پسوريازيس در نماي نزديک






پسوريازيس نوعي بيماري مزمن پوستي است كه نام آن از كلمه‌اي يوناني به معني «خارش» گرفته شده است. در‌اين بيماري ناحيه‏اي از پوست، ملتهب و برجسته مي‏شود كه با قرمزي پوست و خارش همراه است و روي آن نيز پوسته‏هاي نقره‌اي رنگ ديده مي‏شود. پوست سر، آرنج‏ها و پشت بدن بيشتر در معرض‌اين بيماري قرار دارند. بيماري پسوريازيس مسري نيست و از شخصي به شخص ديگر منتقل نمي‏شود ولي در افرادي كه يكي از اعضاي خانواده آنها به‌اين بيماري مبتلا است، بيشتر بروز مي‏كند. شيوع‌اين بيماري بين يک تا دو درصد كل جمعيت است، بنابراين در‌ايران حداقل 600 هزار نفر به‌اين بيماري مبتلا هستند.

چرا و به چه علت؟

علت ‌ايجاد ‌اين بيماري ناشناخته است ولي عامل وراثت در ابتلا به‌اين بيماري نقش مهمي‌دارد. با‌اين حال، تحقيقات اخير، به وجود نوعي ناهنجاري در فعاليت گلبول‏هاي سفيد اشاره مي‏كند كه مي‏تواند آغاز كننده فرآيند التهاب در پوست باشد. سرعت ريزش سلول‏هاي پوست در‌اين بيماري گاهي به سه تا چهار روز يك‌بار هم مي‏رسد (يعني 5 تا 10 برابر سريع‌تر از حالت طبيعي). بيماران اغلب حدود 10 تا 14 روز پس از‌ايجاد بريدگي، خراشيدگي، ساييدگي و يا آفتاب سوختگي شديد در پوست، متوجه پيدايش ضايعات جديدي روي بدن خود مي‏شوند كه همان پسوريازيس است.
پسوريازيس ممكن است به علت عواملي مانند عفونت‌ها، از جمله عفونت استرپتوكوكي حلق و همچنين بعضي از داروها دوباره فعال شود.‌اين بيماري به‌طور معمول در فصل زمستان به علت خشكي پوست و كاهش تابش نور آفتاب به‌وجود مي‏آيد. پسوريازيس به شكل‏هاي متعددي از نظر شدت ، طول دوره بيماري ، منطقه درگيري و اشكال پوسته‏ها بروز مي‏كند.

علايم و نشانه‌ها

شايع‌‏ترين علامت پسوريازيس به صورت برجستگي‏هاي كوچك قرمز رنگ است. به‌تدريج ‌اين ضايعه بزرگ‌تر شده و سطح آن پوسته پوسته مي‏شود. در حالي كه پوسته‏هاي سطحي به‌راحتي جدا شده و مي‏ريزند، پوسته‏هاي زيرين برداشته مي‌شوند و پوسته زير آنها دردناك شده و خونريزي خواهد كرد.
پسوريازيس در نقاط گوناگون بدن مي‏تواند به اشكال گوناگوني ديده شود :
• آرنج‏ها ، زانوها ، نشيمنگاه ، ناحيه تناسلي ، بازوها ، پاها ، پوست سر و ناخن‏ها نواحي هستند كه بيش از ساير نقاط بدن به پسوريازيس مبتلا مي‏شوند. پسوريازيس به‌طور معمول دو طرف بدن را به طور قرينه مبتلا مي‏كند.
• روي ناخن‏هاي مبتلا به پسوريازيس ، فرورفتگي‏هاي كوچكي به چشم مي‏خورد. ناخن‏ها ممكن است شل يا ضخيم و خميده شوند. درمان پسوريازيس ناخن مشكل است.
• پسوريازيس معكوس ، زيربغل ، پستان‏ها و نواحي چين‏دار بدن در مجاورت كشاله‏ران ، نشيمنگاه و ناحيه تناسلي را مبتلا مي‏كند.
• پسوريازيس قطره‏اي به‌طور معمول كودكان و بالغين جوان را مبتلا مي‏كند. در‌اين نوع بيماري اغلب به ‌دنبال يك گلو درد ، بدن از تعداد زيادي نقاط كوچك قرمز رنگ و قطره مانند پوشيده مي‏شود.‌ اين بيماري به‌طور معمول خود به ‏خود طي چند هفته تا چند ماه خوب شده و علايم آن محو مي‏شود.
در حدود 30 درصد از بيماران مبتلا به پسوريازيس ، درد و التهاب به حدي است كه باعث ناتواني بيمار مي‏شود. در بعضي از افراد، در صورت گرفتاري شديد پوست ، احتمال و شدت گرفتاري مفاصل هم افزايش مي‏يابد. گاهي با بهبود ضايعات پوستي ، از شدت درد مفاصل هم كاسته مي‏شود.

... و اما درمان

هدف از درمان، كاستن التهاب وكند كردن سرعت تقسيم سلول‏هاي پوست است. كرم‏هاي مرطوب كننده و لوسيون‏ها با نرم كردن پوسته‏ها به كنترل خارش كمك مي‏كنند. رعايت رژيم‏هاي غذايي خاص در درمان پسوريازيس تاثيري ندارد.

• استروييدها ( كورتون‏ها ) :

كرم‏ها، پمادها و لوسيون‏هاي محتوي داروهاي كورتوني مي‏توانند به طور موقت پوست را تسكين داده و بيماري را در بسياري از افراد كنترل کنند. از فرآورده‏هاي ضعيف‏تر در نقاط خيلي حساس بدن مانند ناحيه تناسلي ، كشاله ران و صورت استفاده مي‏شود. ولي براي كنترل بيماري در پوست سر ، آرنج‏ها ، زانوها ، كف دست و پا و تنه به ‌طور معمول نياز به مصرف فرآورده‏هاي قوي‏تر است.

• درمان پسوريازيس پوست سر :

بستگي به شدت بيماري، بلندي موها و طرز زندگي بيمار دارد. طيف گسترده‏اي از شامپوها، روغن‏ها، محلول‏ها و اسپري‏ها براي‌اين منظور تهيه شده است كه بيشتر محتوي قطران يا كورتون هستند. بيمار بايد از شستشوي زياد سر با شامپو و خراشيدن پوست سر خودداري كند.

• آنترالن :

دارويي است كه به‌خوبي روي ضايعات صعب العلاج پسوريازيس اثر مي‏كند. ‌اين دارو مي‏تواند موجب تحريك و رنگين شدن موقتي پوست و لباس‏ها شود.

• ويتامين D :

امروزه ، يك تركيبي صناعي ويتامين D به نام « كلسي پوترين » يا « كلسي پوتريول » وجود دارد كه فقط با نسخه قابل تهيه است.‌ اين دارو براي بيماران مبتلا به پسوريازيس مفيد است و مي‏تواند همراه با ساير درمان‏ها به‌كار برده شود.

• قطران :

بيش از يك صد سال است كه قطران براي درمان پسوريازيس استفاده مي‏شود. مشكل عمده‌اين تركيبات بوي ناخوشايند آنها است.

• نوردرماني :

نور درماني در صورتي كه تحت نظر پزشك انجام شود مي‏تواند بي‏خطر و سودمند باشد.
بيماران مبتلا به پسوريازيس كه در آب و هواي گرم زندگي مي‏كنند خوب است كه به‌طور مستقيم و با احتياط ، حمام آفتاب بگيرند. حتما قبل از خود درماني با نور آفتاب طبيعي يا مصنوعي با يك پزشك متخصص پوست و مو مشورت كنند.

• پووا :

زماني كه پسوريازيس به ساير درمان‏ها جواب ندهد يا خيلي گسترده باشد ، پووا درماني در 85 تا 90 درصد افراد موثر خواهد بود.
منبع: http://salamat.com