راجع به سندرم آسپرگر چه میدانید؟

سندروم آسپرگر چیست

در مواجهه با کسانی که دارای نشانگان آسپرگر هستند دو مورد را به خوبی درک می‌کنید:

یک اینکه این افراد به اندازه همه مردم یا شاید بیشتر باهوش باشند

دوم اینکه آن‌ها در برقراری ارتباط عمومی با دنیای بیرون مشکل دارند.

این افراد همچنین تمایل زیادی به انجام وسواس‌گونه رفتارها و کارهای پشت سر هم دارند. پزشکان عادت داشتند آسپرگر را یک بیماری مجزا تصور کنند. اما در آخرین نسخه منتشر شده از کتاب استاندارد بهداشت روان که به عنوان «راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی» شناخته می‌شود، طبقه‌بندی آسپرگر تغییر کرده است.

امروزه سندرم آسپرگر از لحاظ علمی نشانه خاصی از خود ندارد. در حال حاضر سندرم آسپرگر نشانگانی از شاخه گسترده‌تری به نام طیف اختلال اوتیمسی (ASD) است. اغلب بیماری‌های زیرشاخه این دسته‌بندی دارای نشانه‌های مشابه هستند. با این وجود بیشتر مردم هنوز به جای استفاده از ASD از واژه آسپرگر استفاده می‌کنند.

نشانگانی که امروزه به عنوان سندروم آسپرگر شناخته می‌شود، نوعی «عملکرد بهتر یا بالاتر» در بیماران ASD است. به این معنی که افراد مبتلا به این نشانگان از اوتیسم دارای طیف اختلالات اوتیسمی کمتری هستند.

دی اس ام-۵ نسخه پنجم برنامه‌ریزی شده از انجمن روان‌پزشکی آمریکا است که به‌ عنوان راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی استفاده می‌شود. این نسخه تشخیصی دارای هم‌پوشانی‌هایی با آسپرگر است. پزشکان از آن به عنوان توصیف افرادی که دارای هوش عادی اما دچار ناتوانی در نوشتن و صحبت کردن هستند، استفاده می‌کنند.1
 

علائم سندرم آسپرگر

علائم و نشانه های AS بسیار متفاوت است. علائم اولیه آن ممکن است در سال اول زندگی ظاهر شود. اینها شامل مهارت های حرکتی ضعیف، دست و پا چلفتی یا بی حسی می شود.

برخی از علائم دیگر این بیماری، عبارتند از:
 

رفتارهای محدود و تکراری

این افراد ممکن است در یک رشته یا موضوع متخصص شوند و خودشان را موضوعات دیگر محدود کنند. فعالیت های مبتلایان به سندرم آسپرگر معمولاً شامل جمع آوری، شماره گذاری یا لیست بندی است.
 

گفتار رسمی یا مجزا

گفتار بیماران می تواند صاف، یکنواخت، کند یا خیلی سریع به نظر برسد. علاوه بر آن، شوخی، طعنه و طنز ممکن است باعث پریشانی و سردرگمی فرد شود. درک این الفاظ ممکن است برای آنها دشوار باشد و منجر به سرخوردگی و سردرگمی شود.
 

روال ها

افراد مبتلا به AS ممکن است قوانینی و آیین هایی داشته باشند که بطور متداول برای کاهش سردرگمی خود آن ها را حفظ می کنند. بعضی اوقات تغییر در روال و نظم آن ها می تواند باعث ناراحتی یا اضطراب شود.


 

انزوا اجتماعی

مهارت های ضعیف اجتماعی و گرایش به صحبت فقط در مورد گزینه های که خود فرد به آن ها علاقه دارند می تواند منجر به انزوا این بیماران شود. دوست داشتن و نگه داشتن روابط دوستی ممکن است برای این بیماران چالش برانگیز باشد.
 

تاخیر در رشد حرکتی

هماهنگی ضعیف بین دست و پا می تواند انجام کارهای دقیق مانند بستن بند های کفش را برای بیماران دشوار کند. راه رفتن فرد این بیماران ممکن است سفت یا کند باشد و یا هنگام راه رفتن بازوی خود را تکان ندهد.
 

 علائم سندرم آسپرگر در کودکان

علائم این بیماری در افراد مختلف متفاوت است.

اما کودکان مبتلا به AS معمولاً در مورد موضوع کوچک مورد علاقه خود وسواس دارند.

افراد مبتلا به AS قادر به خواندن بیان صورت و زبان بدن نیستند. بسیاری از افراد مبتلا به AS تشخیص احساسات دیگران را دشوار می کنند. مبتلایان به این بیماری معمولا هنگام صحبت با دیگران از برقراری تماس چشمی خودداری کنند.

افراد مبتلا به AS نیز ممکن است به صورت یکنواخت صحبت کنند و چند چهره را نشان دهند .کودکان مبتلا به AS نیز ممکن است در مهارت های حرکتی اساسی مانند دویدن یا راه رفتن مشکل داشته باشند. این کودکان ممکن است فاقد هماهنگی باشند و قادر به انجام کارهای خاصی مانند کوهنوردی یا دوچرخه سواری نباشند.

با این حال، علائم این بیماری تا زمانی که بیماران در شرایط محیطی قرار نگیرند ممکن است، تشخیص داده نشوند و شاید تشخیص علائم در اوایل بزرگسالی یا جوانی وقتی فرد وارد دانشگاه یا محیط بزرگتر شود، رخ دهد. مباحث مبتنی بر منطق، حافظه و سیستم ها برای شخص مبتلا به AS جالب تر است و فرد می تواند در زمینه ریاضی، علوم کامپیوتر و موسیقی فوق العاده ماهر باشد.2
 

علت سندرم آسپرگر

هنوز علت دقیق اتیسم (از جمله سندرم آسپرگر) به طور کامل مشخص نیست. تحقیقات نشان می دهد این بیماری می تواند ناشی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد که باعث ایجاد تغییر در رشد مغز می شوند. علاوه بر آن، در برخی موارد ممکن است جنبه ژنتیکی داشته باشد.

برخی از محققان معتقدند که عوامل محیطی در اوایل بارداری می تواند در بروز این بیماری تأثیر داشته باشد، اما کارشناسان هنوز این موضوع را تأیید نکرده اند.

عوامل ژنتیکی و قرار گرفتن در معرض سموم محیطی، مانند مواد شیمیایی یا ویروس ها، به عنوان عوامل مؤثر در ایجاد این اختلال شناخته شده اند. پسران بیشتر از دختران به AS مبتلا می شوند.2

نحوه تشخیص بیماری آسپرگر چگونه است؟

اگر در کودک خود علائمی از این بیماری مشاهده کردید، به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید. او شما را به پزشک بهداشت روان و متخصص اوتیسم ارجاع می‌دهد. در واقع برای درمان این بیماری متخصصان حوزه پزشکی به طرق گوناگون عمل می‌کنند.

روانشناس، مشکل کودک را از طریق احساسات و رفتار او تشخیص می‌دهد و آن را درمان می‌کند. متخصص مغز و اعصاب بر رفع مشکلات مغزی کودک متمرکز می شود. همچنین متخصص رشد اطفال، در زمینه بهبود گفتار و گویش و سایر مشکلات رشدی تخصص دارد.

علاوه بر این پزشک در مورد رفتار فرزند از والدین سؤالات زیر را خواهد پرسید:

• کودکتان چه علائمی دارد و چه موقع برای اولین بار متوجه آن‌ها شدید؟

• چه زمانی کودک برای اولین بار یاد گرفته است صحبت کند و چگونه ارتباط برقرار می‌کند؟

• آیا او بر هر موضوع یا فعالیتی تمرکز دارد؟

• آیا او دوستی دارد و چگونه با دیگران تعامل می‌کند؟

پس از این پرسش‌ها، پزشک کودک را در موقعیت‌های مختلف ارزیابی کرده و نحوه برقراری ارتباط و رفتار او را در نظر می‌گیرد.1
 

سندرم آسپرگر چگونه درمان می‌شود؟

درمان این بیماری در هر کودک متفاوت است و روشی یکسان برای درمان بیماران وجود ندارد. پزشک معالج ممکن است برای یافتن یک روش درمانی مناسب، چندین روش را امتحان کند که شامل موارد زیر است:
 

آموزش مهارت‌های اجتماعی

در گروه‌ها یا جلسات یک‌نفره، درمان‌گران به فرزند شما یاد می‌دهند که چگونه با دیگران تعامل داشته باشد و احساسات خود را به روش‌های مناسب‌تری بیان کند. مهارت‌های اجتماعی معمولاً با الگوبرداری از رفتار معمولی، به بهترین وجه آموزش داده می‌شود.
 

گفتار درمانی

این روش درمانی به بهبود مهارت‌های ارتباطی کودک کمک می‌کند. به عنوان مثال او می‌آموزد که چگونه به جای یک لحن یکنواخت، از یک الگوی طبیعی بالا و پایین استفاده کند. او همچنین در مورد چگونگی ادامه مکالمه دو طرفه و درک علائم اجتماعی مانند حرکات دست و تماس چشمی آموزش خواهد گرفت.
 

درمان شناختی رفتاری

این روش به فرزند شما کمک می‌کند تا روش تفکر خود را تغییر دهد؛ بنابراین او می‌تواند احساسات و رفتارهای تکراری خود را بهتر کنترل کند؛ بنابراین کودک قادر خواهد بود مسائلی مانند عصبانیت ناگهانی، از دست دادن کنترل و وسواس را کنترل کند.
 

آموزش و تربیت والدین

شما بسیاری از تکنیک‌هایی را که به فرزندتان آموزش داده می‌شود، یاد می‌گیرید تا در خانه روی مهارت‌های اجتماعی او کار کنید. برخی از خانواده‌ها نیز برای مقابله با چالش‌های زندگی با کودک مبتلا به آسپرگر، به مشاور مراجعه می‌کنند.
 

تحلیل رفتار کاربردی

در این روش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی مثبت در فرزند شما ترغیب می‌شود و او از رفتارهای ناپسند از نظر والدین خود، بازداشته می‌شود؛ درمانگر برای کسب نتیجه از تشویق یا "تقویت مثبت" استفاده می‌کند.


 

آیا برای درمان آسپرگر دارو تجویز می‌شود؟

هیچ داروی خاصی برای درمان اختلالات اسپرگر یا طیف اوتیسم تایید نشده است؛ اگرچه بعضی داروها به بهبود علائم مرتبط با آن مانند افسردگی و اضطراب کمک می‌کند. ممکن است پزشکان بعضی از داروهای زیر را تجویز کنند:

• مهارکننده‌های انتخابی جذب سروتونین (SSRIs)

• داروهای ضد روان‌پریشی

• داروهای تحریک‌کننده.3

پینوشتها
1.www.drdr.ir
2.www.pezeshket.com
3.www.imna.ir