حکومت ظالمانه و دیکتاتوری پهلوی آثار و نتایج ویرانگر فراوانی بر سرزمین زیبای ایران و مردم پاک و نجیبش داشته است. یکی از بدترین و خطرناک ترین آثار و نتایج مرگباری که حکومت موروثی و مدیریت دیکتاتوری پهلوی برجامعه ایرانی برجای گذاشته ایجاد ضعف و بیماری در فرهنگ غنی مردم ایران بوده است. اصلاحات رضاخانی همچون ویروس ناخوانده و منحوسی بود که هویت حقیقی و فرهنگی دینی و اسلامی مردم ایران اسلامی را نشانه گرفته بود، سوغات غربی که نه فقط دنیای مردم ایران را، بلکه حیات واقعی و ابدی ایشان را نیز در معرض تهدید و فروپاشی قرار داده بود . واقعه تلخ و دردناک کشف حجاب از جمله اصلاحات تلخ رضاخانی است که به دنبال تصویب قانونی در ۱۷ دی ۱۳۱۴ش در ایران اتفاق افتاد، قانون ظالمانه و دیکتاتوری که به موجب آن زنان و دختران ایران اسلامی مجبور می شدند از استفاده کردن چادر، روبنده و روسری در جامعه منع شدند. به مناسب این روز ننگنین در تاریخ مدیریت دیکتاتوری رضاخانی تلاش داریم برخی از زوایا و نتایج این طرح شوم شیطانی و غربی را موردواکاوی و بررسی قرار دهیم.

 
استارت جاهلیت مدرن با کلیک رضاخان

1-سوغات زهر آلود رضاخانی از غرب
زرق و برق زندگی مدرن و رو به پیشرفت غربی، آنچنان هوش و حواس را از سر رضاخان میرپنج برداشته بود که هرگونه آموزه ی دینی و مذهبی را مانع ترقی و رشد کشور قلمداد می کرد. او این چنین می پنداشت برای رسیدن به قدرت و جهان مدرن باید خود را همسو و هم رنگ با غرب کرد. سوغات زهر آلود و نسخه شیطانی و خواب پریشانی که او برای جامعه اسلامی دیده بود، نه تنها زمینه ساز پیشرفت و رونق در جامعه اسلامی نشد؛ بلکه به طور فزاینده ای جامعه و مردم ایران را به سوی عقب ماندگی و جاهلیت مدرن سوق می داد. افکار شیطانی و خواهش های نفسانی رضاخان هرگونه مناسبت و آداب و سنت دینی را برنمی تافت. او برای اینکه به آرزو و خیال خام و نپخته خود در کشور دست یابد قانونی را تصویب و اجرایی کرد که به موجب آن نه فقط زنان، بلکه مردان نیز می بایست از لباس و پوشش غربی و غیر متعارف استفاده نمایند. به رسمیت شناختن برهنگی اولین سکانس ضربه بر پیکره ی جامعه اسلامی بود که شروعی برای بازگشت به جاهلیت مدرن بود. «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولى‏؛[1] و مانند روزگار جاهلیّتِ قدیم زینتهاى خود را آشکار مکنید».در سایه شوم برهنگی و ترویج فرهنگ تبرج و خودآرایی، نظام خانواده نیز دستخوش آسیب و فروپاشی قرار گرفته است. چرا که طرفداران اصلاحات رضاخانی به جای اینکه فکر و روح خود را متمرکز بر تقویت آرامش و امنیت خانواده نمایند بیشتر به دنبال عشوه گری و خود نمایی در بازار و خیابان و شهر سپری می کنند.
 
2-استحاله هویت دینی در فرهنگ منحط غربی
قانون منحوس و نابخردانه کشف حجاب تنها یک استارت برای آغازی بر پایان هویت دینی و مذهبی ایران اسلامی بود. در واقع رضاخان نه فقط با قانون حجاب، بلکه با هر آنچه رنگ و بوی سنت می داد، مخالف بود. سنت دینی و اسلامی که قوام و ریشه هویت مردم ایران اسلامی را تشکیل می داد. رویکرد ضد دینی رضاخان در قالب مبارزه با پوسش اسلامی تلاش داشت آموزه های دینی را معارفی ناکارآمد معرفی نماید. رضاخان با این ایده و طرح استعماری، سنتی را پایه ریزی کرد که شاید تا قرن ها نتوان آتش شوم و ویرانگر آن را خاموش کرد. البته آتشی که رضاخان برافروخت به طور قطع و یقین تا روز قیامت دامن آن قبر او را برخواهد افروخت. کما اینکه درمنابع روایی نیز نقل شده است: «وَ مَنْ سَنَّ سُنَّةً سَیِّئَةً کَانَ عَلَیْهِ وِزْرُهَا وَ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَة؛[2] و هرکس روش بدی در اسلام پایه گذاری کند، گناه آن و گناه کسانی که به آن عمل می کنند تا روز قیامت بر  او بار می شود».
 
3-وابستگی غربی و از میان بردن عزت دینی و ملی
یکی از آثار و نتایج مرگبار سوغات رضاخانی و اصلاحات آمریکایی از میان بردن عزت و شوکت ملی و دینی بود. وقتی اولین شخص یک جامعه به جای تقویت بن مایه های فرهنگی اقتدار و سربلندی جامعه و مردم، خود دچار بیماری خودباختگی فرهنگی و دینی می شود، به طور شتابنده ای مردم آن جامعه را درگیر فروپاشی شخصیتی و هویتی خواهد کرد. در حالی که بسیاری از جوامع تلاش دارند هویت دینی و مذهبی خود را حفظ نمایند و موانع و آسیب های آن را کاهش دهند، شاهد هستیم رضاخان با بی اعتنایی تمام به آرمان های دینی و اسلامی خط بطلان بر باورهای وحیانی جامعه کشیده و آحاد مردم را با زور و چماق به سوی تاریکی و بی هویتی سوق می دهد. بی هویتی که پوچی و سستی و خودباختگی فراگیر را به دنبال داشته و انسان را از درون تهی می نماید.

همین رفتار غلط اجتماعی که موجب تضعیف عزت ملی و دینی شد. در ادامه جامعه اسلامی را به جایی کشاند که روح بی ارزشی و ما نمی توانیم را در ذهن و فکر همه مردم نهادینه کرد. به طوری که گویی هر آنچه ما داریم زشت و نازیباست و هر آنچه از سرزمین فرنگ وارد می شود، عین زیبایی و قداست است.  در واقع رضاخان این بار به عنوان افسر پایه بلند شیطان کار کرد، کما اینکه یکی از ترفند های مرگبار شیطان تدلیس و زیبانمایی برای آلوده کردن بشریت است.[3] رضا خان نیز با کور کردن چشم حقیقت بین مردم درباغ سبزی از فرهنگ منحط و رو به تاریکی غرب به جامعه ایرانی نشان داد که آثار و نتایج فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، نظامی، اقتصادی آن تا هم اکنون روح و جان ایرانیان را به ستوه آورده است.
 
 
4-فروپاشی امنیت و افزایش ناهنجاری دینی و بزه های اجتماعی
یکی از پیامدهای اجتماعی و روانی که اصلاحات آمریکایی و سوغات رضاخانی تا سالیان سال برای جامعه ایرانی به بار آورد، فروپاشی امنیت اجتماعی و افزایش ناهنجاری های دینی و بزه های اجتماعی بود. بر اهل خرد و  تعقل پوشیده نیست که حجاب همچون دژه مستحکمی است که افراد را از نگاه های هرزه مصون نگه می دارد. در واقع جامعه زنان با حفظ حجاب به همگان این پیام را می دهد که حریم و حیای آنها خط قرمزشان است به طوری که به هیچ انسان شیطان صفتی اجازه تخریب و خدشه دار کردن آن را نمی دهد. این کارکرد مهم حجاب را به خوبی می توان در فرهنگ آیات نیز مشاهده کرد.  «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ ۚ ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا؛[4] اى پیامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: «پوششهاى خود را بر خود فروتر گیرند. این براى آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [به احتیاط] نزدیکتر است، و خدا آمرزنده مهربان است».

ولی رضاخان قلدر با بی اعتنایی به این قوانین وحیانی و آسمانی کاری کرد که زنان این سپر دفاعی را از دست بدهند و چشم های طمع کاران و بلهوسان به سوی آنها جلب شود. انسانهای مریضی که تبرج های جاهلی آنها را تهیج می نماید و به گونه ای امنیت روانی و اجتماعی بسیاری از زنان مظلوم و بی پناه را به مخاطره می اندازند. «َیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ؛[5] تا آنکه در دلش بیمارى است طمع ورزد».

در سایه شوم برهنگی و ترویج فرهنگ تبرج و خودآرایی، نظام خانواده نیز دستخوش آسیب و فروپاشی قرار گرفته است. چرا که طرفداران اصلاحات رضاخانی به جای اینکه فکر و روح خود را متمرکز بر تقویت آرامش و امنیت خانواده نمایند بیشتر به دنبال عشوه گری و خود نمایی در بازار و خیابان و شهر سپری می کنند. همین امر خود تأثیر مستقیمی بر آلوده کردن فکر و ذهن جامعه مردان داشته و نتایج منفی آن در تضعیف آرامش روانی در محیط کاری و خانوادگی نمایان شده است.
 
5-کاستن از جایگاه ارزشی زن و روی آوری به نگاه ابزاری
سوغات رضاخانی یک پیامد شوم دیگر را برای جامعه زنان به بار آورد. و آن هم کاستن از جایگاه ممتاز و الهی زن در جامعه دینی و نقش ابزاری و دسته دوم دادن به زن  بود. در واقع در نظام فکری و الهی، زن دارای جایگاه انسان سازی است. از دامن زن فرزندانی بهشتی تربیت می شود و مردان مجاهد رشد و نمو پیدا می کنند. زمانی که زن آلوده به ناهنجاری دینی می شود، نمی توان انتظار داشت که مهارت پرورش نسل پاک و مقدس را داشته باشد. زمانی که انتظار جامعه از زن یک انتظار ابزاری برای اطفای شهوت مردان باشد و می بایست با تبرج و خود آرایی منظر شهری را دلربا نماید، این چنین زنی مهارت و توان پروش نسل را نخواهد داشت. این چنین زنی گویی به جای اینکه به دنبال توجه به هویت الهی خود باشد، می بایست به گونه ای در جامعه حاضر شود که نه فقط دنیا و آخرت خود، بلکه دین و دنیای دیگران را نیز بر باد دهد.
 
پی نوشت ها:
[1]. سوره مبارکه احزاب، آیه 33.
[2]. مفید، محمد بن محمد، الفصول المختارة، 1جلد، کنگره شیخ مفید - قم، چاپ: اول، 1413ق، ص136.
[3]. سوره مبارکه انعام، آیه 43. «وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ؛ و شیطان آنچه را انجام مى‌دادند برایشان آراسته است».
[4]. سوره مبارکه احزاب، آیه59.
[5]. سوره مبارکه احزاب، آیه32.