اختلالات صوتی

اختلالات صوتی به دلایل مختلفی ایجاد می شوند. پزشکان متخصص در بیماری های گوش، بینی و گلو و آسیب شناسان گفتاری زبان در تشخیص و معالجه اختلالات صوتی نقش دارند. درمان اصلی اختلالات صوتی به عاملی که باعث اختلال صوتی شده بستگی دارد و می تواند شامل صدا درمانی، دارو، تزریق یا جراحی باشد.

اختلالات صدا منجر به بروز مشکل در صدا، حجم، لحن، تن و سایر کیفیت صدای بیمار می شود. این مشکلات در زمانی که تارهای صوتی فرد لرزش طبیعی نداشته باشند به وجود می آیند. صدا و گفتار فرد در اثر بیرون آمدن هوا از ریه های فرد و عبور از روی تارهای صوتی ایجاد می شود.1
 

انواع اختلالات صوتی

 نمونه هایی از اختلالات صوتی عبارتند از:

لارنژیت
 لارنژیت، در نتیجه التهاب تارهای صوتی ایجاد می شود که صدا را خسته کننده می کند یا ممکن است فرد قادر به صحبت کردن نباشد. لارنژیت حاد به طور ناگهانی و اغلب به دلیل عفونت ویروسی در دستگاه تنفسی فوقانی رخ می دهد لارنژیت فقط چند هفته طول می کشد و درمان آن شامل صحبت نکردن و استراحت دادن به تارهای صوتی و نوشیدن مایعات فراوان است.

در شرایطی که لارنژیت در طولانی مدت ادامه یابد به نوع مزمن تبدیل می شود. علل شایع آن شامل سرفه مزمن، استفاده از استنشاقی برای آسم و GERD است. درمان لارنژیت مزمن بستگی به علت دارد.
 
پاریس یا فلج شدن طناب صوتی
 پارسیس می تواند ناشی از یک عفونت ویروسی باشد که بر اعصاب طناب صوتی، آسیب دیدگی عصب هنگام جراحی، سکته مغزی یا سرطان تأثیر می گذارد. اگر یک یا هر دو طناب صوتی در یک وضعیت تقریباً بسته فلج شوند، ممکن است بیمار در هنگام نفس کشیدن با مشکل روبرو شود؛ اما فلج شدن در یک فلج وضعیت باز طناب صوتی می تواند منجر به صدای ضعیف و نفس گیر در فرد شود.

در این شرایط برخی از بیماران با گذشت زمان بهتر می شوند، ولی در موارد دیگر ممکن است فلج دائمی باشد که در این شرایط جراحی و صدا درمانی ممکن است به بهبود صدا کمک کند.
 
افتادگی اسپاسم
افتادگی اسپاسم، یک مشکل عصبی است که باعث اسپاسم تارهای صوتی می شود و می تواند صدا را محکم، تند و تیز، درشت و یا ضعیف کند و در بعضی مواقع، ممکن است صدا طبیعی به نظر برسد و یا در موارد دیگر، فرد نتواند صحبت کند. درمان ممکن است شامل گفتاردرمانی و تزریق سم بوتولینوم به تارهای صوتی باشد.1

علائم اختلال صوتی 

اصطلاح کلی دیسفونیا، علائم ادراک شنوایی اختلالات صوتی را در بر می‌گیرد. دیسفونیا با کیفیت صدای تغییر یافته، زیر و بمی صدا، بلندی صدا، یا تقلای صوتی مشخص می‌شود. علائم دیسفونیا شامل موارد زیر است:

زمختی (درک لرزش تار صوتی نابجا)

تنفس (درک گریز هوای قابل شنیدن در سیگنال صدا یا بیرون آمدن نفس)

خصوصیت یا کیفیت خسته (احساس تقلای افزایش یافته؛ حس تنش یا زننده هنگام صحبت کردن و بالا رفتن در یک زمان)؛

کیفیت خفه (مثل صحبت کردن با نفس نگه داشته)

زیر و بمی غیر طبیعی (بیش از حد بالا، خیلی پایین، شکستگی اوج، محدوده اوج کاهش یافته)

بلندی/ درجه صدای غیر طبیعی (بیش از حد بالا، بسیار کم، محدوده کاهش یافته، درجه صدای متغیر)

طنین غیر طبیعی (هایپرنازال)

بی‌صدایی (از دست دادن صدا)

وقفه‌های آوایی

ضعف (صدای ضعیف)

صدای گرفته و زمخت (گوش خراش، خش خش قابل شنیدن در صدا)

صدای زننده و گوش خراش (بالا، صدای تیز، مثل اینکه فریاد فروکش کرده است)، و

صدای لرزش‌دار (صدای لرزان، زیر و بم صدای پر نواخت، و نوسانات بلند)

علائم و نشانه‌های دیگر عبارتند از:

تقلا و تلاش صوتی افزایش یافته همراه با صحبت کردن؛

کاهش استقامت صوتی یا شروع خستگی با استفاده طولانی مدت از صدا؛

کیفیت صوتی متغیر در طول روز و یا در طول صحبت کردن؛

به سرعت تمام شدن نفس؛

سرفه یا تمیز کردن گلو مکرر (ممکن است با افزایش استفاده از صدا بدتر شود) و

حساسیت/ درد/ تنش گلو یا حنجره‌ای بیش از حد.

نشانه‌ها و علائم می‌توانند به صورت تکی یا ترکیبی رخ دهند. با پیشرفت درمان، برخی نشانه‌ها ممکن است از بین بروند، و دیگر نشانه‌ها ممکن است با حذف استراتژی‌های جبران کننده پدیدار شوند.2
 

علل اختلالات صدا

دلایل متعددى براى بروز مشکلات صدا و اختلالات صوتی در افراد وجود دارد،در این قسمت دلایل عمده اى که باعث آسیب به حنجره و در نتیجه بروز اختلالات صدا مى شوند را بررسى خواهیم کرد.
 
١-بد استفاده کردن از صدا و اختلالات صوتی
افراد اغلب در موقعیت هایی مانند بلند صحبت کردن، جیغ کشیدن یا داد زدن و یا هنگام شرکت در یک فعالیت ورزشی از صدای خود بیش از حد استفاده می کنند. برای مثال کودکان هنگام بازی دوست دارند سرو صدا ایجاد کنند، صدای موتورسیکلت را تقلید کنند و یا در توصیف شخصیت های کارتونی مورد علاقه با هیجان صحبت کنند. مثال هایی از این قبیل ممکن است به صدای کودکان آسیب برساند.
 
٢-کم‌کاری تیروئید و گرفتگی صدا دیگر عامل اختلالات صوتی
بعضی از علل گرفتگی صدا سیستماتیک است؛ یعنی یک بیماری عمومی رخ می‌دهد که گرفتگی صدا نیز جزئی از علائم آن است.

مثلاً در کم‌کاری تیروئید ممکن است قسمت‌های مختلف بدن دچار اِدم شود که این وضعیت در حنجره به شکل تغییر صدا خودش را نشان خواهد داد.
 
٣-بیمارى هاى بدو تولد
مثل لارینگو مالاسیا که نوزاد با نقص در ساختار حنجره متولد مى شود.


 
۴-بیماریهاى مرتبط با عفونت دستگاه تنفسى
آلرژى و یا بیماریهاى معده و مرى روى صداى فرد تأثیر گذار مى تواند باشد.

۵-خشک شدن تار هاى صوتى به دلیل مصرف دخانیات.

۶-گرد و خاک و مواجهه مداوم با آن

٧-مصرف زیاد نوشیدنی هاى کافئن دار عامل اختلالات صوتی

٨-سبک نادرست در صحبت کردن مثل تند صحبت کردن،یا با صداى بلند صحبت کردن.

٩-سرفه کردن یا صاف کردن گلو بیش از حد

١٠-افرادی که از صدایشان به صورت حرفه اى استفاده مى کنند مانند خواننده ها، قاریان قران،مجرى و ….در نتیجه ى بد استفاده کردن از صدا گاهى با گرفتگى صدا و اختلالات صوتی مواجه مى شویم.3
 

درمان اختلالات صوتی

درمان اختلالات صوتی، به تشخیص و علت اصلی بیماری بستگی دارد و پزشک بسته به تشخیص یک یا چند روند درمانی را توصیه می کند:
 
استراحت، مصرف مایعات و صدا درمانی
 تارهای صوتی مانند هر قسمت دیگر بدن نیاز به استراحت منظم و مصرف مایعات دارند. متخصصان آسیب شناسی گفتاری می توانند در تشخیص و استفاده مناسب از صوت از طریق صوت درمانی، نحوه پاک کردن صحیح گلو و مصرف مایعات مناسب به بیمار کمک کنند. تمریناتی برای استراحت تارهای صوتی و ماهیچه های اطراف آن می تواند در مواردی برای درمان موثر باشند. بیماران بهتر است پیش از صحبت های طولانی، تارهای صوتی خود را گرم کنند.
 
گفتار درمانی
کار با یک آسیب شناس و گفتار درمان می تواند به برخی از اختلالات صوتی کمک کند. درمان ممکن است شامل تمرینات و تغییر در رفتارهای گفتاری باشد.
 
درمان آلرژی
در برخی مواقع حساسیت بیش از حد مخاط در گلو می تواند منجر به بروز اختلالات صوتی شود. در این شرایط پزشک یا متخصص آلرژی می تواند علت آلرژی را مشخص و آن را درمان کند.


 
ترک سیگار
اگر مشکل صوتی نتیجه سیگار کشیدن باشد، ترک سیگار می تواند به بهبود صدا در کنار بسیاری از زمینه های دیگر سلامتی مانند تقویت سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به سرطان به بیمار کمک کند.
 
داروها
داروهای مختلفی برای درمان اختلالات صوتی در دسترس هستند. بیمار ممکن است. بسته به علت اختلال صوتی بیمار، برای کاهش التهاب، معالجه ریفلاکس معده یا جلوگیری از رشد مجدد رگ های خونی به دارو نیاز داشته باشد. داروها را می توان به صورت خوراکی، تزریق به تارهای صوتی یا به صورت موضعی استفاده کرد.1

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.drforogh.com
3.www.abaspeech.ir