علائم شخصیت سایکوپت چیست؟

سایکوپتی یک اختلال طیفی است که با استفاده از چک لیستی که در دهه ۱۹۷۰ توسط محقق کانادایی رابرت هر (Robert Hare)، استاد برجسته دانشگاه بریتانیا کلمبیا تهیه شد، تشخیص داده می‌شود.

در آخرین نسخه از این چک لیست ویژگی‌ های زیر برای افراد سایکوپت آورده شده است.

چرب زبانی/ جذابیت سطحی

خودبزرگ بینی

گرایش به ملالت و زود خسته شدن

دروغ گویی بیمارگونه

فریب/ دغلکاری

فقدان حسن پشیمانی یا احساس گناه

عاطفه سطحی

سنگدلی/فقدان همدلی

سبک زندگی انگلی

کنترل رفتاری ضعیف

بی بند و باری جنسی

مشکلات رفتاری زودهنگام

نداشتن اهداف واقع بینانه و بلندمدت

تکانشگری

بی مسئولیتی

ناتوانی در پذیرش مسئولیت اقدامات خود

روابط زنانشویی کوتاه مدت و متعدد

بزهکاری در کودکی و نوجوانی

ابطال آزادی مشروط از زندان

تنوع جرم


 

تفاوت بین صفات شخصیتی سایکوپاتیک و اختلال شخصیت ضد اجتماعی چیست؟

در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) از اختلال شخصیت ضد اجتماعی در طبقه اختلالات شخصیت نام برده شده است.

از بسیاری جهات، علائمی که در افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد در سایکوپت‌ها نیز دیده می‌شود.

به عنوان مثال، افراد مبتلا به این اختلالات به طور معمول به سلامت و آسایش دیگران بی توجه بوده، از کرده خود احساس گناه نمی‌کنند، قانون شکن هستند، با بی مسئولیتی رفتار می‌کنند، دروغ می‌گویند، فریبکارند، تکانشی عمل می‌کنند و...

با این حال، تعریف اختلال شخصیت ضد اجتماعی با تعریف سایکوپتی متفاوت است. اول از همه اینکه بزرگسالانی که به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلا شده‌اند، باید سابقه قبلی از اختلال سلوک (رفتاری که حقوق اساسی دیگران و هنجارهای اجتماعی متناسب با سن را نقض می‌کند) داشته باشند. همچنین رفتار‌های آن‌ها نباید با وضعیت‌هایی، چون اسکیزوفرنی یا شیدایی مرتبط باشد.

یک مطالعه جدید نشان داده است که تفاوت بین افراد دارای شخصیت ضد اجتماعی (APD) و سایکوپت‌ها به نحوه واکنش مغز آن‌ها هنگام مواجه شدن با احساسات انسانی بازمی‌گردد.

محققان دانشگاه میشیگان آمریکا، کشف کردند که چرا هم افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی و هم سایکوپت‌ها، تکانه‌ای، بی پروا و با نادیده گرفتن دیگران عمل می‌کنند، اما در سایکوپت‌ها بی رحمی بیشتری دیده می‌شود.

شرکت کنندگان در این مطالعه با استفاده از تکنیکی مورد آزمایش قرار گرفتند که کارشناسان بتوانند تفاوت روشنی بین مبتلایان به APD و سایکوپت‌ها قائل شوند، در حالی که تأیید می‌کنند که این دو گروه از بسیاری جهات همپوشانی دارند.

در این مطالعه ابتدا از افراد درباره ویژگی‌های شخصیتی‌شان سؤال شد. سپس به هر شرکت کننده یک اسکنر مغز متصل شد و یک سری چهره‌های عصبانی، مضطرب و وحشت زده را به آن‌ها نشان دادند.

آنچه سایکوپت‌ها را از کسانی که مبتلا به APD بودند جدا کرد نحوه واکنش آمیگدال آن‌ها پس از دیدن چهره‌ها بود.

آمیگدال بخشی از مغز است که تهدیدات را شناسایی کرده، پاسخ به ترس را کنترل می‌کند و همچنین با احساساتی از جمله برانگیختگی و پرخاشگری مرتبط است.

هنگامی که چهره نگران به سایکوپت‌ها نشان داده شد، پاسخ آمیگدال آن‌ها با میانگین افراد جامعه متفاوت بود.

همچنین هنگامی که از آن‌ها سؤال شد، گزارش دادند که احساسات منفی زیادی ندارند.

به نظر می‌رسد تعریف واضحی از رفتار ضد اجتماعی وجود دارد، اما در سایکوپت‌ها ویژگی‌های شخصیتی متفاوتی از مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی دیده می‌شود.

به طور کلی تحقیقات نشان می‌دهد که این اختلال فراتر از رفتار‌های ضد اجتماعی بوده و با مشکلات قابل توجهی در پردازش عاطفی همراه است.

در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۳ در مجله Assessment منتشر شد، تیمی از محققان دانشگاه ایالتی فلوریدا معیار‌های اختلال شخصیت ضد اجتماعی را با خصوصیات شخصیتی مرتبط با سایکوپتی مقایسه کردند.

این محققان به این نتیجه رسیدند که با اینکه تعریف اختلال شخصیت ضد اجتماعی بسیاری از رفتار‌های انحرافی یا غیر عادی مرتبط با سایکوپتی را شامل می‌شود، اما خیلی از ویژگی‌های شخصیتی سایکوپاتیک که به عنوان صفات بین فردی یا صفات عاطفی طبقه بندی می‌شوند را در بر نمی‌گیرد.

با این حال، انجمن روانشناسی آمریکا تغییری در تعریف و طبقه اختلالات شخصیت موجود در DSM ایجاد نکرد و هنوز هم سایکوپتی جایگاهی در این کتابچه ندارد. 1
 

خطرات بیماری سایکوپاتی

در پاسخ به این سوال که سایکوپاتی چیست باید اذعان داشت که در حالی که علت اصلی اختلال شخصیتی ضد اجتماعی نامشخص است عواملی مانند ژنتیک، عوامل محیطی و فرهنگ همگی می­‌توانند نقشی در شکل­ گیری آن داشته باشند.

افرادی که در کودکی آسیب دیده­ اند، والدین­شان اختلال شخصیتی و یا اعتیاد به مواد مخدر داشته­ اند، برای ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی آسیب‌پذیر تر هستند.  همچنین مردان نیز از زنان بیشتر تحت تأثیر این بیماری  قرار می­ گیرند.
 
شخصی که دچار اختلال شخصیتی ضداجتماعی شده است، امکان دارد تنها با دستور دادگاه، عواقب سنگین مانند زندان و یا از دست دادن یک رابطه مهم برای درمان مراجعه کند.
 
بیشتر مردم دارای اختلال شخصیتی ضداجتماعی، هرگز شناخته نمی­ شوند و یا درمان را قبول نمی­ کنند.
 

چطور با سایکوپات‌های برخورد کنیم؟

 
۱- از آنها تا جایی که می‌توانید دوری گزینید
تقریبا همه کارشناس‌ها بر این عقیده توافق دارند که باید از جامعه‌ستیزها دوری کرد. شرکت‌ها باید سعی کنند با مصاحبه‌های دقیق، افرادی را که احتمال سایکوپاتی تحت بالینی در آنها وجود دارد، استخدام نکنند.
 
توجه کنید که سایکوپات‌ها خیلی راحت در روزومه‌های خود دروغگویی می‌کنند، پس باید ترتیب یک مصاحبه منعطف را بدهید، طوری که سایکوپات‌ها عرصه بروز برخی از نشانه‌های خود را بدهند.
 
حالا ممکن است تصور کنید که آدم دنیادیده‌ای هستید که از روانشناسی و مدیریت شخصیت‌ های دشوار برمی‌آیید. باید بگوییم که سایکوپات‌ها معمولا تجارب قبلی دارند و مهارت‌شان از شما بیشتر است.
 
وارد این بازی خطرناک نشوید. بر وسوسه درونی خود غلبه کنید و تصور نکنید که با هوش بالای خود می‌توانید آنها را تحلیل روانی کنید و شکست‌شان بدهید.
 
این کارها ضمن اینکه باعث می‌شوند سطح شما ناخواسته به اندازه سطح آنها پایین بیاید، باعث می‌شوند که شما از اهداف مهم خود فاصله بگیرید.
 
۲- قبول کنید که برخی از افراد در حکم یک فاجعه هستند
ممکن است تصور کنید که همه افراد جنبه‌های خوبی هم در درونشان دارند و هر فردی را می‌توان اصلاح کرد.
 
اما به عنوان یک قانون در برخورد با سایکوپات‌ها باید قبول کنید که نمی‌توانید آنها را تغییر بدهید.
 
پس روی کار خودتان تمرکز کنی، آسیب‌پذیری‌های خود را شناسایی کنید و آنها را پوشش بدهید، چون دیر یا زود سایکوپات‌ها آنها را شناسایی می‌کنند.
 
به حساب خود برسید، قبل از اینکه ساکوپات‌ها به جساب شما برسند.

۳- به اعمال اهمیت بدهید و نه واژه‌ ها
در برخورد با سایکوپات‌ها به پوزش‌خواهی‌ها، دلیل‌تراشی‌ها و دروغ‌پردازی‌ها آنها توجه نکنید و فقط عملکرد آنها را ارزیابی کنید.
 
۴- روابط میان‌ فردی و شهرت خود را بنا کنید
به طور که گفتیم سایکوپات‌ها سعی می‌کنند با پخش کردن اطلاعات کاذب و دروغ گفتن افرادی را که سد راه آنها قرار می‌گیرند، از میان بردارند و بر روابط میان فردی مثبت دیگران سایه بیندازند.
 
پس سعی کنید چنان اشتهار خوبی از نظر کارهای مثبت بسازید و آنچنان روابط مستحکمی با دوستان و همکاران قابل اعتماد خود بنا کنید که این ترفند آنها نقض بر آب شود.
 
۵- توافق برد- برد
سایکوپات‌ها بسیار مصر به برد هستند. گاهی لازم می‌شود که به جای پیشگیری از سود بردن آنها و تقابل با آنها، یک سناریوی برد- برد را به آنها پیشنهاد کنید. 2


 

سایکوپت چگونه تشخیص داده می شود ؟

این بیماری هرگز به طور رسمی یک اختلال ذهنی محسوب نمی شود . بعضی از پزشکان آن را به عنوان بیماری اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا ASPD تشخیص می دهند. برای درمان والدین مبتلا به ASPD ، حتما باید آن ها را با چالش هایی مواجه کرد تا بهتر با فرزندان خود رفتار کنند.

درمان این مشکل بسیار سخت است زیرا افرادی که با آن درگیر هستند، هرگز قبول ندارند که دچار مشکلی می باشند و در نتیجه درمان آن بسیار کم تر جواب می دهد.

برای تشخیص ASPD باید به این موضوع توجه داشت که عموما این رفتار از سن 15 سالگی در نوجوانان ایجاد می شود، اگرچه که تشخیص آن تا سن 18 سالگی ممکن نخواهد بود . بدترین رفتار ها برای افراد با این بیماری در اواخر نوجوانی و حدود سن بیست سالگی رخ می دهد.

همانطور که نمناک اشاره کرده است برای یک تشخیص درست باید متخصص مغز بتواند رفتارهای فرد را به طور کامل بررسی کند.

در طول این پروسه، افکار، احساسات، الگو های رفتاری و روابط این فرد بررسی می شود و آن ها علائم و نشانه های موجود را با بیماری ASPD مقایسه می کنند.

مشکلات سلامتی همچنین به تاریخچه دارویی فرد نیز بر می گردد که این ارزیابی کامل یک مرحله است تا بتوان اختلالات جزئی تری را تشخیص داد.

تشخیص صحیح ASPD معمولا تا سن 18 سالگی به تاخیر می افتد و در نوجوانان علائم کاملا مشابهی دارد.

علائم آن معمولا اختلالات CD یا سلوک و ODD یا نافرمانی مقابله جویانه می باشد که معمولا اختلال سلوک بیشتر و شدید تر از اختلال نافرمانی است.

زمانی که می خواهیم اختلال نافرمانی مقابله جویانه را در کودکان تشخیص دهیم، باید رفتار های کودک را به دقت مورد بررسی قرار دهیم.

معمولا افراد مبتلا به این اختلال تمایل دارند که با اعضای خانواده، معلم ها و پزشک و درمانگر خود مقابله کنند اما اگر کودک همیشه در حال نشان دادن خشم خود در برابر قوانین و رفتارهای متعادل اجتماعی باشد و در مدرسه، خانه یا با دوستان و خانواده این رفتارها را بروز دهد، به اختلال CD یا سلوک مبتلا خواهد بود.

زمانی که فرد با بیماری سایکوپت درگیر می شود ، همسرش هم نمی تواند این حمایت عاطفی را به او بدهد. چنین همسری مدام در حال دروغگویی می باشد، حتی زمانی که با راست گویی هیچ آسیبی نمی بیند و یا با راست گویی می تواند از مزایای آن نیز بهره مند شود اما در این شرایط باز هم به دروغ گفتن ادامه می دهد که در این صورت کیفیت روابط زناشویی و عاطفی تا حد زیادی پایین می آید اما ممکن است با وجود همه این ها یک فرد مبتلا به سایکوپث باز هم بتواند در یک رابطه طولانی مدت باشد.
 

آیا سایکوپات‌ ها درمان می‌ شوند؟

سایکوپات‌ ها بخش کوچکی از جمعیت هستند، اما رفتار‌های آن‌ها می‌تواند میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار دهد؛ مخصوصا اگر یک سایکوپت یک سیاستمدار یا میلیاردر بزرگ باشد! اما متاسفانه تا امروز درمان‌های ارائه شده چندان موفقیت آمیز نبوده است. مطالعات انجام شده بیشتر نشان می‌دهد که چه کار‌هایی نباید انجام شود؛ روان درمانی سنتی مفید نیست و ایجاد تغییر در رفتار‌های خاص نیاز به تلاش زیادی دارد و در اکثر موارد نیز نشانه‌ها دوباره باز می‌گردند.

درمان دارویی نیز در تنظیم برخی حالات عاطفی آنان موثر است، اما متاسفانه تا به امروز هیچ قرصی کشف نشده که بیزاری، ظلم، عدم همدلی و بی اخلاقی را درمان کند.

حتی یک ارتباط عاطفی و عاشقانه نیز نمی‌تواند رفتار‌های مضر یک سایکوپت را تغییر دهد، حتی گاهی ممکن است باعث سو استفاده بیشتر از شریک عاطفی شود. 3

پی نوشت:
1.www.setare.com
2.www.beytoote.com
3.www.namnak.com