به شرح زیر باشند:
 
درمان های گیاهی
گیاهانی که گاهی می توانند برای بهبودی علائم رفلاکس مری استفاده شوند شامل: شیرین بیان، ‌نارون قرمز، بابونه، گل ختمی هستند.

گیاهان دارویی ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشد و یا باعث اختلال در عملکرد داروها شود.

قبل از شروع کردن به مصرف گیاهان دارویی از پزشک خود درباره مقدار مصرف آنها سوال کنید.
 
تمدد اعصاب 
تکنیک های آرام سازی استرس و اضطراب ممکن است علائم و نشانه های بیماری رفلاکس را کاهش دهد.

از پزشک خود درباره تکنیک های تمدد اعصاب سوال کنید. مثل آرام سازی پیشرفته ماهیچه ها یا هدایت تصورات فرد.
 
طب سوزنی 
 این کار شامل وارد کردن سوزن های بسیار باریک به نقاط خاصی از بدن است.

یک مطالعه کوچک گزارش می دهد که طب سوزنی بیشتر از دارودرمانی در بهبود سوزش سر دل در افرادی که به درمان مقاومت نشان می دهند کمک کننده بوده است. از پزشک خود بپرسید که آیا طب سوزنی برای شما بی خطر است  یا نه. 3

پی نوشت:
1.www.darmankade.com
2.www.mihanpezeshk.com
3.www.tabnak.ir