به کوي ميکده هر سالکي که ره دانست

شاعر : حافظ

دري دگر زدن انديشه تبه دانست به کوي ميکده هر سالکي که ره دانست
که سرفرازي عالم در اين کله دانست زمانه افسر رندي نداد جز به کسي
ز فيض جام مي اسرار خانقه دانست بر آستانه ميخانه هر که يافت رهي
رموز جام جم از نقش خاک ره دانست هر آن که راز دو عالم ز خط ساغر خواند
که شيخ مذهب ما عاقلي گنه دانست وراي طاعت ديوانگان ز ما مطلب
چرا که شيوه آن ترک دل سيه دانست دلم ز نرگس ساقي امان نخواست به جان
چنان گريست که ناهيد ديد و مه دانست ز جور کوکب طالع سحرگهان چشمم
چه جاي محتسب و شحنه پادشه دانست حديث حافظ و ساغر که مي‌زند پنهان
نمونه‌اي ز خم طاق بارگه دانست بلندمرتبه شاهي که نه رواق سپهر