به کوي ميکده هر سالکي که ره دانست
شاعر : حافظ
دري دگر زدن انديشه تبه دانست |
|
به کوي ميکده هر سالکي که ره دانست |
که سرفرازي عالم در اين کله دانست |
|
زمانه افسر رندي نداد جز به کسي |
ز فيض جام مي اسرار خانقه دانست |
|
بر آستانه ميخانه هر که يافت رهي |
رموز جام جم از نقش خاک ره دانست |
|
هر آن که راز دو عالم ز خط ساغر خواند |
که شيخ مذهب ما عاقلي گنه دانست |
|
وراي طاعت ديوانگان ز ما مطلب |
چرا که شيوه آن ترک دل سيه دانست |
|
دلم ز نرگس ساقي امان نخواست به جان |
چنان گريست که ناهيد ديد و مه دانست |
|
ز جور کوکب طالع سحرگهان چشمم |
چه جاي محتسب و شحنه پادشه دانست |
|
حديث حافظ و ساغر که ميزند پنهان |
نمونهاي ز خم طاق بارگه دانست |
|
بلندمرتبه شاهي که نه رواق سپهر |
|