همه چیز درباره دیستونی گردن

علل دیستونی گردن

در اغلب موارد علت بروز دیستونی گردن نامعلوم است. برخی از افرادی که به دیستونی گردن مبتلا هستند، دارای سابقه خانوادگی در ابتلا به این عارضه هستند و بنابراین عوامل ژنتیکی می‌تواند در بروز دیستونی مؤثر باشد. در برخی موارد، دیستونی گردن به آسیب‌های سر، گردن و شانه ارتباط داده می‌شود.
 

عوامل خطر

عواملی که موجب افزایش احتمال بروز دیستونی و کجی گردن می‌شوند عبارتند از:
 

سن

هرچند این مشکل ممکن است در هر سنی بروز کند اما در اغلب موارد در سنین بالای ۳۰ سال ایجاد می‌شود.
 

جنسیت

زنان بیش از مردان به مشکل دیستونی گردن مبتلا می‌شوند.
 

سابقه خانوادگی

اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده به مشکل دیستونی گردن یا انواع دیگر دیستونی مبتلاست، احتمال بروز آن در شما بیشتر است.
 

علائم دیستونی گردن

انقباض عضلات گردن می‌تواند باعث شود که سر شما در جهات مختلفی خم شده یا چرخش داشته باشد:

نزدیک شدن چانه به سمت شانه

نزدیک شدن گوش به سمت شانه

بالا رفتن چانه

پایین آمدن چانه

در اغلب موارد، دیستونی گردن باعث می‌شود که چانه به سمت شانه نزدیک شود. برخی از افراد ترکیبی از چند اختلال را به طور همزمان تجربه می‌کنند.

در برخی موارد نیز ممکن است سر حرکات غیرارادی داشته باشد. بسیار از افرادی که دچار دیستونی گردن هستند، از گردن‌ درد نیز رنج می‌برند که این درد ممکن است تا شانه‌ها منتشر شود. این عارضه می‌تواند باعث بروز سردرد نیز شود. در برخی از بیماران، درد ناشی از دیستونی بسیار آزاردهنده و غیرقابل‌تحمل می‌شود.
 

انواع دیستونی و کجی گردن

دیستونی گردن باعث انقباض غیرعادی و غیرارادی عضلات گردن می‌شود و در نتیجه سر بیمار ممکن است چرخیده شود، به سمت جلو کشیده شود، به سمت عقب کشیده شود و یا به یک سمت خم شود. 1
 

تشخیص

تشخیص کجی گردن مبتنی بر اطلاعات دریافتی از بیمار و معاینه فیزیکی و عصبی صورت می‌ پذیرد.

برخی از آزمایش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن (CT) و یا ام آر ای (MRI) برای تشخیص دیستونی می‌تواند مفید باشد.

تا این لحظه هیچ آزمایش اختصاصی برای تأیید تشخیص دیستونی گردن وجود ندارد.

در اغلب موارد شاخص‌های آزمایشگاهی مختلف بیمار طبیعی خواهند بود. کجی گردن نباید با سایر شرایطی که سبب چرخش گردن می‌شوند، مانند اختلالات ارتوپدی، بیماری‌های مادرزادی گردن یا بیماری‌های چشمی که در آن بیمار برای اصلاح دید خود مجبور به چرخش سر خود است، اشتباه گرفته شود.

گاهی اوقات دیستونی گردن با بیماری‌های خشکی گردن، آرتروز و گردن شتری اشتباه گرفته می‌شود.
 

درمان

 

درمان دارویی

داروهای شل کننده‌ی عضلات درد و اسپاسم عضلانی را کاهش می‌دهند.

تزریقات بوتاکس نیز ممکن است برای شل کردن عضلات انجام شوند.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوبروفن به کاهش التهاب، تورم، درد و تب کمک می‌کنند. این داروها را می‌توان بدون نسخه‌ی پزشک نیز تهیه کرد.
 

کلاه مخصوص کجی گردن

سر نوزادان تا سن ۱۲ ماهگی بسیار نرم و منعطف است. نوزادان مبتلا به تورتیکولی را می‌توان در سن بین ۳ تا ۱۸ ماهگی با استفاده از کلاه مخصوص تورتیکولی درمان نمود.

پزشکان توصیه می‌کنند که کودک این کلاه را ۲۳ ساعت در روز سر کند تا بتوان به بهترین نتایج درمانی ممکن رسید. درمان با کلاه مخصوص بین ۳ تا ۹ ماه طول می‌کشد.
 

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی، بازگرداندن گردن به حالت عادی آن، افزایش دامنه حرکتی سر و گردن، کاهش درد و در نتیجه افزایش کارایی عملکردی بیمار است.

فیزیوتراپیست ممکن است از روش‌های بسیاری برای رسیدن به این هدف بهره ببرد. در اغلب موارد فیزیوتراپیست در ابتدا گردن را در دامنه حرکتی آن حرکت می‌دهد و سعی می‌کند عضلات گرفته (اسپاستیک) آگونیست را کشش دهد.


 

کایروپراکتیک و درمان دستی

در درمان‌های کایروپراکتیک از ترکیبی از روش‌های گرما درمانی، درمان دستی، ماساژدرمانی، تراکشن و کشش‌های منفعل عضلات گردن، برای درمان دیستونی استفاده می‌شود. ماهیچه‌ای که در اغلب موارد ابتلا به تورتیکولی درگیر می‌شود، ماهیچه‌ی جناغی چنبری است.

این عضله از انتهای داخلی استخوان ترقوه آغاز می‌شود و به استخوان مدوری که در پشت گوش شما قرار دارد متصل می‌شود.

عضله‌ی جناغی چنبری هم در چرخاندن سر و هم در خم کردن گردن به کنار نقش دارد.

به همین منظور بسیاری از روش‌های درمانی بر کشش دادن و پایدار کردن عضله‌ی  جناغی چنبری تمرکز دارند.
 

ماساژ درمانی

ماساژ درمانی دیستونی گردن با حرکات آرام و کشش دادن بافت‌های نرم گردن مانند پوست، بافتهای همبند و عضلات آغاز می‌شود.

هدف از انجام ماساژدرمانی در ابتدا آزاد کردن بافت‌های سطحی و سپس به تدریج، کار کردن بر روی بافت‌های عمقی‌تر و کشش دادن لایه به لایه‌ی بافت‌های همبند و عضلات است.

بعد از این مرحله، تمرکز درمانگر بر روی عضله‌ی جناغی چنبری خواهد بود و با نوک انگشتان خود، عرض و طول ماهیچه را کشش می‌دهد و در این حین توجه دارد که رگ کاروتید را تحت ‌فشار قرار ندهد.
 

درمان نقاط ماشه‌ ای

زمانی که عضلات گردن شما نرم‌تر هستند و حالت شل‌تری دارند، فیزیوتراپیست شما به طور دقیق‌ تری به دنبال نقاط ماشه‌ای در عضلات گردن شما می‌گردد.

نقاط ماشه‌ای یا تریگر پوینت‌ها نقاطی هستند که در آن تارهای عضلانی منقبض شده و درد عضلانیدر این نقاط بیشتر از نواحی دیگر است.

فشار دادن و نگه داشتن این فشار بر روی نقاط ماشه‌ای، به شل شدن عضله و تسکین درد کمک می‌کند.
 

بیوفیدبک‌ تراپی

بیوفیدبک یکی از روش‌های رفتاردرمانی است که به بیماران کمک می‌کند که حواس مختلف بدن خود را بهتر کنترل کرده و بین آنها تمایز قائل شود.

بیماران می‌توانند با کسب این مهارت‌ها، عملکردهای فیزیولوژیک بدن خود را تنظیم کنند و بدین ترتیب علائم خود را تسکین دهند، فعالیت‌ های تشدیدکننده‌ی بیماری را تشخیص داده و از آنها اجتناب کنند، کارایی بدن خود را بهبود دهند و روند بهبودی خود را تسریع بخشند.

بیوفیدبک روشی برای شناسایی عملکرد‌های فیزیولوژیکی در بدن مانند فعالیت عضلات، دمای محیطی پوست، جریان خون موضعی، سرعت و نحوه‌ی  تنفس، تغییر تپش قلب، امواج مغزی و دیگر کارایی‌های سیستم عصبی خودکار بدن است. هدف از شناساندن این عملکرد‌ها به بیماران مبتلا به دیستونی گردن این است که آن بیماران هوشیاری حسی بیشتری پیدا کنند.
 

کاردرمانی

متخصص کاردرمانی می‌تواند در مورد استفاده از وسایل کمکی که به بهبود حالت قرارگیری بدن و انجام حرکات کمک می‌کنند، به شما توصیه‌ های لازم را بدهد.

برخی از این وسایل عبارت‌اند از گردنبند‌های طبی، صندلی با تکیه‌گاه بلند و دیگر صندلی‌ های تطبیق یافته با شرایط شما. 3

پی نوشت:
1.www.doctorsaeedi.com
2.www.amanrehabclinic.ir
3.www.doctorsaadati.com