زمان از شیر گرفتن کودک یک تصمیم شخصی است. مادری ممکن است به خاطر جبر بازگشت به کار خود، به دلیل حفظ سلامتی خود یا فرزندش، یا فقط به صرف آنکه فکر می کند زمان مناسب این کار فرا رسیده است، تصمیم به از شیر گرفتن کودک خود نماید.
 
آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می کند که نوزاد در شش ماهه نخست تنها با شیر مادر تغذیه شود. توصیه این آکادمی پس از شش ماه بکار بردن روش ترکیبی شامل غذاهای جامد و شیر مادر تا حداقل یک سالگی کودک است. سپس ممکن است بتوان کودک را با شیر کامل گاو تغذیه نمود.
 
اکثر کارشناسان بر این امر توافق دارند که تغذیه از شیر مادر بایستی تا زمانی که هم مادر و هم نوزاد با آن مشکلی ندارند ادامه یابد. بسیاری از مادران پس از اولین سال تولد کودک او را از شیر می گیرند. نوزادان در این سن شروع به راه رفتن، حرف زدن و خوردن غذاهای جامد می کنند. بنابراین ممکن است به طور طبیعی علاقه خود را نسبت به شیر از دست بدهند.
 
بعضی دیگر از مادران بیش از یک سال به تغذیه نوزاد از شیر خود ادامه می دهند (به این روش شیردهی طولانی تر یا تمدید شده گویند). این نوع شیردهی برای مادران و کودکانی که هنوز آمادگی از شیر گرفته شدن ندارند گزینه سالم و معقولی به حساب می آید. در واقع سازمان بهداشت جهانی (WHO) به مادران توصیه می کند که کودک خود را به مدت دو سال با شیر خود تغذیه کنند.
 
حتماً لازم نیست کودک به طور کامل از شیر گرفته شود. بعضی از مادران بسته به شرایط کار و برنامه خود، از شیردهی به فرزندشان در طول روز خودداری کرده و شب ها او را شیر می دهند.
 
ممکن است شما زمانی تصمیم به از شیر گرفتن فرزند خود بگیرید اما فرزندتان هنوز آمادگی انجام این کار را نداشته باشد. بعضی از کودکان زودتر از آنکه مادر قصد کرده آنها را از شیر بگیرد، خود اقدام به این کار می کنند و بعضی دیگر زمانی که مادر آماده انجام آن است در مقابل از شیر گرفته شدن مقاومت می کنند. آندسته از کودکانی که دیر از شیر گرفته می شوند در برابر آن نیز مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند. به عنوان مثال یک کودک دو ساله نسبت به کودک 12 ماهه، شاید بیشتر به تغذیه از شیر مادر عادت کرده باشد و ممکن است در برابر از شیر گرفته شدن انعطاف کمتری از خود نشان دهد. در چنین مواقعی مهم است که آن را آهسته انجام دهید و نسبت به نیازهای هر دو  طرف حساسیت داشته باشید.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏