باکتری کلامیدیا چیست؟

کلامیدیا یک عفونت است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (C. تراکوماتیس) ایجاد می‌شود.

برخی دانشمندان معتقدند که کلامیدیا، شایع‌ترین بیماری مقاربتی باکتریایی در جهان است.

این عفونت می‌تواند بر چندین ارگان ازجمله آلت تناسلی مردان، واژن، گردن رحم، مجرای ادرار، مقعد، چشم و گلو تأثیر بگذارد و ممکن است باعث آسیب جدی و گاهی‌اوقات دائمی به سیستم تولیدمثل شود. 3
 

علایم ابتلا به عفونت کلامیدیا تراکوماتیس

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس در مراحل اولیه اغلب علایم خاصی ندارد و اکثراً نشانه‌ها پس از یک تا دو هفته ظاهر می‌شوند.

با این حال، حتی همین نشانه‌ها نیز اغلب بسیار خفیف، گذرا و قابل چشم‌پوشی هستند.

علایم و نشانه‌های عفونت کلامیدیا تراکوماتیس ممکن است شامل موارد زیر باشند:

درد هنگام ادرار

درد زیر شکم

ترشحات واژینال در بانوان

درد هنگام مقاربت در بانوان

خونریزی در فواصل بین دو عادت ماهیانه و همچنین پس از مقاربت در بانوان

درد مفصلی در آقایان

این عفونت ممکن است ناحیه‌ی مقعد را نیز آلوده کند، که اغلب علامت خاصی ندارد، اما گاهی ممکن است درد مقعد، ترشح یا خونریزی ایجاد نماید.

همچنین در صورت تماس چشم با ترشحات آلوده، ممکن است عفونت کلامیدیایی چشم (ملتحمه) نیز ایجاد شود.
 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟

در صورت وجود ترشحات واژینال در بانوان، ترشحات آلت تناسلی در آقایان، یا ترشحات مقعد و در صورت احساس درد هنگام ادرار، باید به پزشک مراجعه نمود.

همچنین در صورتی که شریک جنسی شما نشانه‌های ابتلا به کلامیدیا را دارد، شما نیز به پزشک مراجعه نمایید.

اغلب حتی در صورتی که نشانه‌ی خاصی نداشته باشید، برای اطمینان خاطر آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود.


 

علل ابتلا به عفونت کلامیدیا تراکوماتیس

عفونت کلامیدیا تراکوماتیس، به علت وجود نوعی باکتری با همین نام ایجاد می‌شود و اغلب از طریق رابطه‌ی جنسی واژینال، مقعدی و دهانی گسترش پیدا می‌کند. همچنین ممکن است این عفونت هنگام زایمان از مادر به نوزاد منتقل شده و سبب ایجاد ذات الریه یا عفونت شدید چشمی در نوزاد گردد.
 

عوامل خطرناک

عواملی که خطر ابتلا به کلامیدیا تراکوماتیس را افزایش می‌دهند عبارتند از:

فعالیت جنسی زیاد قبل از سن 25 سالگی

شرکای جنسی متعدد در طول یک سال

عدم استفاده‌ی مداوم از کاندوم

سابقه‌ی ابتلا به عفونت مقاربتی. 1
 

عوارض کلامیدیا تراکوماتیس

عوارض درمان نکردن این بیماری برای مردان و زنان می‌تواند بسیار جدی باشد. در زنان عفونت می‌تواند منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شود که در آن به تخمدان، رحم و لوله‌های فالوپ آسیب وارد می‌شود. چنین شرایطی می‌تواند منجر به ناباروری در زنان گردد.

عفونت همچنین می‌تواند به درد مزمن لگن بیانجامد. در مردان، کلامیدیای درمان نشده می‌تواند به شرایطی همچون پروستاتیت(التهاب غده پروستات) یا اپیدیدیمیت منجر شود. در مردان و زنان، التهاب مقعد می‌تواند باعث ایجاد درد به هنگام برقراری رابطه جنسی از این ناحیه شود.

حتی کودکانی که تازه به دنیا می‌آیند ممکن است با این بیماری درگیر شوند. این شرایط زمانی رخ می‌دهد که عفونت از مادر به کودک منتقل می‌شود. این کودکان ممکن است از ذات الریه یا عفونت چشم رنج ببرند.
 

راههای انتقال کلامیدیا

کلامیدیا ممکن است از طریق رابطه‌ی جنسی محافظت‌نشده‌ی دهانی، مقعدی یا واژینال با یک فرد آلوده انتقال یابد. تماس تناسلی نیز می‌تواند باعث سرایت این عفونت شود.

از آنجا که عفونت کلامیدیا در حداقل ۷۰ درصد از ناقل‌ها هیچ‌گونه علائمی ندارد، یک فرد آلوده ممکن است بدون آنکه بداند، این عفونت را به شریک جنسی‌اش انتقال بدهد.
 

کلامیدیا از چه راه‌هایی به دیگران منتقل می‌ شود؟

تماس با صندلی توالت که توسط یک فرد آلوده مورد استفاده قرار گرفته است؛

ماندن در سونا با افراد آلوده؛

شناکردن در استخر با افراد آلوده؛

لمس‌کردن سطحی که قبلا یک فرد آلوده به کلامیدیا، آن را لمس یا روی آن سرفه یا عطسه کرده است؛

ایستادن نزدیک یک فرد آلوده، استنشاق هوا پس از سرفه یا عطسه‌کردن او؛

کارکردن در یک دفتر با یک همکار آلوده.

یک مادر آلوده به کلامیدیا می‌تواند این عفونت را در حین زایمان به نوزادش انتقال بدهد. این عفونت گاهی‌اوقات به بروز عوارضی مانند ذات‌الریه در نوزاد منجر می‌شود. اگر یک مادر در طول بارداری عفونت کلامیدیا داشته باشد، لازم است که ۳ تا ۴ هفته پس از درمان مجددا آزمایش بدهد تا مطمئن شود که عفونت دوباره عود نکرده است.
 

تشخیص و بررسی کلامیدیا

از آنجایی که تشخیص بیماری کلامیدیا دشوار است، بیشتر متخصصان پیشنهاد می‌کنند افرادی که زیر ۲۴ سال هستند و از لحاظ جنسی فعال اند، غربالگری شوند.تست غربالگری شامل نمونه ادرار یا نمونه ای از گردن رحم یا انتهای آلت تناسلی مرد است.


 

پیشگیری از کلامیدیا

تنها روش برای پیشگیری از این بیماری ، پرهیز از داشتن رابطه جنسی کنترل نشده با سایر افراد است. روش‌های زیر می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند:
 
استفاده از کاندوم در طول مقاربت جنسی

پرهیز از روابط جنسی کنترل نشده

انجام غربالگری منظم. 2
 

درمان کلامیدیا

درمان کلامیدیا بسیار مهم است چون اگر این عفونت درمان‌نشده رها شود، می‌تواند باعث عوارض سلامتی طولانی‌مدت ازجمله ناباروری و بارداری خارج از رحم گردد.

درصورتی‌که بیمار دستورالعمل‌های پزشک معالج را به‌دقت دنبال کند، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند در درمان کلامیدیا مؤثر باشند.

آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی در اکثر موارد به‌شکل قرص هستند.

بسته به عوامل خطر موجود ممکن است به فرد توصیه شود که ۳ تا ۴ ماه پس از درمان، آزمایش را تکرار کند.

درمان‌های موجود برای این عفونت عبارتند از:
 
آزیترومایسین
بیمار فقط یک دُز از این آنتی‌بیوتیک را دریافت می‌کند.
 
داکسی‌ سایکلین
بیمار معمولا این قرص را به‌مدت یک هفته مصرف می‌کند. مهم است که دوره‌ی درمان کامل شود تا عفونت مجددا عود نکند.

ممکن است به بعضی از بیماران مانند زنان باردار، آنتی‌بیوتیک‌های جایگزین داده شود. داکسی‌سایکلین یا تتراسایکلین ممکن است بر رشد استخوان‌ها و دندان‌های کودک تأثیر بگذارند. اما ثابت شده است که استفاده از آزیترومایسین در دوره‌ی بارداری بی‌خطر و مؤثر است.

CDC آنتی‌بیوتیک‌های جایگزین‌ زیر را توصیه کرده است:

اِریترومایسین؛

لِووفلوکساسین؛

اُفلوکساسین.

برخی از افراد ممکن است پس از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها دچار عوارض جانبی شوند، ازجمله:

اسهال؛

معده درد؛

مشکلات گوارشی؛

حالت تهوع.

عوارض جانبی در اکثر موارد خفیف خواهند بود.

بیمارانی که داکسی‌سایکلین مصرف می‌کنند، ممکن است در صورت قرارگیری در معرض نور خورشید دچار بثورات پوستی شوند.

اگر کلامیدیا درمان نشود، تقریبا ۱۰ تا ۱۵ درصد از زنان به بیماری التهابی لگن (PID) مبتلا خواهند شد.

درمان مردان نیز به همین اندازه مهم است.

اگر این عفونت در مردان درمان نشود، می‌تواند به اپیدیدیمیت (التهاب و عفونت بیضه‌ ها) و آرتریت واکنشی منجر شود.

بسته به آزمایش انجام‌ شده برای تشخیص کلامیدیا ممکن است فرد به‌ خاطر سوزاک نیز تحت درمان قرار بگیرد، چون این دو باکتری اغلب با هم همراه هستند. 3

پی نوشت:
1.www.niniplus.com
2.www.beytoote.com
3.www.chetor.com