ویژگی‌های گلبول‌ سفید

یک انسان بالغ سالم بین 4500 تا 11000 گلبول سفید در هر میلی‌متر مکعب خون دارد. نوساناتی در تعداد سلول‌های سفید به صورت روزانه رخ می‌دهند؛ مقادیر پایین‌تر گلبول سفید در حالت استراحت وجود دارد اما زمانی که فرد در حالت ورزش و فعالیتی فیزیکی است میزان گلبول‌های سفید در خون افزایش می‌یابد. افزایش غیرطبیعی در تعداد گلبول‌های سفید به عنوان «لکوسیتوز» (Leukocytosis) شناخته می‌شود، در حالی که کاهش غیر عادی در تعداد گلبول‌های سفید «لکوپنی» (Leukopenia) نام دارد.

تعداد سلول‌های سفید ممکن است در پاسخ به فشار شدید بدنی، تشنج، واکنش‌های حاد، درد، حاملگی، زایمان و بیماری‌های خاص مانند عفونت‌ها و مسمومیت‌ها افزایش یابد. این تعداد ممکن است در پاسخ به برخی از عفونت‌ها یا داروها یا در ارتباط با شرایط خاصی مانند «کم خونی مزمن» (Anemia)، «سوء تغذیه» (Malnutrition) یا «آنافیلاکسی» (Anaphylaxis) کاهش یابد.
+
با اینکه محل اصلی قرارگیری گلبول‌های سفید در گردش خون است اما گاهی اوقات این سلول‌ها در بافت‌هایی یافت می‌شوند که مورد حمله پاتوژن‌ها قرار گرفته‌اند. برای مبارزه با عوامل عفونی گلبول‌های سفید از گردش خون خارج شده و به بافت‌های آلوده می‌روند.

گلبول‌های سفید به عنوان یک سلول زنده، نیاز به تولید مداوم انرژی دارند. مسیرهای شیمیایی که این سلول‌های برای تولید انرژی به کار می‌گیرند، مشابه با سایر سلول‌ها است، در حالی که نسبت به مسیرهای شیمیایی گلبول‌های قرمز بسیار پیچیده‌تر هستند. گلبول‌های سفید هسته دارند و می‌توانند مولکول‌های اسید ریبونوکلئیک (RNA) را تکثیر کنند و این سلول‌ها همچنین با داشتن ریبوزوم‌ها قادر به تولید پروتئین هستند.

گلبول‌های سفید برای انجام وظایف اختصاصی خود، در طول تکامل بسیار تمایز یافته‌اند. این سلول‌ها نمی‌توانند در گردش خون، میتوز یا تقسیم سلولی انجام دهند. تنها برخی از این سلول‌ها قابلیت انجام میتوز را دارند.1
 

انوع عمده گلبول سفید خون

انواع عمده سلول های سفید خون در انسان عبارتند از :
 
نوتروفیل ها
عمدتا با عفونت های باکتریایی مبارزه می کنند
 
لنفوسیت ها
سلول های سیستم ایمنی بدن که عملکرد آنها شامل تولید آنتی بادی و مبارزه با مهاجمان از جمله باکتری ها ، ویروس ها و سلول های سرطانی است.
 
مونوسیت ها
عملکرد پاک سازی سلول های مرده  و همکاری با لنفوسیت ها برای شناسایی مهاجمان
 
ائوزینوفیل ها
عمدتا با عفونت های انگلی مبارزه می کنند و در واکنش های آلرژیک نقش دارند
 
بازوفیل ها
در واکنش های التهابی نقش دارند.2

علائم  وجود اختلالات گلبول های سفید

علائم اختلالات گلبول سفید بر اساس نوع بیماری متفاوت است ، اگرچه برخی از افراد هیچگونه علائمی ندارند.

هنگامی که علائم بروز می کنند ، عمدتا به عفونت مربوط می شوند و شامل:

عفونت های مکرر و تکرار شونده

تب

زخمهای دهان

آبسه های پوستی

ذات الریه

خستگی

کاهش وزن بدون دلیل.2
 

علت های اختلالات گلبول های سفید خون

اختلالات WBC به دو دسته عمده تقسیم می شوند: اختلالات پرولیفراتیو، به معنی افزایش WBC ها و لکوپنی ها که شامل کاهش WBC ها می شود.

این موارد می توانند در صورت تغییر در تولید گلبول های سفید خون، نقص در عملکرد سلول ها یا مسئله دیگری در مورد نوع خاصی از گلبول های سفید رخ دهند. دلیل اصلی این حوادث بسته به نوع اختلال می تواند متفاوت باشد.

اختلالات شایع گلبول های سفید و دلایل آن، عبارتند از:
 
لکوسیتوز
در این وضعیت تعداد سلولهای سفید خون افزایش یافته است. علل احتمالی آن شامل عفونت های باکتریایی یا ویروسی، داروهای خاص، آلرژی، استعمال دخانیات، بیماری های التهابی، اختلالات خود ایمنی، بیماری ژنتیکی و سرطان است.
 
سرطان خون
سرطان خون، سرطان سلول هایی است که سلولهای سفید خون را در مغز استخوان تولید می کنند. علل احتمالی شامل استعداد ژنتیکی، استعمال دخانیات و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا تابش است.
 
نوتروپنی اتوایمیون
این وضعیت هنگامی مشاهده می شود که بدن آنتی بادی تولید می کند که به نوتروفیل ها حمله کرده و آنها را از بین می برد. این بیماری با بیماری های مختلفی از جمله بیماری کرون و آرتریت روماتوئید همراه است.

نوتروپنی خودایمن اطفال را ممکن است نوتروپنی خوش خیم مزمن کودکی نیز بنامند. این وضعیت شبیه ترومبوسیتوپنی ایمنی (ITP) و کم خونی همولیتیک خودایمن (AIHA) است. علیرغم این واقعیت که مغز استخوان نوتروفیل ها را به طور طبیعی تولید می کند، بدن به طور نادرستی آنتی بادی هایی را برای نوتروفیل ها درست می کند که آنها را برای تخریب مشخص می کند و منجر به نوتروپنی می شود.

نوتروپنی خود ایمنی کودکان به طور معمول در نوزادان 6 تا 15 ماهه ظاهر می شود اما می تواند در هر سنی، حتی در بزرگسالی رخ دهد. نوتروپنی خود ایمنی در ترکیب با ITP یا AIHA سندرم ایوانز نامیده می شود.

اکثر کودکان مبتلا به نوتروپنی خود ایمنی هیچ علائمی ندارند. این بدان دلیل است که، با وجود تعداد بسیار کم نوتروفیل ها، عفونت های جدی نادر است. نوتروپنی ممکن است  بعد از گوش یا عفونت تنفسی کشف شود. برخی از کودکان ممکن است دچار زخم های دهان یا عفونت های پوستی شوند.
 
نوتروپنی مادرزادی شدید
این حالت ثانویه بعد از جهش ژنتیکی اتفاق میفتد. افراد مبتلا به نوتروپنی مادرزادی شدید، عفونت های باکتریایی دارند. نوتروپنی مادرزادی شدید وضعیتی را توصیف می کند که در آن فردی با نوتروپنی شدید متولد می شود (به عنوان تعداد نوتروفیل