آمی تریپتیلین با نام تجاری اِلاویل (Elavil) شناخته شده‌ترین و در دسترس‌ترین داروی ضد افسردگی است. این قرص در گروه داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای قرار دارد که بر بر سیستم اعصاب مرکزی تاثیر می‌گذارد. از این دارو بیشتر جهت کاهش علائم افسردگی و تفکرات مربوط به خودکشی استفاده می‌شود. این قرص در دوزهای مختلف برای مشکلات متفاوت تجویز می‌شود و لزوما با نسخه پزشک می‌توان آن را از داروخانه‌ها تهیه کرد.


آمی تریپتیلین در درمان کدام بیماری‌ها موثر است؟

از گذشته تاکنون آمی تریپتیلین به طور اختصاصی در درمان افسردگی تجویز می‌شده است. اما امروزه علاوه بر افسردگی در درمان بیماری‌های دیگری مانند میگرن مزمن، سکسه مقاوم، بی اختیاری در ادرار، اضطراب، افسردگی بعد از حمله اسکیزوفرنی، کمر دردهای مزمن، شب ادراری کودک، دردهای با منشا روانی تجویز می‌شود. این قرص همچنین در پیشگیری از بیش فعالی نیز کاربرد دارد.


دستور العمل‌های مصرف امی تریپتیلین

مصرف آمی تریپتیلین باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک صورت بگیرد. روانپزشکان در ابتدا مقدار کمی از این دارو را تجویز می‌کنند؛ بعد از آنکه بدن با دارو تطبیق یافت، دوز دارو را افزایش می‌دهند. اگر تجویز دکتر روزی یک نوبت بود، بهترین زمان مصرف در شب و قبل خواب است؛ چرا که مصرف قرص در صبح باعث خواب آلودگی بیش از حد در طی روز می‌شود. این دارو با غذا تداخل ندارد و قبل یا بعد از غذا قابل مصرف است. مصرف داروی آمی تریپتیلین در بزرگسالان معمولا ۷۵ میلی گرم و در مواقع حاد ۱۵۰ میلی گرم در روز است. علاوه بر مصرف این دارو، روان درمانی نیز در درمان افسردگی ضروری است.


موارد منع و احتیاط در مصرف آمی تریپتیلین

مصرف امی تریپتیلین در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. در زمان شیر دهی نیز اثرات دارو از طریق شیر مادر به فرزند منتقل می‌شود؛ در نتیجه عوارض دارو را برای نوزاد نیز خطر آفرین است.

قبل از مصرف سابقه بیماری خود را حتما با پزشک معالج در میان بگذارید. آمی تریپتیلین قند خون را افزایش می‌دهد، پس افراد دیابتی لازم است که قند خون خود را به طور منظم چک کنند.

هیچ گاه دوز مصرف قرص‌ها را خود سرانه افزایش ندهید؛ مصرف بیش از حد مجاز آمی‌تریپتیلین خطرات کشنده ای دارد. در افرادی که دارای اختلالات دو قطبی، اختلالات خونی گوارشی، پرکاری تیروئید، مشکلات کلیوی، اسکیزوفرنی و حملات تشنجی هستند، مصرف دارو حتما باید زیر نظر پزشک و با احتیاط فراوان صورت بگیرد. 1


تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی / بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید. بدون تأیید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز داروها را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آربوتامین، دیسولفیرام، مکمل‌های تیروئید، داروهای دیگر که می‌توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد انعقاد مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، رقیق کننده‌های خون نظیر وارفارین)، داروهای آنتی کولینرژیک (مانند بنزودروپین، آلکالوئیدهای بلادونا)، داروهای خاص برای فشار خون بالا (داروهایی که بر مغز اثر می‌گذارند مانند کلونیدین، گوانابنز، رزرپین).

مصرف مهار کننده‌های MAO با این دارو ممکن است موجب تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. از مصرف مهار کننده‌های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سفینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. بیشتر مهار کننده‌های MAO نیز باید دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. زمان شروع یا متوقف کردن مصرف این داروها را از پزشک خود بپرسید.

سایر داروها می‌توانند حذف آمی تریپتیلین را از بدن شما تحت تأثیر قرار دهند، بدین ترتیب بر نحوه عملکرد آمیتریپتیلین نیز تأثیر می‌گذارند. این داروها عبارتند از: سایمتیدین، تربینافین، داروهایی برای درمان ضربان قلب نامنظم (مانند کینیدین / پروپافنون / فلکاینید)، داروهای ضد افسردگی (مانند SSRIs از جمله پاروکستین / فلوکستین / فلووکسامین). این لیست کامل نیست.

بسیاری از داروها در کنار آمی تریپتییلین ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تاثیرگذار باشند شامل آمیودارون، دوفتیلید، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین)، اسپارفلوکساسین و غیره. بنابراین قبل از استفاده از آمی تریپتیلین، تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید را به پزشک یا داروساز خود گزارش دهید.

در صورت مصرف داروهای دیگر که سبب خواب آلودگی می‌شوند شامل آنتی هیستامین (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده عضلانی (مانند کارایسوپروتول، سیکلوبنزاپرین) و داروهای ضد درد (مانند کدئین، هیدروکودون) با پزشک مطرح کنید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده خواب آلودگی یا ضد انعقاد باشد که می‌توانند ضربان قلب یا فشار خون شما را افزایش دهند. از داروساز خود در مورد استفاده ایمن از این محصولات سؤال کنید.

آسپرین می‌تواند خطر خونریزی هنگام استفاده با این دارو را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک به شما دستور داده است تا به منظور پیشگیری از حمله قلبی یا سکته (معمولاً در دوزهای ۸۱ تا ۳۲۵ میلی گرم در روز) آسپرین مصرف کنید، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک دستور دیگری بدهد. برای جزئیات بیشتر از پزشک یا داروساز خود سؤال کنید. آمی تریپتیلین بسیار به نوری تریپتیلین شباهت دارد. از داروهای حاوی نورتریپتیلین در هنگام استفاده از آمی تریپتیلین خودداری نمایید. 2




عوارض جانبی آمی تریپتیلین

آمی تریپتیلین مانند همه داروها می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی شود . البته ممکن است بعضی از افراد که هیچ عوارض جانبی از خود نشان ندهند و بعضی دیگر علائم بسیار خفیف داشته باشند.

بعضی از عوارض جانبی رایج آمی تریپتیلین به تدریج باعث می شود که بدن شما به آن عادت کند.

عوارض جانبی رایج آمی تریپتیلین
از آن جا که دوز استفاده از داروی آمی تریپتیلین برای از بین بردن درد، کم تر از زمان هایی است که این دارو برای افسردگی به کار می رود، در نتیجه عوارض جانبی در چنین شرایطی خفیف تر خواهد بود و بعد از چند روز از بین خواهد رفت. پس استفاده از این دارو را ادامه دهید اما اگر عوارض جانبی شما را آزار دادند و یا شدیدتر شدند، حتما با پزشک تماس داشته باشید:

یبوست
سرگیجه
خشکی دهان
احساس خواب آلودگی
نفخ
سردرد

عوارض جانبی جدی آمی تریپتیلین
این عوارض در موارد نادری اتفاق می افتند اما بعضی از افراد ممکن است که بعد از استفاده از آن با عوارض جانبی جدی روبرو شوند . در صورت دارا بودن این علایم شدید ، با پزشک خود تماس بگیرید:

ضربان قلب تند یا نامنظم

زرد شدن پوست یا تبدیل شدن سفیدی زیر چشم به رنگ زرد که می تواند نشان دهنده مشکلات کبدی باشد.

سردرد، احساس سرگیجه، انقباض عضلانی و تشنج که همگی علائم کاهش سدیم در خون هستند.

افکاری مثل آسیب زدن به خود یا خودکشی

چشم درد یا تغییر در بینایی

ورم و قرمزی اطراف چشم و پوسته پوسته شدن پوست

ناتوانی در مدفوع کردن که عاملی برای دل درد می باشد.

ضعف در یک طرف بدن

مشکل تکلم یا تفکر

از دست دادن تعادل یا تاری دید که همگی عاملی برای سکته هستند.

اگر حس می کنید که احتمال سکته بالاست، حتما با اورژانس تماس بگیرید. 3


پی نوشت:
1.www.honarehzendegi.com
2.www.rastineh.com
3.www.namnak.com